Sinds april vorig jaar bezig en na een jaar richting huisarts gegaan. In het ziekenhuis bleek al gauw dat het probleem bij mijn man ligt en rolden we het icsi-traject in. 1e Poging is mislukt, maar gelukkig veel cryo's in de vriezer. Vanaf deze maand beginnen we met terugplaatsen daarvan. Een kwestie van wachten, wachten, geduld, geduld.... En laat ik daar nou slecht in zijn Maar het zou gewoon een keertje moeten lukken, dus daar gaan we voor! En hopelijk een beetje snel...
Ik ga me ook aanmelden bij het clubje. Pas was ik ergens aan het werken en daar werkt iemand die voor de tweede keer zwanger is, we raakte aan de praat en vertelde dus hoe lang we al bezig zijn. Ze reageerde zo van joh echt waar bij ons was het gelijk raak😢 dat vond ik dus echt niet leuk zoals ze dat zei. Niet iedereen heeft dat geluk helaas. Niemand van onze familie weten dat we er mee bezig zijn dus praat er alleen met mijn vriend over. Bij mijn zoontje was het ook al in ronde 3 maar goed was toen ook nog 6 jaar jonger dat zal ook wel mee spelen. Mijn vriend heeft ook 2 kinderen uit eerder huwelijk dus we weten dat het wel mogelijk is maar goed als je ouder wordt kan er ook veel veranderen uiteraard. Ik snap van deze cyclus nu ook geen drol meer. Vanmorgen bloedverlies nu weer niet en morgen moet ik eigenlijk ongi worden dus ben benieuwd wat het doet. Ik heb mijn eisprong duidelijk gespot maar door het bloed weet ik al dat mijn ongi zal komen. Meiden ik gun jullie allen alle geluk van de wereld xxx
Wat vreselijk voor iedereen die zo lang bezig is. Iedere maand is te lang Wij zijn nu 7 maanden bezig en dat is uiteraard niet lang maar vanwege mijn leeftijd voel ik een enorme druk en tijdspan. Wilde dat ik iedereen hier zwanger kon toveren! Succes allemaal.
Hier ook dik 3 jaar bezig al.. Belangrijk is niet te vergeten dat je leven ook gewoon doorgaat.. zeker tussen de 12-24 maanden bij ons, draaide alles om die kinderwens. Zo zonde.. want er zijn zoveel leuke dingen, die niet meer komen als je even niet oplet. En die wij dus ook gemist hebben.. die tijd haal je nooit meer in. En daarmee, hou je ook de moed erin! Zorg voor geregeld pauze, besteed ook echt aandacht aan elkaar, zorg dat je happy bent op alle andere vlakken!
Wij zijn nu 14 maanden (16 rondes) bezig. Heb een wat kortere cyclus, dus wel wat meer kansen gehad op jaarbasis. Ik merk dat ik vrij cynisch ben geworden.. Ergens overtuigd dat het ons niet natuurlijk zal gaan lukken... Aan de andere kant ben ik elke maand in m'n vruchtbare periode weer heel optimistisch (Deze maand is de maand! Het gaat ons nu lukken!) Naar vriendinnen ben ik heel open maar wel wat mat in mijn emoties. 'Ik zie het allemaal wel' is inmiddels vaste prik haha. Zwangerschappen in m'n omgeving doen pijn maar dat uit ik (liever) niet. Meestal komt dat er 's avonds laat pas een keer uit haha. Inmiddels wel zo ver dat de HSG achter de rug is en we vanaf januari mogen starten met IUI. Heel erg spannend!
Hier ruim 9 maanden bezig. Ronde 5 zwanger van een tweeling, helaas ging de eerste mis bij 6 weken (bloedverlies), bij echo was te zien dat de ander en het 'tussenschot' er nog zat. Met 8 weken werd een Missed abortion van de ander vastgesteld, vruchtje was gestopt met groeien. Ik hoopte zo dat ik snel weer zwanger zou zijn, maar inmiddels ronde 10. Heb ook een korte luteale fase waar ik me ook zorgen om maak. Ik hoop dat het snel weer raak is en we de MMM niet in hoeven...
Wij zijn bijna 2 jaar bezig waarvan 3 maanden nu met Clomid. Na een jaar naar de huisarts gegaan en de eerste reden was eigenlijk dat mijn cyclus heel raar deed. 4 maanden later zijn we naar de fertiliteitsarts doorgestuurd, dit was afgelopen mei. Ik hoop voor ons allemaal dat onze wensen snel uitkomen!
Deze maand zijn wij 1 jaar bezig, vandaag bloed laten prikken en me vriend moet z.n zaad afgeven dus is nu wachten , hoop dat het allemaal mee valt
Wij zitten nu in de eerste ronde. Gisteren nod en een tuurstreep vandaag nog lichter dus denk dat ik naar ronde 2 ga. In 2010 bevallen van een gezonde zoon, zwanger geraakt tijdens verkeerd pil gebruik. En in 2012 bevallen van een gezonde dochter, ongeveer 2-3 maanden na het stoppen met de pil. Ben bij beide zwangerschappen helemaal niet bezig geweest met mijn cyclus en het gebeurde allemaal vanzelf. Merk nu dat ik er veel meer mee bezig ben en twijfel of dit wel werkt zo. Ook dubbel, mijn zus is al 1,5 jaar bezig bewust en het lijkt maar niet te lukken. Ik heb nooit langdurig aan de pil gezeten, weet niet of dat wat uit heeft gemaakt.
Nu een halfjaartje bezig voor nummer twee. Bij de eerste heeft het best wel even geduurd omdat het een paar keer mis ging (bbz, ma en nog een paar keer positief getest en een of twee weken later alsnog ongesteld) + ook nog eens een onregelmatige en vaak lange cyclus dus dat schiet dan ook niet op. Een tijdje geleden had ik al wel een week lang positieve testen maar dat liep helaas niet goed af. Ik dacht altijd dat het makkelijker zou zijn als je al een kindje hebt, je bent dan immers al moeder, maar eigenlijk valt het me flink tegen.
Echt een heel goed punt heb je hier... Ik vergeet ook nog wel eens om te genieten van de dingen die wel leuk zijn. En de tijd haal je inderdaad niet meer in... Hier in ronde 15 inmiddels...
Ronde 39 hier Wat ik altijd zo pijnlijk vind, is dat er diverse stellen in onze omgeving zijn, die in de tijd dat wij al bezig zijn voor de eerste, inmiddels al twee kinderen hebben gekregen...