Wij hebben na 1.5 week het ledikantje op zij eigen kamertje gezet. Toen bleek dat hij niet in zijn eigen bedje kon slapen en heeft hij tot ongeveer 3 mnd in de kinderwagenbak bij ons op de kamer geslapen. Hij werdt 's nachts ook constant wakker, tenzij ik met mijn arm in de kinderwagenbak hing, had na een tijdje echt constant pijn in mijn arm door dat hangen elke nacht. Toen zijn we begonnen met inbakeren. Echt een wereld van verschil. Meteen de eerste nacht sliep hij in zijn eigen bed en werdt ook niet meer wakker 's nachts.
Onze kleine man heeft 2 weken bij ons op de slaapkamer in zijn kinderwagen gelegen. In die twee weken heb ik mijn kindje goed leren kennen. Daarna lekker in z'n eigen bedje gelegd. Ging gelijk prima. Zelf sliep ik toen ook een stuk beter.
Ons zoontje heeft 10 maanden bij ons geslapen en is daarna zonder problemen naar zijn eigen bedje gegaan.
Eerste week lekker bij ons op de kamer, daarna met reiswieg in haar eigen bedje en na 2 maandjes zelf in haar bedje. Waarom maar 1 week: voor onze rust en die voor haar. Je hoort elk zuchtje en ik/wij werden overal wakker van. Eerst dagen/week is alles speciaal en mooi en genoten we van die onderbroken nachten, echt waar! Maar daarna sliep ze ook prima op haar eigen kamertje, had mijn vriend wat meer rust en ik sliep toch bovenop de babayfoon
Dacht ik al idd ! Prima toch als het bij je op de kamer slapen niet werkt dat je dan kiest voor wat anders? En idd denk dat de ziekenhuis periode er aan meegewerkt heeft , al was ik voor de bevalling al zeer zeker van plan haar bij ons op de kamer te laten slapen. Liefs, Hanneke!
hier nog steeds! Net als Hanneke met de rede dat we net na de bevalling van elkaar zijn gescheiden en dat wij hebben gezegt dat we dat dubbel en dwars zouden inhalen en dat doen we nog steeds!! En als we intiem willen zijn dan gaat hij gewoon in zijn eigen bedje op zijn kamer....Aan de ene kant mag hij en kan hij in zijn eigen bed en aan de andere kant vinden wij het te gezellig en veilig!! Heb hem eenmaal dicht bij me...
Mijn zoontje: 6,5 week. Ivm kreunen hebben we hem toen maar in zijn eigen bedje laten slapen... en wat bleek.. hij sliep door!! hahahaha.. Mijn dochtertje... ik zal blij zijn als ze weer bij ons op de kamer ligt. Inmiddels is ze al 6 dagen in het ziekenhuis en ze is pas 10 dagen oud!! Hopelijk over een week!
Ons meisje heeft 8 weken bij ons op de kamer geslapen in een wiegje naast ons bed, daarna is ze naar haar eigen kamertje en ledikantje verhuisd. Dat ging meteen prima, overdag sliep ze al in haar eigen kamer en in het ledikantje.
Noah heeft één nachtje bij mij op de kamer geslapen (thuis) en Hanne één nachtje bij mij in 't ziekenhuis. Daarna zijn ze gelijk naar hun eigen kamertjes gegaan. Waarom? Nou, eigenlijk voornamelijk vanwege de ruimte.
De eerste 3 weken heb ik samen met Luca beneden geslapen. Sindsdien slaapt hij in zijn bedje in zijn kamertje.
Tot 6 weken heeft ze bij ons op de kamer geslapen in de kinderwagenwieg.. Nu omdat ze groeit en wiegmatras niet goed is voor de ontwikkeling, hebben we haar in der eigen bed gelegd en dat is vanacht goed gegaan. Deze nacht weer aankijken hoe ze het doet.
Ik heb alle reacties ff doorgespit!! Onze dochter is 4,5 maanden en ik zou he ook fijn vinden als onze slaapkamer weer van ons was! Ze slaapt echter nog niet door, dus voed ik lekker op bed. Ik lees hier wel veel, dat ze dan ineens doorslapen. Dat lijkt me meer zo dat je niet alles hoort en ze dus iets langer laat liggen! Je mist dan het signaal waarop je ze anders oppakken zou, denk ik.
de eerste 2 weken... mijn oudste 3 maand maar dat kwam omdat ze te vroeg was geboren en de nodige zorg daarbij nodig had... ze was heel ziek geweest en vond het dus een beetje eng.... mijn jongste heeft 2 weken bij ons op de kamer geslapen in haar wiegje naast ons bed... maar we werden en er steeds wakker van en zij van ons... dus daarna lekker naar haar eigen kamertje gedaan....
pak je ze dan juist niet te snel op? misschien heeft ze het niet meer nodig, maar is het meer een gewoonte waar jij op reageert? hier slaapt ons mannetje vanaf 2 weken in zijn eigen kamertje, via de babyfoon hoor ik hem, dan haal ik hem naar mijn bed, voed 1 borst, verschoon hem in onze kamer (leg 's avonds kleedkussen e.d. klaar) 2de borst en ik breng hem weer lekker naar zijn bedje! hij is te licht dus hij heeft die voeding voorlopig ook nog nodig denk ik...
6 maanden ongeveer in zijn ledikant naast ons. Het mocht van ons wel iets korter (privacy en beter kunnen slapen), maar doordat meneer veel verkouden is geweest werd ie vaak 's nachts wakker. En dan is het wel makkelijker troosten en het speentje teruggeven als ie naast je ligt. Maar ik vond het wel heel gezellig en ga het straks zeker weer doen!
De eerste nacht in het ziekenhuis bij mij op de kamer, dat vond ik heel fijn en had niet anders gewild. Daarna (bij thuiskomst) lekker in d'r eigen kamertje in d'r eigen bedje en ook dat had ik niet anders gewild . We hebben overigens wel een babyfoon aanstaan, ik ben anders bang dat ik 'r niet hoor als ze me nodig heeft.
Mijn kleine heeft 5 maanden bij ons op de kamer gelegen.. (schaam schaam). Kon het niet over e hart krijgen om hem in zijn eigen kamertje te leggen.
De eerste 2 weken... Toen naar zijn eigen kamertje met de deuren open. Daarna zijn deur dicht, en daarna onze deur dicht. Dus met 4 weken helemaal alleen. (Heb een wieg op wieltjes, en heb hem misschien nog 2 x naar mijn kamer gerold in de nacht. Dan was hij steeds zijn speen kwijt) Anders gaan ze zo aan de geluiden van je ademhaling wennen en is het straks alleen maar lastiger. Ik heb er nu nooit problemen mee gehad. Zodra jij denkt dat ze er klaar voor zijn, gewoon proberen.
Ons kleintje heeft ruim 6 maanden naast ons geslapen in zijn wiegje, toen was hij eruit gegroeid. Ik vond het heerlijk om hem zo dicht bij me te hebben en gemakkelijk dat ik hem er zo uit kon halen om te voeden, te troosten etc. Ook het samen wakker worden vond ik heel gezellig. @ muurbloempje, volgens mij niks om je voor te schamen hoor