punctie narcose of plaatselijke verd. wat zeggen jullie?

Ja hoor, ik heb de punctie helemaal niet als vervelend ervaren. Plaatselijk verdoofd was prima te doen.
Reken daarbij de bijkomstige bijwerkingen van narcose (oa misselijk, overgeven en nog een week doodmoe, in mijn geval) en ik zou echt nooit voor een punctie onder roesje/narcose kiezen.

 

Wij lopen in Almere in combinatie met het VU.

Heb 3 puncties gehad maar 1 was zeer pijnlijk maar 2 en 3 te doen, het duurt max 15 min maar ik zei bij de 1e keer dat ik het rustig weer zou doen, laatste keer had ik 17 eitjes. Ik zou zelf niet onder narcose willen. Morfine was dan wel weer prettig

 

Ik heb twee puncties gehad. De eerste keer was een drama en erg pijnlijk. Gelukkig duurt het maar enkele minuten. Ik had toen 15 eitjes. De tweede keer was ik erg angstig. Ik kreeg andere medicijnen en tegen de tijd dat ik aan de beurt was, was ik helemaal in gloria hahaha. Ik heb er niks van gevoeld en wilde daarna nog stappen omdat ik me fantastisch voelde. Natuurlijk heeft mijn partner me braaf naar huis gebracht om mijn roes uit te slapen

Mijn punt is eigenlijk: narcose is voor de meeste vrouwen niet nodig en probeer de eerste keer zonder.

 

Ik heb mijn punctie afgelopen maandag gehad en vond het echt hels. Zo veel pijn van gehad ik heb gelijk gezworen het nooit meer te doen. Maar ergens denk ik dat met de tijd misschien weer andere meningen zal hebben. Maar goed ik vind het nogal een barbaars gebeuren met plaatselijke verdoving.

 

Ik had geen verdoving (alleen 2 paracetamol en iets waarvan ik een beetje soort van high/dronken gevoel kreeg) en ik vond het prima te doen. Ze hadden 22 follikels ofzo leeggehaald.

 

Ik kreeg een of ander goedje ingespoten wat me high maakte.
Heb 2 puncties gehad en vond ze prima te doen. Sterker nog, ik houd niet van verdovingen en de controle kwijt te raken, dus ik heb ze zelfs gevraagd om mij minder in te spuiten en mocht het nodig zijn, bij te spuiten. Dat laatste was echter niet nodig gelukkig. Lag bij beide puncties ook lekker te kletsen.
Was na de punctie dan ook beide keren weer snel op de been.

Nee, doe mij maar puncties ipv een HSG. Want de HSG vond ik juist hels en barbaars zonder verdoving. En alles was prima doorgankelijk bij mij, dus daar lag die kortdurende gruwelijke pijn niet aan.

 

Al mijn zeven puncties deden pijn (onder twee paracetamol en een spuit waarin een morfine achtig middel in zit). Gemiddeld had ik 18 follikels, dat zijn dus best grote puncties geweest. Ademhalingsoefeningen hielpen me erdoor heen en je weet dat het binnen een kwartier voorbij is. Ik zelf zou dat niet willen ruilen tegen een narcose, daar ben je inderdaad veel zieker van.

 

Ik heb alle zes puncties onder een roesje gehad.. Heerlijk effe weg maar moet wel zeggen dat ik daar nadien nooit iets van merk of ziek van ben.. Alleen wat moe

 

Ik heb ook nooit wat gevoeld van de puncties. Ook ik heb om een lagere dosis morfine gevraagd, omdat ik daar niet goed op reageer.
Ik zeg: geen narcose

 

In Gent kreeg ik eerst via het infuus algemene verdoving, daarna 6 plaatselijke injecties (die voelde ik nog wel, maar leken een beetje op het raken van de BMM tijdens een inseminatie) en daarna verder in een roesje. De rest heb ik niet gevoeld! Ik vond het wel fijn, roesje had ik na een uurtje geen last meer van.

 

ik heb 2 puncties gehad en beide keren alleen plaatselijk verdoofd en dat was beide keren prima te doen. Soms iets gevoelig maar echt niet pijnlijk. Succes met beslissen

 

Ik heb 3 puncties gehad met een prik in mijn bil waar ik high van werd. Ik heb helemaal niks van de puncties gevoeld en vind een narcose dan ook echt niet nodig.
Een hsg zou ik echt nooit meer zonder narcose willen, dat vond ik 10x erger dan bevallen of een punctie.

 

Ik zou het af laten hangen van welke pijnstilling je krijgt in NL.. Onder narcose hoeft in principe niet, maar sommige klinieken en ziekenhuizen geven, in mijn ogen, echt te weinig of verkeerde pijnstilling.. Mijn eerste punctie was echt een hel. De tweede was onder narcose en dat was echt fantastisch. De narcose die ze daarbij gebruiken is overigens niet zo'n zware narcose als die ze bij operaties gebruiken. Je bent heel even weg, maar je hebt er daarna verder geen last van.

 

Nou dames, volgens mij is er iets bij mij fout gegaan want ik heb het uitgeschreeuwd van de pijn. Ik werd er zelfs misselijk van! Ik heb echt tranen met tuiten gehuild en ik heb normaal een hoge pijngrens! Dus als het aan mij lag, zou ik de volgende keer zeker voor een narcose gaan.

 

Hier ook hoor, echt afschuwelijk. Ben echt totaal in paniek geraakt en vond het echt traumatisch. Ik doe het echt nooit meer. Ik kreeg alleen morfine, dat deed helemaal niets.

 

Ik vond mijn narcose echt fantastisch! Je slaapt een kwartiertje (hooguit) en daarna voel je je alsof je het beste dutje ooit hebt gedaan.
Ik zou het zo weer doen.
Sterker nog; ik had dit NOOIT gedaan als ik een punctie met plaatselijke verdoving had moeten ondergaan. Ja, misschien had ik achteraf gezegd dat het me mee was gevallen, maar de stress die ik er van te voren over zou hebben zou ik gewoon niet kunnen handelen in een toch al zo'n stressvolle periode.

 

Lieve meid ff serieus. Als jij de keuze hebt om onder narcose te gaan of niet, waarom zou je dan het risico nemen pijn te lijden?