Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die geen verzonnen verhalen vertelt om een natuurverschijnsel uit te leggen. Dacht al dat ik helemaal gek was
In feite heb je helemaal gelijk Ik heb het toen tegen zo tegen hem gezegd, omdat hij he le maal panisch was toen en mij niks anders te binnenschoot Nou ja, hij is inmiddels 15, bijna 16 en heeft er gelukkig niks aan overgehouden
haha ik was eigenlijk meer bang dat hij, als hij eenmaal in de puberteit zit, hij nog steeds zou denken dat de wolken boos zijn op elkaar Rare gedachtengang maar goed.. Hier de eerste keer weinig aandacht aan besteed.. Gewoon in jip en janneke taal en gekke bewegingen uitgelegd hoe het zat.. Poeh poeh, hier aan deze kant van je kamer is het heeeel warm.. Maar brrrr daar is het koud! Kind had dikke lol snapt er waarschijnijk nog geen hol van, maar je weet maar nooit Hij is er verder niet bang van gelukkig, dus als het onweert staat hij gelijk bij het raam.. oooooh BOEM! dikke schik
Sil is gelukkig niet bang, maar al zou hij bang zijn, dan zou ik hetzelfde doen als Bri: gewoon uitleggen hoe het zit op een manier die hij begrijpt. Ik ben opgegroeid met verhalen over ruziënde wolken en foto's maken, maar ik was als de dood voor onweer. Inmiddels vind ik onweer heerlijk en dat wil ik op mijn kind overbrengen: dat het er gewoon bij hoort en dat je "niks" kan gebeuren als je gewoon binnen zit.
Hahahaha ik zie jou bij wijze van spreke staan in die kamer, had er best bij willen zijn bij jouw uitleg lol
Haha doe die dingen wel vaker hoor.. nu zijn mijn zoontje en ik sowieso wel van actieve bewegingen met spelletjes oid. verhaaltje voorlezen gebeurd hier ook nooit rustig.. boekje over toveren gaan we zwaaien met de armen en toverspreuken bedenken en bij het boekje van plop en een kangoeroe gaat hij op de arm en hoppen we door zijn slaapkamer.. best gestoord als je het ziet maar gegarandeerd succes
Hier maakt de regen het buiten weer lekker fris en schoon en geeft de plantjes water. En tja als je flink aan het schoonmaken bent dan kan het wel eens zijn dat er wat herrie bij komt kijken. Als wij schoonmaken dan nemen we er een stofzuiger bij waar Wendy ook een grondige hekel aan heeft (nog net niet zoveel als Floor onze mini pincher ) dus dat koppelt ze allemaal mooi aan elkaar. En we zijn hier bezig met het laten groeien van een regiment aan zonnebloemen en die moeten steeds water dus dat klopt ook. Alleen de flitsen tja ach. Die zijn niet eng, voor zover onweer al eng gevonden wordt hier.
Hier ook de ruziënde wolken.... Ze waren niet meer bang... Totdat ze vanmiddag stonden te wiien en opeens de tv en alles eruit klapte gevolgd door keiharde knal van het onweer.... Leg dat dan maar eens uit....
Ik kreeg ook te horen dat de wolken botsten. Maar ook dat er paarden over de wolken aan het rennen waren.
Zo ga ik het ook aan mijn kinderen uitleggen. Kan me niet herinneren hoe mijn ouders mij over onweer hebben 'voorgelicht', ik ben er in ieder geval nooit bang voor geweest. Vind het juist prachtig, jammer dat we het in Christchurch zelden onweert, heb het 1 keer meegemaakt in 3 jaar tijd.
Ik zeg altijd dat de hemel zo blij is met hun, dat ze graag foto's willen maken en zodra de flits is geweest en ze mooi op de foto staan, de hemel een donderend applaus geeft omdat ze het zo goed hadden gedaan Hier zijn ze beide niet bang, ikzelf vind het trouwens fantastisch als de natuur laat zien wat het kan.
Wij zeggen dat de wolken botsen, en dat er dan stroom komt. En een knal. Als ze groter zijn zal ik het wat normaler uitleggen, maar voor nu is dit voldoende. De oudste is er niet bang voor, alleen als het echt heeeel hard knalt vindt ze het spannend. De jongste krijgt het nog niet mee natuurlijk
Mijn moeder legde vroeger uit dat het iets heel moois is vanuit de natuur, met uitleg, gewoon zoals het is en dat ik er niet bang voor hoefde te zijn. Ze haalde ons (ik en mijn 2 broers) tijdens de hele zware onweersbuien uit bed en keken we met zijn 5en uit het raam naar het onweer en wat genoten wij daarvan!!! Ik wil dit ook zo met mijn uk gaan doen. Wij zijn allemaal noodweer liefhebbers
Ik zeg ook altijd dat de wolken niet opletten en botsen en ga heel enthousiast zeggn: ohhh wowwwww hoor je dat? Woooow zag je dat? Terwijl ik in mijn broek sch**t van angst hihi
Mijn ouders zeiden altijd dat een reus van de trap viel nadat hij een foto maakte... Ik zeg het zelf ook nog wel eens onbewust als het onweert:'Oh luister... de reus valt van de trap' Die ga ik zeker gebruiken bij mijn kids!
Mijn moeder vertelde me vroeger altijd dat er een man op een wagen met vierkante wielen door de hemel reed MAar dat heeft me zeker niet van mijn angst geholpen. we zaten bij de minste of geringste klap beneden omdat mijn moeder zo bang was. Hier nog niet veel onweer meegemaakt, maar de keren dat er onweer was lekker het raam open gezet (was overdag) en gezegd: "hoor je wel, onweer. Gaaf hè?" Was ze met me eens. Later zal ik net als Bri het zo feitelijk mogelijk uit gaan leggen aan haar.
hier heb ik tot nu toe verteld dat de Here God (ja, ben christelijk) aan het trommelen is op de wolken over een poos ga ik wel beter uitleggen wat onweer echt is. nu volstaat deze uitleg nog en vertel er vooral ook bij dat er niets kan gebeuren, dat wij veilig binnen zijn.