Een tijdje geleden had ik ook al een topic geplaatst maar er is daarna nog heel veel gebeurd. Nadat het echt heel slecht met me ging ik ook heel bang was om alleen te zijn vond ik toch weer me troost bij mijn ex, en vanaf dat moment ging het weer redelijk goed. Maar opgegeven moment was hij veel met een vriendin weg wat mij toch wel een beetje zeer deed omdat hij mijn vertrouwen kapot had gemaakt. Maar we wouden beide graag wel dingen doen zonder elkaar en met een goed gesprek dat ook aangepakt. Opgegeven moment voelde ik me weer heel slecht en vroeg of hij kon komen omdat ik bang was, maar dat kon niet want hij ging met een meisje wat drinken in de stad. Daar was ik al best boos om omdat hij mij daardoor totaal liet vallen. Maargoed foutje kan gebeuren denk ik dan. Daarna is het weer een tijd goed gegaan. Helaas had ik nog steeds spanning klachten en vocht iedere dag nog tegen de spanning om die wat onder controle te krijgen. Doordat hij die avond weg ging kreeg ik de spanning weer terug en moest ik weer opnieuw beginnen om het te laten zakken. Daartussen zijn nog wat kleine onenigheden geweest maar dat hoort er nou eenmaal bij. Dus vorige week ben ik met een goeie vriend wat gaan doen, hij had ook wat probleempjes dus we wouden even uitwaaien en zijn even naar het strand geweest om even over her zand te lopen en een visje te eten. Daar was me ex dus helemaal niet blij mee want ik heb een romantische strandwandeling gemaakt?!?!?! Even voor de duidelijkheid, die vriend van me heeft al een aantal jaar een hele lieve vriendin waar hij een mooie toekomst mee wil hebben en vind mij ook gewoon een goeie vriendin omdat we goed kunnen praten. Omdat hij daar zo raar op reageerde voelde ok direct weer de spanning terug komen waarop ik ook boos werd dat hij dit nu al voor de 3de keer zover laat komen dat ik weer moet VECHTEN tegen de spanning. De dag erna zei hij dat ik niet zo boos moest worden en vergeven en vergeten.... Dit vond ik niet echt leuk omdat hij niet inziet wat het geestelijk en lichamelijk met mij doet... Maar hij wou ook gewoon graag weg met die vriendin maar waarom mag ik dat dan niet? Ik kan bijna nooit weg omdat ik heel vaak de kinderen heb of ik ben werken. Hij heeft bijna de hele week de avond vrij waarvan die vaak 3 dagen met dat meisje weg is. Gister ochtend ging het helemaal mis... Hij vroeg de geboorte akte van onze zoontje zodat hij die kon meenemen naar inschrijving voor de school. Nu wou ok dat niet omdat ik het een belangrijk papiertje vind en als hij dat wil moet hij zijn eigen meenemen (waar dat licht lag maar 2 minuten van het schooltje en voor mij half uurtje openbare vervoer) Daar was hij dus niet mee eens en werd boos.... Zondag is zijn dag en is het nu toevallig vaderdag maar ook mijn moeder haar verjaardag, me moeder wou graag dat de kinderen er ook even bij zouden zijn. Ik heb dat gevraagd en het was goed maar ik zag al aan zijn antwoord dat hij het niet leuk vond omdat het vaderdag was.... Dus ik kwam met een oplossing, zaterdagavond naar hem zondagochtend bij hem en ik smiddags en dan breng ik ze weer terug. Maar dat kon niet omdat hij een afspraak had zaterdagavons.... Hij gaat uiteten met dat meisje en zondagochtend moet hij sporten. Hierop werd ik heel erg boos, uiteten met dat meisje???? What the...... Ik zou overigens een verjaardag zaterdag hebben en hij zorgt ervoor dat ik dus niet kan om snel andere afspraken te gaan maken. (Is overigens niet de 1ste keer dat hij zoiets doet, zodat ik niets kan doen) Dit doet me zoveel pijn! Gisteravond zou ik de kinderen weer moeten overnemen, maar omdat ik zo verdrietig was en me even rot voelde wou ik wat later gaan. Ik heb hem opgegeven moment geapt met de vraag of dat meisje bij mij in huis was. Daarop kreeg ik de antwoord dat hij was gaan bowlen met zijn buurmeisje..... Waar zijn mijn kinderen nu dan??? Hij hoort bij de kinderen te zijn???? Ik kreeg daar een lange tijd geen reactie op en daarop ben ik mijn controle over mezelf verloren. Ik kreeg een woedeaanval en