Nog even een aparte post over heel wat anders. Nou het zit zo, ik ben Katholiek opgevoed. Dopen is iets, dat moet gebeuren. Dat wil ik ook heel graag. Nu is het zo dat ik tijdens mijn zwangerschap al tegen een nicht had gezegd dat zij de petemoeder zou worden. Na de geboorte van Cristiano kwam ze twee maanden later echt een keer op kraamvisite.. Nou dat was al voldoende reden om zoeits te hebben van, nee niet geschikt. Een peetouder is bij ons erg belangrijk, dat moet als een soort van ouder voorstellen mocht er iets met ons gebeuren. (iets van heel ouds), het was vroeger de bedoeling dat als je kwam te overlijden de peetouders de zorg over het kind namen. Nou ja. Dat is nu niet meer zo ofzo daar niet van, maar dopen blijft een belangrijk iets bij ons. Nou ja. Toen wilde ik mijn broer en zus vragen, maar mijn moeder zei, dat ik dan net zo goed mijn zus en haar partner kon vragen. Dat vond ik geen slecht idee, en toen ik een keer daar was heb ik ze gevraagd of zij de peetouders wilden zijn van Cris. In eerste instantie super leuke reactie van hun. Mijn zus is nog steeds erg lief en leuk met Cris, ze vindt hem super lief en knuffelt vaak met hem en speelt met hem etc. Maar haar vriend daarin tegen kijkt amper om naar Cris. Als hij van het werk komt en wij zijn er op visite dan groet hij uiteraard zijn kinderen mijn zus en Cris slaat hij over:x, Cris is een heel actief kindje die overal op klimt, hij is totaal niet gulzig, en kan heel goed samen spelen. Laatst waren we er en toen had het zoontje van mijn zus een speelgoed laptop waar hij mee aan het spelen was, Cris ziet dat en wilt dan ook met het ding spelen... Zegt de vriend van mijn zus: 'G. zegt tegen Cris 'afblijven'. pakt hij de neplaptop en schuift het naar de andere kant en zegt vervolgens tegen zijn zoon kom hier spelen. Ik dacht echt van Wauw, leer je nu je kind egoistisch zijn... Nou... ik wist niet wat ik hoorde. Andere keer, praat hij tegen Cris alsof hij een hond is, met Afblijven en Wegwezen hier ga naar je moeder, alleen omdat hij ergens aanzat. Ik snoer dan mijn mond as always omdat ik bij hun op visite ben, maar er komt gewoon een dag dat ik daar gewoon kwaad om ga worden. Ik snap gewoon niet waarom hij Cris zo behandelt. En ja nu wil ik hem dus echt niet meer als peetvader.. Maar volgens de katholieken mag je peetouders die al gevraagd zijn niet meer wijzigen omdat dat het geluk van je kind zou schaden. Zeggen ze. E. zegt bijgeloof... en ik wil er ook zo overdenken maar de andere mensen die ook katholiek zijn zeggen allemaal hetzelfde. E. ziet S. echt niet als peetvader. Wat moet ik nou doen. Ik vind het zo moeilijk om een keus te maken. Ik vind hem lomp gedragen.. alsof hij Cris niet mag ofzo. Grr. En hoe hij zich ook naar mij gedraagt.. Praat amper tegen me... Ik was laatst het papje van mijn kleine vergeten. Vroeg toen aan mijn zus of ik twee schepjes pyjama papje van haar zoontje mocht, toen grapte zij dat het op was en daarna volgde de opmerking vanuit S. haar vriend van 'je vergeet altijd alles' dit kwam echter zo over alsof ik van hun wil profiteren en bewust het papje van Cris vergeet... Man... twee schepjes... E. zei tegen me toen ik het hem vertelde dat ik een pyjama papje moest kopen en deze aan S. geven met de aanmerking: 'hier een nieuwe pyjama papje, bedankt voor de twee schepjes'. Vond ik een goeie maar nog steeds niet gedaan. Maar geen slecht idee eigenlijk. Bah bah.
simpel dat zou niet mijn peetvader van mijn kind worden, (overgens vind ik het bijgeloof maar dat is persoonlijk)
serieus?? dat zou dus echt niet de peetvader worden en als ik eerlijk ben, je zus ook niet. No way dat mijn man zo tegen de kids van mijn broers zou mogen doen van mij. ik denk dat je eens goed moet gaan zitten samen met je vriend, wie jullie samen geschikt achtten om deze taak op zich te nemen.
