Ik moet overmorgen weer aan het werk Ik heb ontzettend geboft, had van vorig jaar nog vakantiedagen over en ben in totaal bijna 4 maanden thuis geweest met mijn meisje. Maar als ik er nu aan denk dat ik donderdag weer aan het werk moet lopen de tranen al in mijn ogen. Ook al heb ik er wel weer zin in, het idee dat mijn meisje niet de hele dag bij me is breekt mijn hart. Voel me er echt flink slecht door en bang dat ik mijn 1e werkdag huilend doorbreng. Ik zal vast wel niet de enige zijn die dit heeft? Maar ik wilde het gewoon even kwijt. Debby
Hai, Ahhhh, erg herkenbaar hoor meid. Ik had ook echt geluk dat ik nog 6 weken vakantie op kon nemen na mijn verlof, dus was in het totaal 22 weken thuis en heb dus de eerste 16 weken fulltime met mijn meisje doorgebracht. Ik hoorde alleen maar om mij heen "na die tijd ben je die luiers ook zat en ben je wel toe aan iets anders"...............nou ik niet hoor. Hahaha, als het aan mij lag zou ik nog fulltime thuis zijn, maar ja dan had ik maar een rijke man moeten nemen, hahahaha. Succes meid en echt het went wel en dan extra genieten van de momenten waarop jullie samen zijn. Groetjes Cindy
Ik zag er ook zo ontzettend tegenop! Ik heb zo vaak gedacht, waarom heb ik nou geen ontslag genomen. Maar na de eerste paar moeilijke weken (waarin mijn vriend Louise weg moest brengen naar het kdv omdat ik het niet kon) ging het steeds makkelijker en nu vind ik het heeeeerlijk weer aan het werk te zijn. Ik werk trouwens 20 uur per week. Het is dus even door de zure appel heenbijten, maar (hopelijk) vind je het daarna juist fijn.
Dat is nog het "ergste". Ik werk op een kinderdagverblijf, vind het hartstikke leuk om die kids weer te zien. Maar zit nu alsnog de hele dag tussen de luiers en op de momenten dat mijn meid moet eten, zit ik een ander kind eten te geven. Ach, het zal idd wel wennen zijn. Maar na 13 maanden onafscheidelijk geweest te zijn, is het wel enorm slikken. Debby
Ik ga al van 4 dagen werken naar 3 dagen, eigenlijk al luxe dus. Maar het liefst zou ik of ontslag nemen of 2 dagen gaan werken. Maar ik heb ook geen rijke vriend, dus dat kan niet. En met 2 dagen werk zouden we het ook wel redden, maar af en toe een leuk tussendoortje zou dan niet meer mogelijk zijn. Dus dat schiet ook niet op. Heb er al aan zitten te denken om in de avonden te gaan werken, zodat ik dan in ieder geval op de dag bij haar ben. Maar zou niet weten wat, en met avonden verdien ik niet wat ik nu verdien. Dus ik zal me er maar bij moeten neerleggen.. Debby
Het is vast even door de "zure appel heenbijten". Als je het na een aantal weken werken nog niet trekt, kan je altijd nog een andere oplossing bedenken, MIj lijkt het wel fijn om weer te gaan werken, alhoewel het mij ook erg moeilijk lijkt om je kindje bij de oppas achter te laten.
Ik moet ook vrijdag weer beginnen.. Een heel dubbel gevoel hier.. Aan de ene kant denk ik, hè, lekker weer aan de slag, weer ff me oude leventje ! Maar aan de andere kant zal ik het wel moeilijk krijgen Me kleine mooie mannetje een hele dag missen ! En de dag erna WEER ! En hij logeert dan bij mijn ouders... Pff.. Word echt gelijk in het diepe gegooid ! Effe aankijken, desnoods slaapt ie maar thuis voortaan hihihi... -xxx-
Dinsdag a.s. loopt mijn verlof af , ik neem de week nog vrij tot de 14e. Gelukkig is mijn schoonmoeder zo lief volgende week over te komen tot 1 juli zodat zij de periode kan overbruggen totdat Camila naar de kinderopvang gaat. Aan de ene kant wil ik er wel weer uit, maar aan de andere kant zou ik graag thuis willen blijven. Helaas gaat dat niet!
Ik moet as dinsdag ook weer werken. Heb er best zin in, maar vind het heeeeel moeilijk om haar naar het kdv te brengen. Gelukkig gaat ze de eerste week alleen naar mijn moeder, daar heb ik geen moeite mee. Zal haar wel missen natuurlijk. Ik ga tot eind juni 2 dagen werken, dan heb ik 6 weken vrij. Voor mn gevoel nog veel tijd om te genieten dus!
ik moet maandag weer gaan werken en zie er echt als een berg tegenop. Natuurlijk is het leuk om al je collega s weer te zien maar dat is na een uurtje ook wel weer voorbij. Het liefst zou ik Luc meenemen naar mijn werk. Dan zou ik er helemaal niet zo n moeite mee hebben.
