Goedemorgen! Helaas hebben wij ook een MA gehad.. het kindje is met 9 weken en 4 dagen gestopt met groeien. Heel verdrietig allemaal! Zeker ook omdat we er achter kwamen op 11 weken en 6 dagen. Denk je de eerste 12 weken goed te hebben doorstaan, blijkt dat het al een tijdje mis was. Ik voelde me dan ook echt verraden door mijn eigen lijf. Waarom had ik niet eerder bloedverlies en krampen? Maar goed, dat terzijde Nu ben ik vorige week, 13 september, gecurreteerd onder algehele narcose. Het is me heel erg meegevallen. De gyneacoloog vertelde dat het reuze mee was gevallen met het bloedverlies (een paar dagen ervoor moest ik een nacht in het ziekenhuis blijven ivm ernstig bloedverlies) en dat ik 's middags wel weer naar huis kon. Ik moest in de gaten houden of ik geen koorts kreeg en als ik na een week nog vloeide, moest ik even bellen. Nu voel je em vast al aankomen: ik vloei nog steeds. Het is geen helder bloed meer, maar roze slijm en oud bloed. Ik zal zo even bellen naar de gyneacologie om te vragen hoe en wat. Op 2 oktober hebben we een afspraak staan, want ons kindje is opgestuurd naar het lab om te onderzoeken. Grote kans dat er niks uit komt, maar wie weet. Volgens mij gaan ze dan ook kijken hoe het met mij gesteld is dmv een echo. Mijn vraag aan jullie is nu: hoe lang duurde het vloeien bij jou na je curretage? En na hoeveel weken was je voor het eerst ongesteld?
Hoi hoi, Sterkte meid het het verwerken van de MK. Helaas hebben wij ook een MK meegemaakt, echo bij 9w en 3 dagen en klopte het hartje niet meer. Omdat wij daags erna op vakantie gingen kon ik niet kiezen en hebben we moeten wahcten tot het spontaan zou komen. 3 weken later pas!!! Lang verhaal kort te maken heb ik 1 dag in zkh gelegen ivm hevig bloeden, tijdens inwendig onderzoek vruchtzakje verwijderd en opgestuurd. Geen gekke dingen uit onderzoek gekomen. Ik hoefde toen geen curratage, maar heb wel 3 weken lang stolsels en bloedverlies gehouden...ik was bang voor infectie maar de verlosk vertelde houd de tempratuur in de gaten, geen koorts geen infectie. Ik me wel 3 weken behoorlijk ongerust gemaakt. Gelukkig nam het bloedverlies gedurende de weken af tot stop na 3 weken dan wel pas. Ik werd 33 dagen na MK weer ongi. Meid ik hoop voor je dat het snel mag stoppen en dat je lichaam weer in een normaal ritme mag komen. Mochten jullie weer snel willen gaan "klussen" dan wens ik jullie heel veel geluk toe. Hopelijk mag je weer snel zwanger worden. Groetjes Lilly
Hoi Lilly, Bedankt voor je lieve bericht! We proberen het beide een goed plekje te geven allemaal. Je staat zo machteloos.. Ben gisteren weer voor het eerst naar mijn werk geweest. Daar weten ze er ook van. Veel collega's hebben veel begrip voor de situatie. Maar een enkeling weet niet wat hij/zij ermee moet. Soms doet dat pijn, maar dan bedenk ik me dat ik zelf ook niet zo goed zou weten wat ik ermee moet als een ander het overkomt. Aan de andere kant: vragen hoe het met je gaat is natuurlijk niet moeilijk. Dat zou ik dan weer wel doen, maar de betreffende collega's houden gewoon hun mond.. jammer! Mijn leidinggevende heeft veel begrip en mijn contract wordt, zoals het er nu naar uit ziet, gewoon verlengd per 1 oktober. Wat een opluchting!! Het vloeien lijkt nu al wel wat af te nemen, gelukkig. Sinds vanmorgen lijkt het meer op wat bruinverlies en gewone afscheiding. Hoop het zo!!! We hopen dat we snel weer een wonder mogen verwachten, maar we weten ook dat je daar niets over te zeggen hebt. Het blijft even spannend, al hoop ik natuurlijk vurig dat het vlot gaat. Gelukkig staat mijn hoofd nog op een soort pauze-stand. Heel apart, maar dat voorkomt wel dat ik er helemaal door geobsedeerd raak.