Nee bah die zou dus geen peetvader worden! Ik zou er ook gerust wat op zeggen,hij kan toch wel normaal tegen kinderen doen?! Dat je zus er niks van zegt snap ik ook niet, als mijn vriend zo deed tegen de kinderen van mijn zusje zou ik daar niet blij van worden.
Wij zijn ook katholiek en van dat bijgeloof heb ik nooit gehoord hoor! Want dat is wat ik ervan vind. Het is meer van hoe los je dit op zonder ruzie? Want als jij peetouders gevraagd hebt is het heeeeeeeeel moeilijk om dat nu te weigeren, maar toch zou ik dat in dit geval wel doen. En dan niet alleen je zwager, maar ook je zus, want zij had tegen haar man moeten zeggen dat hij normaal moet doen. En tuurlijk is het niet meer in deze tijd zo dat als er wat met jou en je man gebeurd de kinderen naar de peetouders gaan, maar het is wel zo dat de peetouders zorg dragen dat de katholieke opvoeding door blijft gaan, (bijv bij pleegouders indien jullie wat overkomt) en ook dat als het thuis minder loopt tussen ouder en kind (in de pubertijd bijv) peetouders dit proberen te bemiddelen, dus het zijn echte vertrouwenspersonen. Maw iemand aan wie jij je kind met een gerust hart toe kan vertrouwen. Hier min of meer zelfde probleem, Wij hebben nu voor onze zoon (3 weken) dezelfde peetouders gevraagd als voor onze dochter. Gebeurd niet zo vaak Er zijn zat andere familieleden, maar die kijken nauwelijks naar onze kinderen om, dus simpel dan niet, ook al hadden ze nu verwacht peetouders te worden.
Ja, hier had ik het over gisteravond met een vriendin. Ze zei dat ik goed moest nadenken, omdat als ik nu zou zeggen van dat wij voor andere zouden gaan dat zij hier heel boos om zouden worden waarschijnlijk. De kans is wel aanwezig ja. Maar ja, hoe die sukkel doet naar Cris. Hem zo minachtend behandelen, een kind van een jaar. Wat weet Cris nou? Dat er speelgoed is en dat hij wil spelen? Hij houdt Cris nooit vast. zegt alleen iets als Cris iets doet wat hem niet aanstaat. zegt geen woord tegen mij, alsof hij het vervelend vind dat wij er zijn. Over het papje dat was echt te gek voor woorden. Terwijl E. daar een keer de billendoekjes van Cris was vergeten, nieuw pak, daar werd dan vervolgens wel flink gebruik van gemaakt. Mij hoor je dan niets zeggen.:x Maar klagen over een twee schepjes pap, dat kan wel. Mijn zus zegt idd niets tegen hem, ze blijft alleen maar lachen naar me alsof haar vriend grapt ofzo. Hij kan geen onderscheid maken tussen grappen en beledigingen. Hij denkt echter dat ie alles kan doen en zeggen. vervelend mens.
Sorry, maar als ik je verhaaltje al lees, word ik al verdrietig. Als iemand je kindje zo behandelt, dan voel je dat tot in je binnenste. Zou je niet het bij je zus houden en daarnaast je broer kunnen vragen. Waarschijnelijk maakt de partner van je zus het niet echt uit, anders doe je niet zo. Is er geen persoon van de kerk (sorry, ben niet katholiek en ik haal alle namen door elkaar) waaraan je raad kan vragen? Een peetvader zal in de toekomst nog belangrijk voor je zoontje zijn. Veel succes ermee.
niet katholiek, en hier geen peetouders, maar eigenlijk zou ik hem niet meer willen. Ik zou een peetouder willen die om mijn kind geeft, het gewoon behandeld als eigen. En dat toch ook ergens omdat ik er toch vanuit zou gaan dat dat de reserve ouders zouden zijn zeg maar. als ik dood ga wil ik dat mijn kind bij iemand komt die vreselijk van ze houd en hun totaal invoegd in haar gezin. ik zou hem neit nemen maar wisselen. En ruzie, tja, dan maar ruzie, mijn kinderen zijn belangrijker.
