Nou, ik ben mezelf na de bevalling van mijn eerste keihard voorbij gehold en die rekening kreeg ik later dubbel en dwars gepresenteerd (moe, lusteloos, neerslachtig). Nu was ik bij de bevalling ook zo'n 2 liter bloed kwijt geraakt, dus voelde ik me sowieso niet top... maar ik had mezelf een beetje het idee gegeven dat in bed liggen iets is wat je doet als je echt ziek bent en ik vond dat een bevalling daarvoor niet kwalificeerde. Ik ben nu zwanger van de tweede en heb mijn hubbie al verteld dat ik na deze bevalling echt boven een paar dagen op mijn bed blijf liggen. Zoals ik me na de eerste voelde, dat wil ik echt niet nog een keer meemaken.
Ik heb ook amper op bed gelegen en was na 5dgn alweer boodschappen gaan doen.Had ook een knip,maar helemaal nergens last van gehad.Je moet gewoon naar je lichaam luisteren en je bedrust daar aan aanpassen!
Ik ben op zondagavond bevallen in het ziekenhuis. Maandag moest ik nog blijven en heb ik in bed gelegen. Op dinsdag mocht ik naar huis, maar onze dochter moest nog in het ziekenhuis blijven. Ik ging toen 6 x per dag op en neer naar het zhs om haar borstvoeidng te geven. Had geen kraamhulp en deed ook het huishouden en de boodschappen zelf. 1 dag bedrust dus. Ben er goed uit gekomen hoor, maar zou het een volgende keer, indien mogelijk, wel anders doen. Liefs, patricia
Ik kan ook moeilijk stil zitten, maar na een knallende inleiding en bevalling was ik zó bek-af, dat ik er niet aan moest denken om uit mijn nest te komen 2 uur na de bevalling moest ik plassen hihi.... mijn poging op te staan en naar het toilet gaan eindigde met een flauwval en 4 zusters om me heen die op me gingen schelden omdat ik niet effe geroepen had. Pas op de 4de dag kon ik zonder hulp uit bed komen en na een week kon ik langer als een half uur op en levendig zijn. Ik had dus ook het voornemen meteen weer vanalles te gaan doen, maar ik was gewoon te uitgeput. Ik had bevallen zwaar onderschat, het heeft me werkelijk AL mijn energie gekost. Ik had niks meer over en op die manier vanzelfsprekend de zin en fut niet me bij elkaar te pakken. Het bed is nog steeds mijn beste vriend als de kleine eindelijk effe niet wakker is, moet eten of huilt haha..