Ook hier ging het mis ergens in de vijfde week (zal het nooit helemaal zeker weten). Dit was vorige week dinsdag. Ik schrok ervan welke impact dit heeft op je leven. Zelfs al was alles nog zo pril en moest ik echt nog wennen aan het idee zwanger te zijn, toch werd er precies een heel rouwproces in gang gezwengeld. Zo heb ik bvb al enkele dagen écht een bloedhekel aan kinderen. Elke keer ik een kind zie of hoor, word ik boos. Vandaag is het precies al wat beter, nadat ik gedroomd had dat we al een hele tijd verder waren en ik opnieuw zwanger was. Het zal waarschijnlijk wel deel uitmaken van het verwerken, maar toch vraag ik me af of er nog vrouwen zijn die dit ervaren hebben?
ik heb er ook last van gehad dat ik geen kind kon zien en toch heel blij was dat ik er al 1 heb en ik kon heb wel de hele dag knuffelen omdat ik zo verdrietig was. en ze zeggen dat je niet veel verliest omdat het zo pril is maar ik heb het als heel heftig ervaren vooral bij de eerste miskraam omdat ik toen voor het eerst zwanger was en geen echte afleiding had. wil niet zeggen dat ik deze miskraam niet enorm gehuilt heb! maar succes en hoop voor een vlot herstel!
Been there, done that. Helaas heb ik nu 2 keer een miskraam meegemaakt. De laatste keer net een maand geleden. Ik hoop dat als ik ooit nog een gezond kindje op de wereld zet ik kan zeggen dat het allemaal waard is geweest.. Maar het word echt beter, en tijd heelt echt deze wonden. Het verdriet blijft, maar staat niet meer op de voorgrond. Sterkte.