Toch ben ik van mening dat je beter een keer goed ruzie kan hebben doordat je andere peetouders vraagt/neemt, dan je hele leven aan zulke peetouders vast te zitten, WANT (en dat weet jij ongetwijfeld ook wel want je bent katholiek) met communie, met vormsel, met trouwen en diplomauitreikingen, belangrijke verjaardagen etc etc ben JIJ verplicht peter en meter uit te nodigen. Dan moet je jezelf afvragen of je dit jezelf EN je kind wil aandoen. Echt ik weet in wat voor schuitje je zit. Hier deed mijn jongste broer ook zo tegen mijn oudste zoon (is niet zijn peter, maar toch, overigens kijkt zijn peter nauwelijks naar hem om en zijn peter en meter inmiddels gescheiden, dus hij ziet ook zijn meter niet meer, ook zo leuk!) Bij mijn dochter heb ik toen gezegd, geen getrouwde stellen meer alleen familie, dus nichtje en de broer van mijn man. Dit blijven hoe dan ook altijd de oom en tante van mijn kinderen of ze nou zouden scheiden of niet. Mijn man en ik zijn peter en meter van een nichtje van zijn kant. Now way dat ik of mijn man zo tegen ons petekindje (of ander kindje) zou doen. Maar juist je petekindje is heel bijzonder als peter en meter (vind ik tenmiste) en het wordt je ook gevraagd door de pastoor/kerk aan peter en meter : Beloven jullie bijzondere aandacht aan je petekind te schenken? Hoe kan jouw zwager dit beloven?? Echt meid, om problemen te voorkomen (op die ruzie na die het wel wordt) zou ik omzien naar andere peetouders
overigens mag je tegenwoordig ook bijvoorbeeld twee vrouwen of twee mannen als peetouders, dus bijv. jouw broer en je mans broer, of jouw zus en je nicht zoiets. is dat misschien een idee?
Ik ben niet katholiek en weet hier weinig vanaf, maar ik zou iemand die zo met mijn kind omgaat absoluut niet willen hebben om zo'n belangrijke rol te vervullen. Maar voordat je verder kijkt naar een andere peter en meter zou ik het gesprek aangaan met je zus en haar partner en vertellen waar je mee zit. Misschien zien hun het anders en is het niet zo bedoeld vanuit hun ervaring gezien. Is het zo dat het gesprek echt een negatieve wending neemt kun je altijd nog de beslissing nemen om een andere peter en meter te vragen. Puntje bij paaltje je kind gaat voor en je moet je als ouder wel vertrouwd voelen met een zo belangrijke keuze voor zijn leven. Succes met je verdere keuze
Onze kabouter heeft ook een peetoom en tante , maar dat is geen stel en mocht er ooit is iets met ons gebeuren dan gaat ze naar geen van beide maar naar een andere oom en tante. ( en het is handig om dat vast te laten leggen bij de notaris) En dat is niet omdat de peters niet lief zijn ofzo maar puur uit praktische overwegingen i.v.m locatie en gezinssamenstelling en opvattingen. Ik zie de peters/ meters tegenwoordig meer als iets symbolisch. En als personen bij wie ze terecht kan met haar "levens vragen" die ze niet aan ons zou willen voorleggen. En je zal toch ook naar de notaris moeten om het vast te laten leggen wie de voogdij over je kind krijgt bij het wegvallen van jullie zelf, peetoom / tante heeft niks in te brengen als het niet vastgelegd is.
