Thirza heeft tot ze 5 mnd was bij ons op de kamer gelegen. Toen werd de wieg te klein en moest ze wel op d'r eigen kamertje, anders had ik 'r nog wel ff op onze kamer gehouden nog. Ik had zelf bedacht tot ze een half jaar was dan... (maar als ze langer in de wieg gepast had, was dat misschien toch gewoon de overgang gebleven).
2 of 3 nachtjes was eigenlijk meer omdat het toen op haar kamertje te warm was buiten was het toen overdag 30 graden namelijk
10 weken bij ons op de kamer en daarna lekker naar zijn eigenbedje. Waarom? Omdat we niet voor niets een mooi kamertje voor hem hebben gemaakt en ze slapen al zo kort in een ledikantje
Precies 10 dagen, in de wandelwagenbak. Toen wilden we naar buiten met de kinderwagen en hadden geen zin om de bak naar boven te blijven slepen. Ook had ze een prachtig kamertje met wiegje en het zou zonde zijn dat niet te gaan gebruiken... Heb wel 2 uur op de rand van het bed zitten huilen toen ze in haar eigen kamertje lag, maar we hebben toch doorgezet en sindsdien heeft ze in haar eigen kamer geslapen.
2 nachten, komt omdat de katten gewend zijn om bij ons op bed te liggen. ik wil dus niet dat ze in de wieg kunnen, dus thijs en sophie dr kamers zijn dicht 's nachts. wij hebben de deur open
Ryan heeft nooit bij ons op de kamer geslapen. Al vanaf zijn geboorte op zijn eigen kamertje. Magoed, dat was je vraag niet...
Tot en met 12 weken. We hadden het ledikantje bij ons op de kamer gezet en hij mocht van mij wel langer blijven liggen maar hij werd op een gegeven moment 's ochtends wakker van de wekker van mijn vriend dus vanaf toen op z'n eigen kamer. En het bevalt nu ook wel goed, wij kunnen gewoon rustig op bed gaan en nog wat lezen of wat anders zonder dat we stil moeten zijn voor hem. Wel heb ik de babyfoon op mijn nachtkastje zodat ik hem altijd hoor. Zijn kamertje is dichtbij dus ik hoor hem zonder ook wel, maar zo is hij toch dichtbij me
Onze oudste totdat ze 8 weken oud was. Toen vond vooral mijn man dat het tijd was om naar haar eigen kamer te gaan. Onze jongste is nu 9 weken oud, en blijft voorlopig nog wel even bij ons op de kamer (ze ligt wel in haar ledikantje). Ik vind het ook wel zo makkelijk met de borstvoeding. Mijn man heeft deze keer dus lekker pech al moet ik zeggen dat ik 'm er nu ook nog niet over heb gehoord. Voor diegene die hun kinderen bij zich in bed laten slapen: Hoe doe je dat met het dekbed? Vinden jullie het niet eng dat hij/zij daaronder komt te liggen, of hebben jullie daar een handige oplossing voor?
Een nacht. Ik werd constant wakker van alle geluidjes die ze maakte. En als het dan even stil was dacht ik dat er wat mis was. Ze was vrij snel verhuisd naar haar eigen kamer!
Tot 14 maanden ongeveer. Het eerste half jaar hadden we een huisje met maar één slaapkamer en na de verhuizing duurde het ook een tijd voordat haar kamertje klaar was. Met de BV was het ook wel makkelijk en ze sliep goed. We hadden geen kind aan haar ´s nachts. Na een paar maandjes echt doorslapen wilden we toch weer wat meer privacy en is ze naar haar eigen kamertje gegaan. Dat ging vanaf de eerste dag goed.
Esmee heeft tot dat ze 3 maand was bij ons in een wieg op de kamer geslapen.... daarna lekker in haar eigen kamer en eigen bedje... ging vanaf dag 1 heel goed...!! moest wel ff wennen hoor als het aan mij had gelegen had ze wel tot 6 maand bij ons op de kamer geslapen maar manlief hield stuf vol...achteraf niet zo erg hoor... maar voel je gevoel toen die dagen... snik snik...
binnen 5 weken lag ze in de ledikant op haar eigen kamer. Ze vond het vreselijk in de (familie) wieg. Ze krijste het uit.
hier vanaf dag 1 op zijn eigen kamertje, en dat is vanaf dag 1 goed gegaan. Wij kijken altijd nog even lekker tv in bed, en dan vind ik dat de de kleine teveel overprikkeld raakt, de eerste weken wel smorgens vanaf uurtje of 6 bij ons in bed gesplapen. wij deden hem dan op een kussen leggen tussen onze kussens in, met een eigen dekentje over. maar ook nu wil hij niet meer bij ons in bed liggen hoor, ja spelen en kletsen, maar als hij wil slapen dan in zijn eigen bedje, dan slaapt hij het beste.
Onze jongste is nu 13 maanden en slaapt nog altijd lekker bij ons op de kamer. De eerste ong 7 maanden heeft ze in haar wieg bij ons gelegen, daarna is haar ledikantje ervoor in de plaats gekomen. Onze rede hiervoor is dat we het gewoon heel erg fijn vinden om ons meisje bij ons te hebben en er absoluut niks voor voelen haar nu al van ons te scheiden. Zij en wij slapen prima, dus dat is voor ons ook geen reden om het te veranderen. Kortom wij laten het voorlopig nog lekker zo ! De oudste twee hebben helaas nooit (behalve dan heel vaak halverwege de nacht bij ons in bed) bij ons op de kamer geslapen. Heb daar heel veel spijt van gehad, maar nu dus met de jongste heel anders gedaan. Liefs, Hanneke!
Die hoeven toch niet perse in de slaapkamer? En ik moet er niet aan denken om een kleine baby van zijn/haar ouders te scheiden . Me de eerste keer totaal niet bevallen, dus deze keer heel anders gedaan, en dat bevalt me prima !
zoals je (misschien) gelezen hebt deel ik je mening hanneke. je bent de eerste in deze lange rij reacties die dezelfde mening als wij hebben. terwijl het in veel landen de normaalste zaak van de wereld is dat je baby dichtbij blijft.
Nee dat is ook wel zo... maar ik vind daar de slaapkamer wel de beste plek voor Ik werd steeds wakker van haar geluidjes, nu als zijn een piep geeft lig ik al wakker en dan zijn ons beide deuren dicht. Gescheiden worden ze al bij de bevalling .. persoonlijk vind ik het knap als je het kan, een kennis van mij doet het ook hoor.
Ik moet bekennen dat ik dit keer niet het hele topic gelezen heb. En idd dan delen we dezelfde mening ! Vind het al erg genoeg dat ze vanaf dat ze een bepaalde leeftijd had (sorry weet het echt niet meer precies uit mn hoofd) weleens alleen boven lag terwijl ik beneden was. Zal even terug gaan lezen !