hyperventilatie, hier ben ik niet blij mee... Ik kreeg dus later het antwoord dat de kids bij zijn ouders waren. Met andere worden ik had dat moeten ruiken waar ze zijn en ik had ze dan weer moeten ophalen omdat hij zo graag weg moest gaan... Ze lagen al op bed dus ik heb ze niet meer opgehaald.... Ik ben hier zo onwijs kwaad over dat hij dit doet. En dat hij ook continu bij andere meiden is, en als ik een keer wat ga doen dan word hij kwaad. Ik ben nu zo intens verdrietig dat hij zo met me omgaat en zich echt gedraagt als een onvolwassen man. Ik heb nu ook besloten niet meer verder te willen gaan en ik hoop dat hij me nu met rust gaat laten (de vorige keer heeft hij dat niet gedaan waarop ik me twijfels kreeg) Ik wil dit echt niet meer en vind ook niet dat ik dit heb verdient.... Ik weet niet zogoed wat ik met dit topic wil maar ik wou het graag even kwijt. Over 2 weken heb ik ook een afspraak bij de huisarts voor een gesprek
Ik snap dat je het voor de kinderen misschien nou wou proberen ofzo met hun vader. Maar je ex is niet voor niets je ex toch? Jullie moeten elkaar lekker laten gaan, hij is toch vrij om af te spreken wie hij wilt? Jullie zijn tenslotte uit elkaar. Ik zou gewoon alles goed regelen voor de kinderen, en alleen contact hebben over en voor de kinderen. (Niet over andere dingen)
Jullie wonen niet samen toch? Ik zou me voorlopig op mijn eigen gezin richten. Dus jij en de kinderen, en hem laten voor wat het is. Sowieso gaat het niet werken tussen jullie als jullie je bezig houden met andere goede vrienden en vriendinnen als de basis van jullie relatie ( vertrouwen) niet goed zit. Je ex kost jou veel te veel energie, stop die in je zelf en je kinderen, en probeer niet terug te vallen op hem.
We wouden het nog proberen samen, want we hielden (althans dacht ik) nog wel van elkaar. Vandaar dat we wel bij elkaar waren zodat we het nu beter konden doen.
Aangezien hij regelmatig met andere meisjes afspreekt, klinkt het alsof hij er anders over denkt. Ik zou gewoon alles regelen voor de kinderen, en elkaar voor de rest links laten liggen.
Heel goed dat je hulp gaat zoeken, dit is natuurlijk niet goed. Ik kan me voorstellen dat de situatie zo heel moeilijk is. Laat je ex los, (ik heb je vorige topic niet gelezen dus ik weet niet wat er meer voorgevallen is) volgens mij brengt deze situatie je alleen maar verdriet en zorgen. Waarom ben je weer naar hem toegetrokken? Voel je toch nog wat voor hem? Ik denk dat je hem ook moet vertrouwen dat hij jullie kinderen niet zomaar alleen achterlaat. Dat hij niet gelijk antwoord is zijn goed recht toch! Of is er wat oorgevallen waardoor je hem niet kan vertrouwen met de kinderen? Jullie moeten elkaar loslaten, ook zijn jaloerse gedrag is niet goed. Dan speelt er toch nog wat tussen jullie. Jullie maken het moeilijker voor elkaar heb ik het gevoel. Sterkte!
Zoals ik je al in je vorige topic adviseerde kan je het beste afstand nemen van je ex. Zolang jij hem toelaat zal er helemaal niks veranderen (ik spreek uit ervaring). Ik vind je ex zoals jij hem beschrijft een ongelooflijke eikel maar uiteindelijk ben jij degene die het allemaal maar laat gebeuren. Dus wil je boos zijn wees dan boos op jezelf. Ik zeg, stop met zielig doen, laat je zelfmedelijden varen en werk vooral aan je zelfrespect. En het belangrijkste is; hou vol! Ook wanneer je niet meer kwaad op hem bent en meneer de lulbehanger met zijn mooie praatjes komt aanzetten (want dat zal gebeuren!). Laat hem los en richt je op je kinderen. Die hebben meer aan een moeder die niet met zich laat sollen dan een moeder die continu alles maar slikt.
Als Prince Charming eenmaal van het paard is gedonderd klautert hij er ook niet meer op. Je kan best een pauze inlassen en alsnog een mooie toekomst hebben, maar bij jullie is er zoveel onrust dat ik niet denk dat dit ooit de Ware voor je was. Wees sterk voor je kinderen en laat zien dat jullie alleen het allerbeste verdienen. Geen vent die niet voor zijn gezin vecht en liever de bloemetjes buitenzet met andere meisjes.
