ik ben weer zwanger, maar zo bang dat het weer misgaat.... Het is de 10e zwangerschap, 7 zijn er tot nu toe niet goed gegaan. De eerste 2 vroeg, rond 6 weken. De 3e wel een kloppend hartje, maar met 8 weken een miskraam. Kwam spontaan, maar na 3 weken alsnog een curettage. Een paar maanden later weer zwanger, leek in het begin goed te gaan: 2 goede echo's, maar met 10 weken is het hartje gestopt: een curettage. Een aantal maanden later weer zwanger, echo's waren goed, zelfs met 14 weken. Helaas met 4 maanden bloedverlies en bleek het weer niet goed. 2 dagen later werd ik opgenomen in het ziekenhuis en werd ons hele kleine, gave zoontje geboren. 5 dagen later hebben we hem naar het crematorium gebracht. Een jaar later is ons zoontje na een slopende zwangerschap geboren. Lichamelijk voelde ik me goed, maar wat een onzekerheid en spanning! Maar ik kon een leven kindje krijgen!! Daarna weer een vroege spontane miskraam. 3 maanden later weer zwanger, nooit hartactie gezien, weer een curettage. Vorig jaar september is onze dochter geboren. Deze zwangerschap heb ik ascal geslikt en clexane gespoten. Het lijkt dat ik een antifosfolipiden syndroom heb en daardoor de miskramen krijg. Aan de ene kant fijn om te horen dat er waarschijnlijk een oorzaak is, maar dat betekent ook dat de vorige keren geen toeval waren en de kans op een goede zwangerschap een stuk kleiner is. Maar zo blij: 2 gezonde kinderen! Ik zou alleen zo graag een 3e kindje willen, ondanks alle onzekerheid en spanning. Ik ben nu ook weer zwanger. Inmiddels 2x een echo gehad. 1,5 week geleden heel klein en dubieus hartactie (kleiner dan het zou moeten zijn). Afgelopen vrijdag weer een echo, toen een kloppend hartje. Maar sinds 2 dagen weer wat oud bloedverlies. Dit had ik iedere keer als het niet goed ging. Je zou bijna denken dat je er wel aant went, maar ik ben zo bang dat het weer misgaat. Ik zou zo graag nog 1x een goede zwangerschap hebben. Liefst zou ik nog wel meer kinderen willen, maar ik ik ben inmiddels 39...... Dit kindje is zo welkom, maar wat ben ik bang.
Jeetje wat een heftig verhaal! Begrijp jouw angst heel goed! Ik duim voor je dat het bloedverlies op niks duidt en dat dit je laatste goede zwangerschap is! Dikke knuffel en veel sterkte! ❤️
Oh meid, ik kan t me helemaal voorstellen. Bij mij is het nog niet gelukt, maar goed, iets korter bezig dan jij. 4 zs, 3 miskramen, 1 kindje prematuur/dysmatuur en na 11 dagen overleden. APS en SLE al lang geleden geconstateerd, dus bij positieve test meteen aangepaste behandeling. Maar 0 resultaat. Ik weer niet of het een troost is (waarschijnlijk niet), maar: je bent niet alleen. Ik bewonder je doorzettingsvermogen, want ik heb al een punt van opgeven bereikt denk ik. Het is zoveel verdriet, een miskraam went nooit. Sterkte!
Bedankt voor jullie reacties!! Wat fijn anomina! Geniet van je zwangerschap! Pechvogol: wat vreselijk ook. Wat heftig dat je kindje na 11 dagen overleden is. Snap je angst goed, soms denk je dat het misschien wel went. Je weet in ieder geval dat het slechte bericht kan komen, maar als het dan echt zo is, is het verdriet echt niet minder. Het is inderdaad slopend! Begrijp ik goed dat je weer zwanger bent? Vanochtend helderrood bloed, geen goed teken😥
Wat erg, en wat heb je al een hoop meegemaakt. En dan is het nu ook nog helder rood bloed? One toch... Ga je voor een echo? Of weet je al zeker dat het niet goed is? Heel veel sterkte X
Ik hoop dat het deze keer goedkomt meid! Heb je wel onderzoeken gehad? En gebruik je medicatie? Je kunt je eventueel aanmelden bij de FB groep in mijn onderschrift als je dat fijn vindt. Knuffel!
