Ik weet dat het een beetje een kritisch onderwerp is, maar wat ik bedoel is het "plannen" van het beginnen met zwanger worden. Oftewel: wanneer is het moment daar om aan de eerste ronde te beginnen? Mijn vriend en ik werken beide fulltime, en bij het werk van mijn vriend gebeurt het regelmatig dat er om de paar jaar van functie gewisseld wordt. Waarschijnlijk krijgt hij ergens volgend jaar weer een nieuwe functie, wat kan betekenen dat hij een stuk meer reistijd gaat krijgen, maar dat weten we ook niet zeker. Meestal wordt dat pas op het laatste moment duidelijk. Zouden jullie met deze onzekerheid durven beginnen? Het liefste zouden we komend voorjaar willen beginnen..
sja als ie dat elk jaar heeft waarom niet... dan heb je volgend jaar toch weer precies het zelfde. En wat heeft reistijd met zwanger worden te maken? Dat hij minder tijd voor jullie heeft? Ach daar zou ik het echt niet van af laten hangen.
Hoi, sja wij 'gingen er gewoon voor' en zagen wel hoe het 'uitkwam'.. Ik zou daar geen kinderwens voor laten afhangen zeg maar..
Heb er maar 1 woord voor juli zijn er klaar voor of niet? Kinderen plan je niet je mag hopen dat je ze krijgt meid! Succes met de keuze die je maakt.
ik zou mijn kinderwens niet hiervan af laten hangen. Wie weet doe je er wel een hele poos over, je moet het doen wanneer jullie een baby zouden willen, niet wanneer alle omstandigheden ideaal zijn want die zijn waarschijnlijk nooit ideaal. Zo hebben wij er anderhalf jaar over gedaan en een nieuwbouw huis gekocht waarin wij dachten dat ik zou bevallen, uiteindeiljk liep de bouw zoveel vertraging op dat we nog een paar maanden met baby bij mijn ouders in hebben moeten wonen, maar achteraf had ik echt niet later willen beginnen.
Wij hebben zelfs mijn tijdelijke arbeidscontract niet mee laten wegen in de beslissing. Zou ik mijn baan verloren hebben; jammer, dan had ik een nieuwe moeten zoeken. Kinderwens was te sterk om andere factoren mee te laten spelen (natuurlijk hadden we huis en financien verder al wel gewoon op orde, hoor).
Veel mensen zeggen natuurlijk zoiets kun je niet plannen etc.. Maar je zal inderdaad toch op een gegeven moment moeten zeggen van ja dan gaan we ervoor! Alleen weet je natuurlijk niet wanneer je lucky shot plaatsvind.. Wij zaten een beetje met hetzelfde dilemma, tot ik op een gegeven moment bedacht dat de "perfecte" situatie zich nooit voor zal gaan doen. We zijn er gewoon is goed voor gaan zitten zonder tv en toen zijn we tot de conclusie gekomen dat we het graag willen en financieel aankunnen en de rest gewoon een beetje op ons af laten komen, we zien wel hoe of wat, wanneer. Succes met jullie beslissing!
ja zo is het. het hele leven bestaat uit risico's (nemen) als je het wil gaan plannen komt er altijd wel iets tussen waardoor je het wil gaan uitstellen, en uitstel kan leiden tot afstel begin er gewoon lekker mee, je kunt nooit van te voren zeggen wanneer je daadwerkelijk zwanger bent (ik heb er ook bijna 2 jaar over gedaan)
Je kunt het toch niet plannen. Wie weet duurt het dan nog een hele tijd voordat je zwanger bent en dan nog eens 9 maanden voordat de baby er is hè. Als jullie er klaar voor zijn zou ik er gewoon voor gaan!
Reistijd zal bij mij geen belemmering zijn. Er zijn zelfs meiden waarvan hun man of vriend heel vaak in het weekend of nachten we is. Je moet kijken naar of jullie er klaar voor zijn. En zelfs dat is koffie dik kijken. Mijn man was er al jaren klaar voor maar toch is het daadwerkelijk stoppen met de pil weer eng, je gaan een nieuwe fase van je leven in. Denk dat je je leeftijd ook even mee moet nemen in deze. Althans.....wij hebben dat wel gedaan omdat ik al boven de 30 was.
Inderdaad zoiets plan je niet, maar krijg je! Ik ben al 4 jaar op zoek naar een vaste baan en zo kunnen er nog meer jaartjes bijkomen en dan moet ik mijn kinderwens maar opzij zetten?! Nee, dat doe ik niet, we hebben een huis voor liefst twee kinderen, allebei nu een goede betaalde baan. Mijn man heeft een vaste baan nu en ik krijg over anderhalve maand waarschijnlijke een half jaar contract (werk nu via een uitzendbureau) Dus het moet wel goed komen!
