Fiore, dit was mijn 3de miskraam helaas... Ikheb nog 2 embryo's in de vriezer, dus nog 2 kansen. daarna evt nog 2 icsi pogingen...maar ik weet niet of we die gaan doen. Na 5 jaar vechten is de koek wat op... Jij veel sterkte, ik hoop dat het vanzelf los komt, aan een curretage zitten ook weer risico's.
Thanks, ik verlies nu wat stolseltjes en hoop dat het doorzet. Het vervelende is dat de verloskundige adviseerde 2 flinke pijnstillers in te nemen als de miskraam op gang kwam, maar dat ik voor de curettage van morgen geen medicatie mag 24 uur van te voren. Met andere woorden als het komt dan maar zonder pijnstillers, omdat ik niet weet of het doorzet. Ik kan me niet indenken hoe het voor je moet zijn om een miskraam te hebben. Een enorme impact op je leven, als je al 5 jaar bezig bent. Ik heb diep respect voor je. Ik kan wel roepen, hou vol, geef niet op of andere onzin, maar ik heb makkelijk kletsen met 2 kinderen. Ik weet nu wel hoe het voelt om een droom in duigen op te zien gaan, wat dat betreft kan ik wel met je meeleven.
Ik had niet veel buikpijn. Wat lichte krampen. Kwam voor mij lang niet in de buurt van weeën. Maar kan heel wisselend zijn lees ik altijd. Panter wat naar dat het weer mis is gegaan krijg je niet eerst onderzoeken voor jullie verder gaan met de cryo's? Gaat het vaak rond dezelfde termijn mis? Pff, veel sterkte met het verlies.
Ik denk dat het een uur of twee geleden gebeurd is. Ik wist niet zeker of het het vruchtje was wat ik verloor, maar mijn buikpijn is nu weg en ook het bloed is minder geworden. Dus het lijkt erop dat het achter de rug is. Bij mij was het dus 2 dagen na de start van het vloeien en ik heb ook geen weeën of enorme krampen gehad, enkel een ongesteldheid gevoel.
Grote kans dat dat inderdaad het vruchtje was. Voelde je wat groters eruit komen? Gelukkig had je geen enorme pijn. Sterkte met het verwerken!
Ja het was inderdaad wat groters, maar omdat de verloskundige me er op had gewezen dat ik stolsels net als na de bevalling zou gaan verliezen dacht ik eigenlijk dat het een stolsel was. Maar ik ben uiteindelijk als dit het vruchtje was nog helemaal geen stolsels verloren. Is dat normaal ?
Ik kreeg op zondagochend buikpijn, zondagmiddag bloedverlies en op maandagochtend verloor ik het vruchtje. Het ging dus heel snel. Ervoor heb ik ook helemaal geen stolsels verloren....
@fiore ik begon vorige week vrijdag met bloed bij afvegen op de nacht van zondag/maandag echte weeën en veel bloed verlies. Ook verloor ik 4-5 keer stolsels ter grootte van een ei. De volgende dag nam t af maar dinsdag op woensdag weer weeën en nog een groot stolsel. Nu vandaag voor t eerst geen bloedverlies. Ik denk wel dat t bij iedereen anders verloopt. Bij mij lijkt het wel of ik een postnatale depressie heb ofzo, ik moet overal om huilen en oel mij zo klote.
Ik heb trouwens steeds in een voldeed geplast en alles opgevangen, was niet herkenbaar als iets... Maar bij mijn eerste miskraam verloor ik gewoon na een half uur heftige kramp een vrucht met ballon. Toen had ik daarna een soort menstruatie.
wat fijn meis, dat het dan alsnog zelf op gang is gekomen. ik heb nu nog altijd als van buikpijn, heb gelezen dat het wel 1 of 2 weken kan aanhouden. je ziet het bij iedereen is het anders. na het verliezen van het vruchtje had ik ook een aantal hele grote stolsels. veel bloed verlies daarna werd het ook minder. heb vandaag het vruchtje ergens begraven. kom het niet door de wc spoelen.
bij mij was het andersom, leek wel..pas toen ik mijn vruchtje verloor begon ik enorm te vloeiten (2e keer) de eerste keer vloeide ik eerst en verloor het vruchtje toen werdt het vloeien minder..