Jemig Floor wat heftig! En wat kan zo'n kinderwens sterk zijn hè? Ik kan niet natuurlijk zwanger raken en toen het uiteindelijk wel lukte via IUI met heel veel hormonen, wist ik het zeker... Nog op de verloskamer zei ik al: dit wil ik op z'n minst nog één keertje! Momenteel aan het afwachten wat mijn huidige zwangerschap gaat doen... Sterkte floor!
Hoi Floor, ik was idd weer zwanger na het overlijden van ons zoontje. Ik had al snel het gevoel dat het niet goed zat. Met 6 weken bloeding, vervolgens elke dag een beetje bloed. Met 7,5wk is het afgekomen. Volgens mij was het alleen maar een vruchtzakje. Nu maar weer moed kweken voor een nieuwe poging, maar helemaal geen zin Edit: Ik zie nu je laatste zin, helderrood bloed, shit. Hoe is het nu?
Coccie: wat spannend, wanneer krijg je weer een echo?? Wat kan die wens inderdaad groot zijn he? Je kindje is er nog niet eens, of net, en dan weet je zeker dat je het graag nog een x wilt, ondanks alle spanning/inspanning/onzekerheid en evt verdriet. Nuage: bedankt voor je reactie, ik gebruik nu ascal en clexane (prikken) Pechvogol: sorry, had niet goed begrepen dat het met 7,5 week mis is gegaan. Hoop echt voor je dat het de volgende x goed goed!! Het enige dat je zelf kunt is de moed niet opgeven, hoe moeilijk het soms ook is. Weet je trouwens waarom de placenta niet goed werkte? Suze: bedankt voor je reactie. Weet natuurlijk nog niets zeker, vrijdag weer een echo. Maar vanochtend inderdaad rood, rest van de dag redelijk rustig. Net weer wat rood bloed. Ik weet dat het allemaal kan, maar de vorige zwangerschappen met deze klachten, en sommige andere dingen juist weer niet, zijn allemaal misgelopen. + op de echo's was ons guppie al kleiner dan hij of zij zou moeten zijn. Ook daar kunnen natuurlijk verklaringen voor zijn, maar vrees toch het ergste.
Hoi Floor, Ik heb donderdag weer een echo. 2 weken geleden op de 1e echo, met 6 weken, werd er vanuit gegaan dat het zowieso mis was. Er zat een vruchtje dat volgens de arts te klein was voor de termijn, en heel veel bloedstolsels. Ik vloeide inderdaad al... Echter de week erna was het bloed voor het grootste deel weg, vruchtje zat er nog en was volgens de arts (een andere dan bij de eerste echo *zucht*) gegroeid. Het had nu een grootte van een vrucht van 6.1 week, maar (nog) zonder hartactie. Ik was die dag 7.3 week. Door IUI zwanger geworden, dus we zouden vrij nauwkeurig een termijn moeten kunnen bepalen. Deze arts wilde nog een week afwachten. En ik haal me natuurlijk vanalles in mijn hoofd. Maar dat ken je vast wel! Sterkte en succes met afwachten weer! Ik bewonder je doorzettingsvermogen!
Nou coccie, herken het helemaal. Donderdag 8-10 1e echo gehad, zwangerschap van 6 weken te zien, gynaecoloog twijfelde of ze een hartje zag kloppen. Ik vreesde toen al het ergste, zou toch al ruim 7 weken moeten zijn (heb follikelmetingen gehad). En afgelopen vrijdag dus wel hartactie, maar op echo 6 wkn en 3 dagen. Is natuurlijk nog niet zo heel betrouwbaar zo vroeg, maar ook eigen ervaring leert. Hoe weet hij zo zeker dat het een ander vruchtje is?? spannend donderdag! Hoe voel je je nu?