Nou goed nieuws: het vloeien is nu echt gestopt! Nu ben ik benieuwd wanneer de eerste menstruatie volgt
haai daphne, ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt, maar dan wist ik het eerder (echo bij 9,3weken, maar het was gestopt met groeien en het hartje rond de 6,5-7weken) ik ben 11september gecurreteerd. (na hevig bloedverlies) en ik verlies nog een beetje oud bloed, het valt vandaag weer heel veel mee. van de week een dag gehad dat ik dacht: oh joepie het is over, geen maandverband of inlegkruisje meer. maar de volgende dag moest het toch weer. vanavond niks van maandverband in mijn onderbroek en het zit heerlijk (na bijna 4weken) hopelijk blijft het zo. ik wil je veel sterkte en succes wensen. we hopen beiden op een nieuwe cyclus groetjes bren
Hoi Bren, Wat een lief bericht, dankjewel! Ik heb de rest van de week geen bloedverlies meer gehad. Nu heb ik het gevoel alsof ik ongesteld moet worden. Dat zou wel heel erg snel zijn en ik kan me ook niet voorstellen dat er uberhaupt nog iets van weefsel in mijn baarmoeder kan zitten. Vanavond had ik ineens weer bruinverlies. Maar we zullen het zien... Vrijdag gaan we naar de gyneacoloog. Hadden jullie trouwens ook een mega dip? Daar zit ik nu midden in. Ben boos op alles en iedereen, mijn vriend kan alleen maar verkeerde dingen zeggen en het liefst kruip ik weg in een donker hoekje. Zit mezelf constant af te vragen wat ik nou moet doen.. wil ik wel weer zwanger worden? Durf ik het wel aan? Wat als het een tweede keer mis gaat? Vreselijk vermoeiend en het geeft me werkelijk een onrustig gevoel. Het idee dat ik er geen controle over heb vind ik killing. Pas nu realiseer ik me hoe ik van controle hou.
haai daphne, een dipje heb ik af en toe. vanmiddag even wezen shoppen en dan zie ik zwangere vrouwen lopen en ben dan echt jaloers. maar ik denk dat het straks pas echt komt als mijn vriend terug thuis is (nog 5weken) dan kan ik er normaal met hem over praten (niet via de telefoon of mail) en dan komt er weer een stukje van de verwerking. heb inderdaad ook af en toe dat ik heel chagerijnig ben om niks. heb van de week een sterretje gekocht voor in mijn nomination armband, dan is het weer iets echter. mensen kunnen soms doen alsof het nog niks was. maar ik heb het hartje zien kloppen (jammergenoeg mijn vriend niet, alleen de gyn en ik) dus het heeft wel degelijk geleeft. het was voor ons ook echt al een baby. en opnieuw zwanger worden ben ik nog niet helemaal mee bezig, wel een beetje (vanmiddag een shirtje gekocht in de uitverkoop met erop: zusje (dutch for sister) want die vond ik de vorige keer al zo leuk en als we ooit nog een meisje krijgen. dit helpt mij ook in het verwerken. maar omdat mijn vriend nog niet thuis is kan ik nog niet zwanger worden. het lijkt me wel heel eng en hoop ook dat het gebeurt als mijn vriend nog even thuis is. zodat hij wel meekan voor een echo. al is het er maar1. voor jullie is dat nog anders, want je was al bijna 12weken. een vriendin van mijn zus heeft vorig jaar ook een MA gehad ook rond de 12weken. ze hadden net tegen iedereen gezegd dat ze zwanger was (hadden al lang gewacht, voor het geval dat) en en toen gingen ze voor de 12weken echo (rond de 13weken was ze toen) en toen leefde het niet meer. gelukkig is ze nu weer zwanger, vandaag 13weken. en alles gaat nog steeds goed. ze is op de zelfde dag uitgerekend als ik was dus dat is moeilijk, ik weet nu al 3weken dat ze zwanger is, dat maakt het iets makkelijker. maar denk tegen de tijd dat ze gaat bevallen dat ik het nog moeilijk krijg. ik gun het hun wel van harte. en ik weet zelf ook dat het bij ons wel goed kan gaan, dus dat scheelt ook een beetje. nogmaals heel veel sterkte, met vallen en opstaan komen we er wel
@Bren: jeetje, je bent ook nog helemaal alleen op het moment. Ik ben echt dolblij dat mijn vriend er is, al doe ik niet altijd even aardig.. Vorige week zag ik in het krantje van de V&D echt super schattige rompertjes staan voor een jongen en een meisje. Echt heel erg leuk! Dan bedenk ik me dat als alles nog goed was, ik het zeker gekocht had. Koste geen drol en dan had ik gewoon voor zowel een jongen als een meisje zo'n pak met 5 van die leuke rompertjes gehaald. Op die momenten word je gewoon met je neus op de feiten gedrukt. Zo had ik al helemaal zin om dit najaar nieuwe kleding te kopen. Wel kleding die ik normaal ook aan kan, maar ook met een mooie buik. Als ik nu door de stad loop, voel ik me erg verdrietig.. Vandaag gaat het wel weer wat beter. Maar misschien voel ik me morgen wel weer verrot. Het gaat idd met ups en downs. Ik hoop dat jij je ook snel beter voelt en dat de tijd snel voorbij gaat, zodat je vriend gauw thuis is. Wij hadden het trouwens ook al aan wat meer mensen verteld. Eerst keurig gewacht en dan is het toch niet goed. Gelukkig waren het voornamelijk familieleden, aangezien ik het op mijn werk nog even stil wilde houden. Ik was bang dat ze het anders via via nog te weten zouden komen en dat leek mij nou helemaal niet handig. Nou ik zal zo even douchen en daarna gaan we naar mijn vriend's broer en vriendin om lekker te eten. Heb er zin in! Vanavond komt ook weer Boer zoekt vrouw, daar kijken we heel trouw naar