Ons zoontje van 2 1/2 en onze dochter van 4 1/2 zijn echt heel lief (meestal!) apart van elkaar. Maar zodra ze bij elkaar zijn.....pfff... Vooral met naar bed gaan. Als de ene roept en ik ga er naar toe, dan begint de ander nog harder te roepen. Herkenbaar???
Heel erg herkenbaar! Als er 1 thuis is heb je er niks mee te doen, maar als ze samen zijn... Ik hoop dat het gewoon maar een fase is en snel weer overgaat
Ja erg hè! Ze kunnen ook heel lief samen spelen, met de nadruk op kunnen. Zo jammer dat ze dat zo weinig doen. Ik zie dat jij ze ongeveer even oud hebt, dus mss zijn we er volgend jaar wel allebei af. Het is een fase, het is een fase, het is een fase (mijn mantra)
Haha, ook mijn mantra . Ik maak ook vaak een foto van ze als ze lief (zonder elkaar te knijpen, slaan of aan de haren te trekken ) naast elkaar zitten. Of ze spannen met z'n tweeën samen tegen mij, zucht
Dat samenspannen gebeurd hier erg veel de laatste tijd. Ik word er doodmoe van. Het bloed halen ze onder m'n nagels vandaan.
Heel herkenbaar en dan zijn doe van mij zelfs nog iets jonger. Zodra de een wat doet wat niet mag en ik zeg er iets vsn dan doet de ander het na. Als ik de oudste zeg dat hij stil moet zijn en moet gaan slapen dan begint de jongste te schreeuwen. Erg vermoeiend, maar eerlijk gezegd vind ik het af rn toe ook wel schattig dat ze zoveel dingen samen doen (ook al zijn het ook 'stoute' dingen).
Heel herkenbaar en ongeveer dezelfde leeftijd. Ze kunnen soms echt heel leuk spelen samen, maar dat duurt nooit lang. Vooral de oudste gaat dan echt lopen klieren. En uiteraard willen ze altijd met hetzelfde spelen, ook al spelen ze er anders nooit mee. Helemaal gek word je er van. Hopelijk komt er een tijd dat ze beter samen kunnen spelen of anders elkaar wat meer weten te mijden.
O ja, @flower72: hier was het eerst ook vooral oudste, maar nu hoor ik van jongste ook vaak eigen schuld, dikke bult. Of ze gaan klikken tegen papa of mama dat de ander iets doet wat niet mag. Gisteravond gingen ze weer zoet naar bed, dus voorlopig maar genieten van de keren dat het wel goed gaat.
Heeeeeel herkenbaar. Zodra ze samen zijn voel ik me net. zo een politieagent "hou op, schei uit, niet doen, ga maar naar de gang" pffff.... doodvermoeiend
Herkenbaar! Hier zijn ze 3 en 16 maanden. De jongste doet alles van de oudste na en de oudste kan zich soms echt weer als een baby gedragen. Op zulke momenten ga ik meestal met ze naar buiten of lekker verven, dan is het weer even over en kan ik ook weer een beetje afkoelen