Hey floor! Nou... Niet perse een ander vruchtje, maar 't ziet er wel heel anders uit dan de eerste echo. Maar goed, werd ook door 2 verschillende artsen gedaan. Dus of 't zich daadwerkelijk ontwikkeld heeft, of gewoon 2 verschillende inzichten. Dat moet zich uitwijzen. Ik lees wel dat zelfs bij een kunstmatig ontstane zwangerschap, een innesteling later kan plaatsvinden. Ook zei de dokter dat werkelijk alles mogelijk is. Het kunnen er 2 geweest zijn, dat daar al dat bloed vandaan kwam. En zo werden er nog tig scenario's geschetst. Maar als je de foto van mijn echo ziet, in mijn eigen topic, ziet die er vrij normaal uit. Nu is het alleen de vraag of er morgen nog steeds wat zit, en het belangrijkste: of er inmiddels hartactie is. Want als dat niet zo is, zal ik wel medicijnen of curettage krijgen. Ik had bij mijn 1e en probleemloze zwangerschap enorm veel symptomen. Nu helemaal niet zo. Dus ik blijf gissen. Ik vloei nog. Geen krampen meer sinds de laatste echo. Nog 23 uren en dan weten we meer. Haha! Ik tel echt af! Hartactie is in ieder geval goed! Maar in jouw geval kan ik me voorstellen dat je zelfs daarmee niet ontspannen bent. Succes!!
Hoi Floor, de placenta is onderzocht en er zijn een paar forse infarcten gevonden. Ook was de aansluiting van de placenta op de baarmoederwand (vaten) niet goed, te smal als t ware, waardoor er te weinig voedingsstoffen doorheen gingen. Die aansluiting is een pech kwestie, de infarcten kunnen met mijn stollingsprobleem te maken, hoewel er ook vrouwen zijn zonder stollingsprobleem maar ook infarcten hebben in de placenta. Dat is niet echt vast te stellen. Daarbij had ik ook nog een placenta previa totalis met vanaf 20wk dagelijks bloedverlies. Een hoop pech op pech
Spannend coccie! Mag je meteen om 9 uur? Duim voor je dat het toch goed is!!! Nou vreselijk pechvogol. Zo zonde dat je zoontje hierdoor niet goed heeft kunnen groeien. Hoop echt dat het de volgende keer goed gaat! Liefs Floor
Ja 9.00 staat mijn afspraak. Ben enorm benieuwd. Stiekem is er nog een klein sprankje hoop. En anders is einde onzekerheid ook fijn.
Sterkte! Ik zit er een beetje hetzelfde in. Wil natuurlijk dat het allemaal goed gaat, maar zoals het nu gaat heb ik me er eigenlijk al bij neer gelegd dat het niet goed gaat (eigenlijk is zelfs het sprankje hoop al weg, erg he. Zal ook wel een deel zelfbescherming zijn). Ik moet vrijdag om 16.20
Hoi Floor, Ik ken het, ik keek ook helemaal niet gek op toen we net nog steeds geen hartje zagen... Ik kreeg de keuze cytotec of curettage. Samen met mijn man hebben we gekozen voor cytotec. Na het weekend breng ik ze in. Nu hopen dat het zsm klaar is en we door mogen. Ochgerm, manlief verdient ook wel weer eens een verzetje. 😉
Wat balen coccie, ondanks dat je er rekening mee had gehouden toch weer een teleurstelling. Zou fijn zijn als het goed gaat met de cytotec!! Heb je dat eerder gehad?
Nee niet eerder gehad! Mijn 1e miskraam mag ik eigenlijk geen miskraam maar een biochemische zwangerschap noemen. Dat is nieteens ingenesteld toen. Vind het best wel griezelig. Maar voor mij gewoon echt wel de moeite van het proberen waard. Hopelijk geen curettage nodig! Want er bestaat natuurlijk altijd een kans dat dat alsnog zou moeten.
En ja, de vorige controle heb ik wel een potje gejankt toen de gyn me de echo foto aanbood. Maar nu ben ik vooral blij om van de onzekerheid af te zijn. Nu streven naar een verbandloze doos! (Ja ik vind humor erg belangrijk!)