3 weken terug heb ik mij ziekgemeld met een flinke verkoudheid. Toen ik na 2 dagen weer naar m'n werk wilde gaan, kreeg ik in de auto een paniekaanval en zit ik thuis. Volgens de huisarts zit ik tegen een burnout aan. Ik heb inmiddels al een gesprek gehad bij de GGZ en daar moet ik volgende week weer naar toe. Ik kan en wil nog niet gaan werken en ook nog even geen contact zoeken. Ik wil eerst m'n gesprek volgende week weer afwachten, zodat ik wat handvatten heb hoe dingen aan te pakken. Verder kost het mij heel veel moeite om naar buiten te gaan. Dan heb ik direct enorme spanning en een beklemmend gevoel. Ik ga wel naar buiten, maar blijf echt rondom huis, en dat kost me al veel moeite. Nou moet ik vanmiddag naar de arbo-arts. Wat kan ik daar verwachten? Wat kan ik wel en niet vertellen? De reden dat ik er zo doorheen zit, komt hoofdzakelijk door het werk. Alvast bedankt.
Dat ik naar de arbo arts moest tijd terug had ik gewoon een gesprek over waarom ik in de ziektewet zat (was alleen dan om wat anders dan bij jou) Mijn arbo arts was een zeer aardige man en had heel erg veel begrip voor mij en stond dan ook achter me met de keuze om in de ziektewet te blijven Maar hoe die van jou is kan het zelfde zijn maar kan ook compleet anders zijn want elke arbo arts is anders
Alles eerlijk zeggen vanmiddag. Pro-actief je probleem aanpakken en dat ook laten zien. En WEL contact houden met je werk.
Ik hoop voor jou dat jouw arts anders is, maar die van mijn bedrijf probeert iedereen alleen maar zo snel mogelijk weer naar het werk te krijgen. Heel vervelend...
Wat IH5 zegt.... Ik heb vorig jaar een tijdje thuis gezeten met angst/paniek aanvallen... bij mij was de arts heel begrijpend en samen hebben we een plan van aanpak gemaakt... beginnend met bijv. 2 uurtjes 's ochtends als het nog rustig is.. en het zo langzamerhand opgebouwd tot ik me weer goed voelde om hele dagen te werken! Ik vond het ook een ramp om naar die arts te gaan, aangezien ik al trillende benen en hartkloppingen kreeg als ik voor mijn werkgebouw stond... maar dat is toch iets waar je ff doorheen moet.. sterkte!