Wow, wat een snelle reacties, bedankt allemaal! Het is helemaal waar, er is altijd wel een reden om (nog) niet te beginnen. We zijn allebei half de 20, dus leeftijd is gelukkig geen probleem. Dit najaar gaan we trouwen, we willen in ieder geval wachten tot dat achter de rug is en dan waarschijnlijk begin volgend jaar de stap wagen en dan maar hopen dat de natuur ons gunstig gezind is! We hebben beide een grote kinderwens, maar zoals jullie allemaal weten is het natuurlijk een grote stap en daar horen wel eens twijfels bij over hoe het dan allemaal gaat zijn enzo.
Twijfels zijn logisch en ook alleen maar goed, denk ik. Betekent dat jullie er niet ondoordacht aan beginnen en da's voor jullie toekomstige kindje alleen maar fijner Wij zijn er destijds meteen na de bruiloft/huwelijksreis voor gegaan, eigenlijk een beetje impulsief besloten, maar wel met de wetenschap dat we al zolang we elkaar kenden wisten dat we allebei graag een kindje wilden en dus ook al alles goed genoeg voor elkaar hadden om dat met een fijn gevoel aan te durven. De twijfels waren er hier natuurlijk ook volop, zelfs nog heel veel tijdens de zwangerschap (hoort erbij, dus stel je daar vast op in, hahaha), maar inmiddels zijn we de gelukkigste ouders die je je kunt voorstellen en zijn we alleen maar blij dat we er gewoon voor gegaan zijn, ook al hebben we carriere-technisch nogal het één en ander meegemaakt in de tussentijd... Je weet toch nooit hoe het allemaal gaat lopen.
wij hebben gewacht tot alles goed was. het huis klaar, trouwen, vaste banen enz en nu 11 maanden later en al 15 maanden geen pil nog steeds geen bolle buik. Je kunt het niet plannen het is een cadeautje en je krijgt het niet zomaar is mij al duidelijk
Ja dat is ook de reden dat ik het liefst niet te lang meer wil wachten, je weet nooit hoe lang het gaat duren voor het raak is..
Als je er klaar voor bent, merk je t wel! Ik had al jaren ee grote kinderwens, maar voor mijn man er klaar voor was... dat heeft wel eventjes geduurd! Hij wilde ook eerst alles op orde hebben, trouwen, huis etc... maar ook hier ging het allemaal niet van een leien dakje en heeft het een behoorlijke tijd geduurd voordat ik in verwachting mocht raken! Toen uiteindelijk ook nog 2x een miskraam gehad, dus ja... zoiets plan je inderdaad niet even... dat wondertje moet je geschonken krijgen en wanneer??? Als de tijd er rijp voor is!
Het is zo spannend dat je de meest ideale tijd probeert te 'plannen'. Maar zoals door zovelen al gezegd, het valt bijna niet te plannen.. Toen wij er helemaal klaar voor waren (ik was 28) moesten we ook nog eens 2 jaar wachten tot we eindelijk in verwachting raakten. In zo'n situatie heb je weer spijt dat je niet eerder bent begonnen. En in de tussentijd ben ik ook nog kort werkloos geweest, maar ben toen echt niet aan de pil gegaan hoor, ook niet toen ik net een nieuwe baan had. Als je kinderwens groot is, is al het andere bijzaak. Je kunt altijd je baan verliezen of andere 'onhandige' dingen op je pad krijgen. En mensen die wachten op het ideale moment wachten misschien wel zo lang dat het niet meer lukt. Dat heb ik al zo vaak gezien! Je bent nu nog lekker jong en 'vruchtbaarder' wordt je zeker niet als je ouder wordt. Als jullie er klaar voor zijn en het graag willen, zou ik de kinderwens voorop stellen en al het andere eromheen plannen, dat is makkelijker dan andersom. Maar snap wel dat je niet in een dikke buik wil trouwen (of als je net zwanger bent met alle moeheid en misselijkheid), dus ik zou er zeker voor gaan als dat achter de rug is!
Ineens wist ik het! Serieus.. mijn man was er al een tijdje klaar voor en ik twijfelde, was het wel het juiste moment, hoe met mijn werk, het afronden van mijn aio-tijd.. en toch, op een gegeven moment (getrouwd, geboorte van mijn eerste nichtje) waren die twijfels niet meer belangrijk. En toen zijn we er vrij snel voor gegaan..
Gelukkig heb je nog wel even de tijd tussen dat je zwanger wordt en dat de baby geboren wordt om het een en ander aan te passen. Als jullie er klaar voor zijn ga ervoor. Wie hoe lang je misschien moet wachten.