Tuurlijk meid! ik vind je totaal niet onredelijk en het is heel normaal dat je meer vrije dagen nodig hebt hoor! Fijn datje baas zo meelevend is! sterkte en gecondoleerd met dit zware verlies. Liefs Ella
Gecondoleerd!! Tja dat is een lastige... ik zou zeggen probeer het op z'n minst misschien is het wel een hele welkome afleiding. En gaat het je goed af dan kijk je het gewoon aan en gaat het niet kun je altijd nog terug naar huis. Tenslotte met thuis op de bank zitten wordt het er niet beter op vrees ik.
Ik ben maar een paar dagen extra thuis gebleven maar dat werd mooi van mijn vakantiedagen afgehaald. Alleen wat wettelijk vaststond kreeg ik. Is ook wel standaard vaak want ik hoor het bij meerdere bedrijven.
Kijk wel uit want mijn baas was ook enorm meelevend maar kwam achteraf met het verhaal dat mijn vakantiedagen ervoor genomen waren.. Zelfs toen een tijdje voor het overlijden we een gesprek in het ziekenhuis hadden gehad en te horen gekregen dat hij snel zou komen te overlijden. Ik werk op een Intensive Care en vond mezelf niet goed genoeg bij geest om deze (op randje van de dood verkerende) mensen te verzorgen de volgende dag. Werd dus ook gewoon achteraf als vakantiedag weggestreept. Onbegrijpelijk vind ik zelf want het voelde verre van een vakantiedag..
Gecondoleerd en heel veel sterkte met dit verlies. Toen mijn schoonvader overleed is mijn vriend 2 weken thuis geweest hij was kapot van verdriet dus was gewoon niet instaat om al na een paar dagen te gaan werken.En kreeg daar ook alle begrip voor. hij werd ziek gemeld. Maar hoor indd vaker dat het van hun vrije dagen afgaat.
Allereerst gecondoleerd. Mijn moeder is 16 oktober overleden. Ze was pas 53 jaar, helaas heeft de kanker haar ondanks haar vechtlust en strijd ingehaald. De uitvaart was op maandag 22 oktober en ik ben die donderdag erna weer gaan werken. Mijn baas verwachte mij nog niet maar ik had er behoefte aan om weer te gaan werken. De laatste drie dagen van mijn moeders leven hebben we in het ziekenhuis doorgebracht aan haar bed terwijl ze niet meer bij was. Voor mijn gevoel leek het alsof de tijd stil stond gedurende die tijd. Ik had dus heel erg de behoefte aan mijn collega's en de werk routine. De dagen die buiten het overlijden eerste graad familie vielen zijn opgeschreven als bijzonder verlof in samenspraak met mijn baas. Het is dus niet van mijn vakantiedagen af gegaan. Afhankelijk van je werkgever zal je denk ik de tijd krijgen die je nodig hebt, dat is ook in zijn voordeel natuurlijk. Niemand heeft er wat aan als achteraf blijkt dat je meer tijd nodig had. Veel sterkte, het is vreselijk. Als je behoefte aan een gesprek hebt kan je me pb-en.
Allereerst gecondoleerd. Helaas weet ik ook wat het is om een ouder te moeten verliezen... Ik ben destijds, inmiddels 20 jaar geleden, vrijwel meteen weer gaan werken. Tja... Nu zou ik dat niet weer doen. Ik was 18 en zat nog in mijn proeftijd. Ik was 's maandags op mijn werk begonnen en vrijdag's overleed mijn vader. Ik moest werk hebben, anders moest ik ook met mijn opleiding stoppen. (ik deed een BBL variant) Ik durfde gewoon niet langer thuis te blijven dan tot na de begrafenis. En daarbij wist ik ook niet waar ik met mijn emoties heen moest en werken leek mij toen een goede oplossing, dan bleef ik bezig en hoefde ik er niet steeds aan te denken. Achteraf stom, want ik heb daardoor nooit ècht stilgestaan bij wat het betekende om mijn vader te verliezen. Die klap kwam pas jaren later. Alles lekker wegstoppen is dus geen goed idee.. Wat ik, achteraf gezien, ook heel vervelend vond, was dat mijn collega's ook niet zo goed wisten wat ze er mee moesten. Ze kende mij natuurlijk nog niet, ik had pas 3 dagen gewerkt, ik had niet eens met iedereen kennis gemaakt. Daardoor kwam ik een beetje tussen de wal en het schip terecht en deed ik al heel snel alsof het allemaal prima ging. Uiteindelijk heb ik er toch nog 3 jaar gewerkt, maar ik heb er nooit een echte band met iemand opgebouwd. Jammer eigenlijk... Anyway: Om een lang verhaal kort te maken: Neem de tijd om te rouwen. Het is echt niet erg als je wat langer thuis blijft, maak het alleen niet tè lang, want dan word de drempel om te gaan weer zo hoog... @NandaK: Goh, wat toevallig... Mijn vaders overlijden was afgelopen 16 oktober 20 jaar geleden... Sterkte met je verlies...
Heel raar, want niet kunnen werken is gewoon ziek, zou ik denken. @TS: nog een week thuis blijven lijkt mij helemaal niet raar in deze situatie Kijk wat voor jou wel en niet kan, dat is voor iedereen weer anders. Gecondoleerd en heel veel sterkte de komende tijd!
