Hallo, Ik weet niet goed waar ik dit moet plaatsen en vind het ook heel raar om dit te plaatsen. Maar ik wil het gewoon even kwijt. Vlak voor kerst heb ik een miskraam gehad. Ik was toen ongeveer 7/8 weken zwanger. Het was een hele nare ervaring maar uiteindelijk bleek ik op de volgende echo alweer schoon te zijn en een week later testte ik weer negatief. Emotioneel was het natuurlijk nog moeilijk te verwerken maar ik was wel blij dat we er uiteindelijk gewoon weer ervoor konden gaan en niet nog een curettage en dergelijke nodig hadden. Nu komt het rare af en toe sta ik nog wel eens stil bij het feit dat ik nu zo een 19 a 20 weken zwanger zou moeten zijn. En als ik dan in de spiegel kijk of in bad lig en ik dan naar mijn buik kijk denk ik pff het lijkt wel alsof mijn buik blijft groeien net alsof ik nog zwanger ben. Even voor de duidelijkheid: ik weet dat ik niet zwanger ben hoor, ik bedoel heb gewoon weer mijn maandstonden en alles. Maar toch het is gewoon raar en soms denk ik dan van huh ben ik soms wel nog zwanger enz? Puur vanwege mijn groeiende buik en omdat ik me vaker heel moe voel. Ik wou dit gevoel gewoon even met jullie delen...
Heel herkenbaar!! Erg dat je ook mk gehad heb! Ben ook nog aan het tellen.. zou nu 13 weken zijn.. Zie nu me lichaam veranderen buikje zakt weg tepels zijn kleiner en niet meer zo donker. Heb straje (hoe je dat ook schrijft) op me borsten. Dingen ruiken niet meer zo sterk. Als ik in de spiegel kijk maak ik weer beetje bol buikje om het gemist te bekijken. op de dag dat ik zou bevallen is me broer jarig dus zou extra bijz dag zijn. Heeel veel sterkte met alles! Hoop dat je het ook een goed plekje kan geven! liefs
Ow wat fijn dat ik dus niet de enige ben die dit soms heeft. Tsja de dag waarop ik eigenlijk zou bevallen gaat inderdaad een aparte dag worden.. Kan me voorstellen dat als je broer ook op die dag jarig is je er nog meer eraan wordt herinnerd
Hoi, Wsl ken je me nog van het forum? Ik herken je post wel; ik heb nog steeds een beetje een buikje en mijn borsten zijn ook nog steeds steviger. Ik ben de laatste weken ook weer veel meer bezig met hoeveel weken ik eigenlijk zou zijn geweest. Dat zou nl. 20 weken zijn deze week, dus ik denk dat het daar wel mee te maken heeft. Eigenlijk zou je al op de helft zijn en nu sta je nog met 'lege handen', helemaal opnieuw aan het begin en je weet niet wanneer het wel zo ver zal zijn. Erg pijnlijk! Daarnaast zijn veel meiden in m'n naaste omgeving zwanger of net bevallen. Dit gun ik hen natuurlijk van harte, maar dan merk ik dat ik me ook met hen vergelijk; zo van, eigenlijk zou ik zo ver zijn ten opzichte van jou of zou mijn buik er ongeveer zo uitzien. Pfff...ik probeer positief te blijven, maar de ene keer gaat dat wat beter dan de andere keer... Sterkte! Liefs!