Ik ben ook katholiek, maar dat het ongeluk brengt als je toch andere peetouders kiest (nadat je iemand al hebt gevraagd), dat heb ik zelf nog nooit gehoord. Ik denk dat de belangrijkste vraag is wat verwacht je van de peetouders? Voor sommige is bijv een kaartje elke verjaardag en speciale gelegenheid al genoeg, terwijl andere graag hebben dat ze overal bij zitten zoals de ouders. Dat is persoonlijk. Dus als je weet wat je van ze verwacht, dan kun je misschien goed kijken wie daar het beste mee overeen komt en die personen vragen. Dat ze voor je kinderen zorgen als jullie iets overkomt is idd iets van vroeger en het is veiliger als jullie ook zoiets bij je testament laten zetten. Wie voogd wordt van de kinders mocht er iets gebeuren. Deze neemt ze dan of zelf in huis of zorgt er iig voor dat ze goed terecht komen. Hopelijk is dat dan verder nooit nodig, maar even zitten en je bent er vanaf. Als je nu al denkt dat de peetoom keuze niet eentje is waar je blij mee bent, dan zou ik het echt veranderen. Anders krijg je straks er misschien alleen meer spijt van.
Geen ervaring mee maar ik zou daar heen gaan en zeggen dat jullie af zien om hun/hem als peetouders/oom te vragen. Jij heb misschien andere ideeen betreft de opvoeding dan hun maar hoe hij doet kan echt niet. Dan zijn ze maar boos maar jij hoeft dit niet allemaal te pikken. Je zult uiteindelijk wel moeten als je andere mensen wil vragen anders zit je er wel aan vast
Fijn al jullie reacties. Het houdt me gewoon echt bezig. En ik weet al dat ik hem gewoon niet meer wil. Dat is gewoon zo en E. vind het ook maar bijgeloof. Van de week vroeg ik aan mijn moeder namelijk van waarom je niet de petevader of moeder van je kind mocht afzeggen. Mijn moeder vertelde dat de generatie van vroeger het dopen heel erg serieus namen en dus ook echt bij de mensen thuis gingen om oprecht te vragen of zij hun kind wilden dopen. Vergelijkbaar met bij moslims als ze gaan trouwen en de hand van dochter komen vragen, dat dit op een zodanige manier gebeurde dat je het niet meer kon maken om dit te verbreken. Ik vroeg toen van: en als je het toch verbreekt, wat dan? Mijn moeder zei toen dat, dat niet goed zou zijn voor het kind omdat ie dan niet meer gelukkig zou worden. Deze woorden spoken dan zo in mijn hoofd. En dan praat ik er met mijn vriendin over, waarvan haar kindje onlangs gestorven is. zij was namelijk ook niet blij met haar meter, maar heeft deze niet vervangen voor het overlijden van haar kind omdat ze ook begrepen had dat dit echter niet mocht. ... Ik vind dit zo moeilijk. Hoewel ik weet wat ik wil... In ieder geval hem niet als peter. Mijn zus maakt dan niet zo heel veel uit, want zij behandelt Cris wel als een van haar kindjes. dat dan weer wel.
Ja, mijn nicht heeft dat gedaan. Vond het al gek haha zag geen man staan, denk he. Maar ok. dat wist ik niet.
Ik denk ook dat het bijgeloof is. Maar als die mensen om me heen zo denken, dadelijk besluit ik iets ander en wordt toevallig mijn kindje ongelukkig ga ik denk ik denken dat het daar mee te maken heeft.. zo iemand ben ik wel. Daarom wil ik dit soort dingen eigenlijk nooit weten. En nu houdt het me gewoon bezig.
Dat van je vriendin haar kindje is gewoon puur toeval, wel vervelend dat iedereen jou zoiets aanpraat, het is gewoon bijgeloof. Ik begrijp wel dat jij daar een naar gevoel bij hebt, maar natuurlijk wordt je kindje niet ongelukkig, doordat er een andere peter gevraagd wordt. Hij wordt eerder ongelukkig doordat hij een peetvader heeft die niet naar hem omkijkt en hem lelijk behandeld. En tuurlijk, eigenlijk is het ook "not done"om de peetouders die je gevraagd hebt af te zeggen, dat klopt. Is ook net zoiets als gaan trouwen en je partner voor het altaar laten staan, je hebt nl een soort van belofte gedaan naar elkaar toe, van "jij mag mijn kindje dopen, want in jou heb ik veel vertrouwen, maar wat als het vertrouwen weg is? Ik zou het zelf dus echt niet doen.
Ach dat bijgeloof zou ik niet meer zo serieus nemen want je bent al gewisseld van je nicht naar hun. Dus iemand anders zoeken voor die,man want zo kan je er ook niet achterstaan terwijl het zo belangrijk voor jullie is.