Ik ben weer terug. Vanmorgen de afdeling dagopname gebeld en verteld dat ik het vruchtje waarschijnlijk al verloren heb gisteren. De dame verzocht me om toch te komen om dit te controleren en als er dan nog iets achter was gebleven dan kon ik alsnog gecuretteerd worden. Ik kwam om 7.30 uur in het ziekenhuis en kreeg direct een bed toegewezen. Na een intake gesprek waar ik alles naar mijn gevoel duidelijk heb uitgelegd werd me verzocht me om te kleden naar operatie schort en onderbroek, kreeg ik een enkelbandje om, en moest ik pillen innemen voor na de operatie. Daarna zou ik gehaald worden om naar de pre operatieve kamer te rijden om infuus aan te brengen voor ik de echo zou krijgen. Toen de verpleegster weg was ben ik tot de conclusie gekomen dat ik het er niet mee eens was. Ik heb haar terug geroepen en gevraagd of ik niet eerst een echo kon krijgen voordat alles operatie klaar gemaakt zou worden. Volgens haar was dat niet volgens protocol en ze zou gaan bellen. Onder tussen lieten ze een andere dame voor gaan want ik was in hun ogen nogal lastig geloof ik. Uiteindelijk belandde ik toch op de pre operatieve kamer en heb letterlijk de dokter die het infuus kwam aanbrengen letterlijk weggestuurd, net als de anesthesist. Ik heb gezegd dat mij eerst een echo was toegezegd en heb de vreemde blikken gewoon genegeerd. Een kwartier later kwam de gyn die de ingreep zou uitvoeren en die hoorde wel rustig mijn verhaal aan. Hij besloot te gaan kijken en op de echo was dus niets meer te zien. "Mevrouw, schoner dan dit kan ik het niet maken, u mag lekker naar huis toe" Al met al was ik om 10.00 uur weer thuis, ze zullen me wel een eigenwijze troel hebben gevonden, maar dat maakt me niets uit ! Ik ga toch niet aan me laten rommelen als het niet nodig is. Heb mijn portie wel gehad zo dacht ik
Goedzo fiore, dat je voet bij stuk gehouden hebt!! gelukkig was alles mooi schoon. nu herstellen en ik hoop dat je snel weer zwanger mag raken.
Je hebt inmiddels waarschijnlijk meer zekerheid. Ik zat in hetzelfde schuitje. ik was op dinsdag bij de vk, die zei ook: zit nog muurvast. Woendag had ik rozeverlies, dat duurde tot en met vrijdag. Vrijdag bij de gyn afgesproken dat ik dinsdag terug zou komen voor een curretage. Zaterdagochtend echt bloedverlies, klein stolseltje. Zondagochtend langduriger stolsels. Zondagmiddag kwam het vruchtzakje, zondagavond een laatste stukje placenta en de laatste stolsels. Daarna nog een paar dagen beetje kramp en flink bloeden, vanaf dinsdag als een menstruatie. Dat heeft nog een week geduurd. Bij mij deed het geen pijn, behalve toen het laatste stukkie placenta eruit moest. Eigenlijk ook geen pijn, meer een ongemakkelijk gevoel. Sterkte!
hefitg hoor fiore, maar wat goed van je dat je je poot stijf heb gehouden. en wat fijn dat alles weg is. ik mag morgen voor de controle echo.maar weet bijna zeker dat alles weg is.
Goed dat je op je strepen bent gaan staan! Hier kreeg ik eerst op de poli nog een echo, gek dat ze dat daar niet deden. 'Fijn' dat je miskraam gewoon op gang is gekomen. Veel sterkte nog de komende tijd!
Dank je wel meiden ! Ik vond het ook te idioot voor woorden dat je pas op de operatietafel een echo kunt krijgen. Ik had bij wijze van spreken om 8 uur al weer buiten kunnen staan. Een miskraam is al vervelend genoeg zonder alles wat vandaag heeft plaats gevonden. Ik heb wel geleerd dat ik dapperder ben dan ik dacht. Ik laat niet met me sollen, het is tenslotte mijn lijf en daar ben ik zuinig op
Ja hoor ik heb nog nooit stolsels verloren, na mijn bevallingen ook niet. Dan is je bloed gewoon wat dunner van zichzelf. Niet iedereen verliest stolsels dus vind ik een beetje vaag van je vk om dat te zeggen?? Wat een gedoe daar op de dagopname, even een echo zou toch de moeite niet zijn zou je zeggen. Wel fijn dat je het zelf hebt verloren ipv een curretage moeten ondergaan.