Een geboorteakte voor de aanmelding op de basisschool? Nu woon ik in een dorp hoor, maar dat is toch helemaal niet nodig??
Zo hoort een relatie niet te zijn. Hij is je ex, laat hem los en hou enkel praktisch contact voor je kinderen.
Laat hem los en ga een leven opbouwen. . Zou zeker hulp vragen om na te gaan waarom je hem toch steeds weer toelaat en je hem over je heen laat lopen.
Ik denk dat het al wel 1000 keer gezegd is tegen je... Het is heel vervelend voor je, maar laat je ex gewoon je ex zijn. Kap ermee en pak je eigen leven op en laat hem met rust. Je snapt toch zelf ook wel dat dit op helemaal niets uitloopt....
Neejoh, tuurlijk heb je die helemaal niet nodig voor een school. Hij lult uit zn nek en zal er vast iets anders mee van plan zijn
Lieve meid, Het is inderdaad niet makkelijk om uit elkaar te gaan en er zijn momenten dan wil je het liefst terug. Maar het is over en uit en jij zou je moeten richten op het alleen verder te gaan. Hij kan je niet helpen met je stress en het is heel goed dat je daarvoor naar de huisarts gaat. De huisarts kan je medicijnen, handvaten, contact/ doorverwijzingen geven die jij nodig hebt om zelf uit dit dal te klimmen. Wat betreft de kinderen, daarover moeten duidelijke afspreken over worden gemaakt. Wie wanneer voor de kinderen zorgt. Misschien is het momenteel beter even niet te ruilen en te kijken met familie of je bijvoorbeeld verjaardagen op een andere dag kan vieren tot alles goed loopt. Met je ex zou ik voorlopig alleen zakelijke afspraken maken over de kinderen en verder is communicatie over wie wat met wie doet niet meer nodig. Ik wens je heel veel succes. Dit is een moeilijke tijd. Denk aan jezelf en zorg voor jezelf.
Zoals iedereen al schrijft: laat je ex je ex zijn. Je komt op mij nogal onzeker over. Alsof je het gevoel hebt dat je hem nodig hebt om gelukkig te zijn, klopt dat? Het lijkt me goed dat je naar de huisarts gaat. Misschien is het ook goed om eens met een psycholoog om tafel te zitten. Die kan jou misschien net wat handvaten geven waardoor jij beter met de situatie om kan gaan en dus meer zelfvertrouwen krijgt Succes!
Toevallig had ik gisteren een gesprek met een moeder die al een aantal jaar gescheiden is en nog steeds zwart gemaakt wordt Door sommige mensen dat het haar schuld zou zijn. In heb haar toen gezegt dat waar er 2 vechten er 2 schuld hebben. Waarom een relatie over gaat is niet belangrijk. Soms werken bepaalde combinaties niet (meer). Als je kinderen heb zijn de kinderen altijd de dupe omdat die gewoon een papa en een mama bij elkaar willen. Het beste wat je nu kan doen is je ex laten voor wat hij is en je richten op je eigen geluk. Regel alles zo goed mogelijk voor de kinderen en zet alle afspraken op papier zodat je ex zich er ook aan moet houden. Kan je misschien eerder bij je ha terecht? Het klinkt namelijk wel of je snel Hulp nodig hebt en 2 weken duurt nog ff.
Het klopt ook wel dat ik onzeker ben en bang. Dit omdat het toen het net uit ging heel veel voor me kiezen heb gehad. Hij die rare dingen deed me ex schoonmoeder die de strijd met me aanging en gehoorapparaten gekregen waar ik echt niet aan toe was. Ik kreeg toen zulke spanning dat ik zo gespannen stond en het benauwd kreeg en niet meer funcionerde. Ik heb slaappillen gekregen omdat ik niet meer sliep. Ik kreeg toen last van angstaanvallen hyperventilatie ect. Waarom hij me toen gesteund had en dat voelde toen zo fijn en vanaf dat moment ging het met mij weer beter. Dus ik dacht meteen dat ik dus echt wel bij hem wou zijn en eraan werken. Dit blijkt dus niet te werken helaas... Maar het doet me wel heel erg zeer want ik zie ons liever samen. En hij heeft die geboorte akte ook niet nodig heen idee waarvoor...maar hij heeft er zelf 1 dus moet hij die gebruiken en niet de mijne... Ik hoop nu gewoon dat ik me rust kan krijgen en de spanning eruit kan krijgen nu ik echt weg ben bij hem