Ja, ik kan best begrijpen dat je het helemaal niet ziet zitten om weet te moeten beginnen. Je moet toch iemand die je heel dierbaar is, achterlaten/wegbrengen en overlaten aan andere! Maar ik moet bekennen dat ik zo ondertussen echt zin begin te krijgen om weer aan de slag te mogen. Over 1,5 week mag ik weer beginnen. Ik vind het echt heerlijk thuis met de kleintjes, maar ik ben (nu tenminste, ik weet niet hoe het is als ik weer aan het werk ben) blij dat ik zo ondertussen weer kan gaan werken. Maar ik ben dan ook heel lang thuis geweest en ga straks maar 1 dag en 2 dagdelen werken, dus dat scheelt denk ik ook een hoop. Het is hier geen 4 of 5 hele dagen.
Hier ook een moeder die volgende week donderdag moet beginnen. Heb totaal geen zin terwijl ik eerder echt voor mijn werk ging. Ik ga twee a drie dagen werken ik zit in de zorg dus gelukkig ook af en toe een weekend en dan is manlief thuis!
Ik ben dinsdag begonnen en het is me reuze meegevallen. Nou moet ik zeggen dat het ook scheelt dat ik Demi bij mn man achterlaat tijdens mijn werkuren. een kdv lijkt mij niets en gelukkig zijn wij wat werk betreft in de positie om eht zo op te lossen.
Hé meid... Vandaag weer begonnen ? Laat je weten hoe het is gegaan ? Denk dat je HEEEEEEEL blij bent als je je kleintje weer ziet Suc-6 ! -X-
Hoi meiden, Nou, vandaag de 1e werkdag. Mijn moeder is deze maand vrij, dus kwam ze op mijn verzoek die kleine bij mij thuis ophalen. Had het idee dat dat beter zou aanvoelen dan dat ik haar met alle spulletjes bij mijn moeder zou brengen. Het afscheid verliep gelukkig droog, maar vond het wel erg vervelend Op het werk was het eigenlijk alsof ik nooit was weggeweest, maar kon mijn draai maar niet vinden. Dacht dat ik na mijn zwangerschap er wel weer fit tegenaan kon,maar denk toch dat ik eens op zoek moet naar wat anders. De dag verliep gelukkig snel en toen het tijd was ben ik plankgas naar mijn ouders gegaan om haar op te halen. Maar mevrouw keek niet op of neer toen ik haar begroette en had meer oog voor oma dan voor mij. Natuurlijk niet raar voor haar leeftijd maar vond het wel een beetje jammer, had toch een beetje gehoopt dat ze mij ook 'gemist' zou hebben. ( Over een paar maanden piep ik wel anders als ze juist gaat huilen als ik weg moet) Al met al dus een redelijk goed dagje... Debby
Hier dinsdag voor het eerst weer gewerkt, gelukkig blijft Eva de komende 2 maanden nog thuis, mijn vriend is dan thuis. Wel even wat minder inkomen, maar dat kunnen we hebben. Ik liep met tranen in mijn ogen de trap af, maar daarna ging het eigenlijk hartstikke goed! Gewoon de knop om, ging vanzelf. Op mijn werk voelde het wel heel raar, ook omdat ik 2x per dag 3 kwartier kolf. Het is nu gewoon allemaal zo anders, voorheen stortte ik me op mijn werk, nu moet ik er helemaal inkomen en Eva blijft toch altijd belangrijker. Woensdag ging het al een stuk beter en leek het weer wat normaler. Gelukkig werk ik de komende 2 maanden maar 2 dagen per week, daarna 3, en gaat Eva 2 dagen per week naar het kdv.
Ik vond het juist heerlijk. Aan het einde van mijn verlof had ik ook ttl geen zin en wilde liever thuisblijven. Maar ik had er 2 wkn vakantie achteraan geplakt. Tijdens die eerste week was ik het thuiszitten eigenlijk best zat. Was vaak slecht weer dus we zaten ook veel binnen. Ik werk nu 3 dagen en vind het eigenlijk wel lekker. Ff weer mijn eigen ding,andere mensen om me heen(je wereld wordt zo klein als je thuis zit) en weer een normaal gesprek (gaat zo snel alleen maar over babies). Nee,ik zie mezelf ook absoluut niet fulltime thuis. Begrijp me niet verkeerd hoor...tegen 1600 uur begint wel te kriebelen en wil ik graag weer naar huis. En als ik dan binnen kom en krijg een grote lach van mijn kleintje dan ben ik superblij dat ik weer thuis ben.