Gecondoleerd met die enorme verlies, neem je tijd. Ik vind heel normaal als je even een weekje rust wilt.
Allereerst, gecondoleerd met het verlies van je moeder. Mijn moeder is pas geleden overleden en ik moet eerlijk zeggen dat ik al niet meer weet hoe lang ik thuis ben gebleven . Maar minimaal zo lang als jij nu thuis zal zijn met dat weekje erbij. Ik denk dat het goed is om nog een weekje thuis te zijn om wat tot rust te komen. Heel veel sterkte de komende tijd!!
Gecondoleerd met het verlies van je moeder In 2009 heb ik mijn vader helaas moeten wegbrengen. Hartinfarct zonder enige vooraf gaande signalen. Ik ben toen 1 week bij mijn moeder geweest dag/nacht en toen nog een 1 week thuis. Ben toen therapeutisch gaan werken en zo langzamerhand weer volledig begonnen. Heeft 2 weken geduurd.
Allereerst gecondoleerd! Mijn moeder is in februari overleden. Donderdag op vrijdagnacht is ze overleden. Op woensdag was de begrafenis. Volgens mij ben ik die vrijdag daarna weer gaan werken. Ik wilde gewoon veel bij mijn vader zijn die week. En mijn werkgever begreep dit gelukkig helemaal.
Gecondoleerd, ik wens je veel sterkte en kracht toe... verder.... Hier ben ik een thuisblijfmama dus geen werk, de dat mijn moeder overleed is mijn man wel vroeger naar huis toegekomen zodat hij de kindjes van school af kon halen (omdat ik van alles aan het regelen was met de begr ondernemer e.d.) verder de volgende dag gewoon de kindjes naar school toe gebracht en manlief moest werken (omdat als hij niet werkt de zaak niet draait, mijn vader moest kunnen thuisblijven en dat is het vereist dat mijn man doorgaat)) dus dat betekend dan dat ik ook gewoon door moet gaan (helaas) Snel overdag dan dingen regelen voor de crematie, veel op en naar rijden weer ophalen van school, eten klaarmaken, huishouden bijhouden. Nee als ik er bij nadenk heb ik geen seconde echt "vrij" gehad maar goed in een zekere zin was dat ook wel weer een fijne houvast als ik had KUNNEN vrijnemen had ik dat zeker wel gedaan, het is toch heel wat je vader of moeder verliezen, als andere mensen dat niet begrijpen dan "screw them" (dan mag je hopen dat ze nooit zelf het mogen meemaken) Dus gewoon doen wat je hart je ingeeft dat is uiteindelijk toch het beste!
Gecondoleerd.. Zelf werk ik in de zorg, als ik niet kan komen moet iemand anders extra uren werken. Echter, op het moment dat het iemand anders gebeurt vang jezelf toch ook wat op waar mogelijk? Zo gaat het bij ons tenminste. Vorig jaar overleed mijn moeder, mijn pa overleed 8 jaar geleden en toen ben ik twee weken van mijn stage thuis gebleven. Nu bij mijn ma ben ik twee weken thuis gebleven van mijn werk. Ik had ze ook echt nodig, de eerste week was alleen maar regelwerk, de week erna had ik nodig om het echt te laten bezinken en door het verdriet heen te gaan.
Mijn vader is net drie weken geleden overleden, op zondagavond en vrijdagochtend was de crematie...ikzelf werk niet en mijn man had die week vakantie (zouden weggaan) maar mijn broers zijn die week thuis gebleven van hun werk en de maandag na de crematie weer begonnen. De één vindt het een fijne afleiding en een ander kan z'n hoofd niet bij het werk houden, voor beiden kan ik begrip opbrengen...hoop dat je baas en collega's dat begrip ook op kunnen brengen. Heel veel sterkte......
Heel veel sterkte nogmaals, Mijn vader is afgelopen augustus overleden en ik ben 5 weken daarna thuis geweest. Ook omdat ik door die heftige week liep te kwakkelen met mijn gezondheid. Dus ik zou zeggen kijk wat je baas zegt donderdag, en neem echt de rust om je leventje weer op te pakken voor je weer gaat werken. En meid op je werk wordt het wel geregeld hoor! je bent nu toch ook thuis.. Werk echt ff van je af zetten, hoe moeilijk het ook is.
Als mijn vader of moeder zou komen te overlijden, zie ik mijzelf zeker de eerste maand (en) niet aan het werk! Mijn vriendin haar moeder is begin dit jaar overleden (maart) en is in september weer aan het werk gegaan... Dus een weekje er achter aan plakken?? Ja natuurlijk!!
Gecondoleerd Je gaat weer werken wanneer jij denkt in staat te zijn redelijke arbeid te verrichten. Voor veel mensen zal dit betekene 2-3 na het overlijden, voor een klein groepje is dit veel langer. Werken biedt afleiding maar je moet ook in staat zijn het werk goed te doen. Soms is het beter om er weer even in te komen, ook is het eea erg afhankelijk van wat je allemaal moet doen na het overlijden. Luister vooral naar jezelf maar probeer ook vooral het gewone leven weer op te pakken. Maanden thuisblijven is meestal niet de beste weg.