Hallo iedereen, Op 23 dec 2010 is ons dochtertje geboren. Ik heb een goede zwangerschap en bevalling gehad, ook mijn herstel is prima gegaan. Met ons dochtertje gaat ook alles goed, we genieten met volle teugen van haar en ons mooie gezinnetje. Nu loop ik sinds een aantal weken tegen een "probleempje" aan namelijk: Ik ben super emotioneel. Ik kan om echt alle lieve, oneerlijke, zielige, enz. dingen huilen. Ook maak ik me heel vaak zorgen om mijn dochtertje. Ik haal de ergste scenarios in mijn hoofd, vooral als ik 's avonds in bed lig. Wie heeft hier ook "last" van en wordt dit nog minder??
Dit word niet minder! Je bent nu moeder .. een moedergans noem ik mezelf ook wel is.. Je beschermt je kleintje voor de boze buitenwereld. Maar 1 ding dit kan niet Op een gegeven moment ga je het wat los laten, maar niet voor niets hebben moeders nog last van een leeg nest syndroom als kinderen het huis uit gaan. Je houd die moedergevoelens. Oo en dat emotionele dat blijft ook haha ! Ik heb het vooral bij die zielige reclames met die zielige dieren die mishandeld worden of als het in 1 keer of pedofielen gaat ofzoo dan maak ik me zo boos en verdrietig. Dus wen er maar aan Het is een natuurlijke reactie!
Nee je blijft zo emotioneel als een deur.... Zelfs bij mijn oudste 2 die inmiddels het huis uit zijn heb ik nog die beschermingsdrang
Hier nog zo'n moeder. Ik word er zelf ook gek van. Dacht eerst dat het de hormonen van de zwangerschap enzo waren, maar bij mij is het niet meer weggegaan. Ik heb het inderdaad ook heel erg als ons ventje op bed ligt, dan mis ik m gewoon.
Zo herkenbaar Huil ook echt om alles en ben ook zo verschrikkelijk bezorgd, binnekort moet ik mijn kleintje de eerste maal "loslaten" dan gaat hij naar het kdv, wat zullen er dan tranen stromen!