Hallo, Wij zitten met een dilemma... Misschien kunnen jullie tips geven? Ons zoontje is eind december 4 jaar geworden. Hij is heel bangig aangelegd. Nieuwe dingen durft hij niet, wil hij niet. Hij heeft vanaf dat hij eind 2 jaar was een loopfiets. Dit gaat - na een paar maanden oefenen - als een trein. Maar nu het fietsen. We hebben een 16-inch fiets. Hij kan net met z'n beide voeten (tenen) op de grond komen. Zoontje wil niet oefenen of wat dan ook. (p.s. we hebben ook nog een kleiner fietsje wel met zijwieltjes, maar daar is hij gewoon veel te groot voor; dan kan hij niet goed de trapbeweging naar beneden maken) Moeten we nu wel of geen zijwieltjes aan deze fiets gaan doen? Wel zijwieltjes: de kans is dan aanwezig dat hij gewoon rustig op z'n fiets zit te zitten en niet vooruit fietst zeg maar. Zo nu en dan even rondtrappen met z'n trappers en dat is het dan weer. Plus dat die zijwieltjes dan hoogstwaarschijnlijk tot z'n 6e aan dat fietsje zitten... Geen zijwieltjes: dat hebben we tot nu toe geprobeerd, maar zonder succes, want zoontje wil niet oefenen. Hij durft gewoon niet. Maar je hoort dan toch wel dat als kinderen het evenwicht goed kunnen bewaren op een loopfiets dat het bij het gewone fietsen dan ook makkelijker gaat? Wat is nou wijsheid? Zucht... Hij wordt onderhand te zwaar om em achterop de fiets mee te nemen. Zusje zit namelijk dan bij mij voorop de fiets. Ik zou het toch wel errug fijn vinden als hij dit jaar leert fietsen..... Maar goed, hoe pakken jullie dit aan bij faalangstige kinderen? (als ie straks bijv. 1x gaat vallen met z'n fiets dan raakt hij de fiets het eerste half jaar niet meer aan, ben ik bang. Dus ik wil dit eigenlijk wel op de 'goede' manier aanpakken...) Groetjes, Hanna
Mja hier ook zo'n gup... Maar nadat we al tijdje opmerkten dat de zijwieltjes eigenlijk de grond niet raken... (E dat dus ook zo uitspraken..) Begon ze dat zelf over te nemen.. Dat ze deed alsof ze zonder zijwieltjes fietste.. En op een dag zei ze: mama, wil je de zijwieltjes van m'n fiets halen? Dat gedaan.. Ze stapte op en reed weg. Ik denk niet dat je het kunt afdwingen eerlijk gezegd. Zeker bij faalangst heeft dat hier meestal eerder een negatief effect dan positief. Daarentegen werkt subtiel het zelfvertrouwen kietelen wel heel goed (bij ons dus) Overigens.. Onze dochter is met zijwieltjes een aantal keer gevallen met d'r fiets. En flink hard ook want je slaat meteen half over de kop als je niet opzij kunt vallen (Meestal door een te kort bochtje) En sinds ze zonder zijwieltjes fietst, fietst ze veel vaker EN is ze nog nooit gevallen. Denk dat in jullie geval het misschien het makkelijkst is om kijken wat je zoontje er van vind En oefenen op het kleine fietsje.. Want je kunt "niet" leren fietsen op een fiets waarbij je nauwelijks bij de grond kunt. Klein fietsje kan hij z'n voeten neerzetten als hij valt en bovendien kan hij rustig gaan zitten en wegfietsen.
16 inch is te groot om het op te leren, minstens 12 of 14. De meeste kinderen zijn rond de 5 jaar als ze los kunnen fietsen. Ik zou een 14 inch pakken met zijwieltjes als ie al zo lang is. Steeds de zijwieltjes wat hoger zodat ze minder de grond raken. En dan toch maar er eens afhalen en oefenen, gwn meerennen zodat vallen minder snel gebeurt.
Ik zou hem eerst op het kleine fietsje laten oefenen, als dat goed gaat daarvan de zijwieltjes eraf. Als je ze wil leren fietsen moeten ze met de voeten goed bij de grond kunnen, niet alleen met de tenen.
Gewoon zijwieltjes eraan doen en vooral niet te veel pushen. komt vanzelf wel. Ik heb mijn 2 meiden ook nog op de fiets. (5 en 3 jaar) is wel zwaar, maar te doen.
Nog even een jaartje wachten met oefenen dan is die al weer wat groter ook mentaal. Wil je je kind mee nemen naast je fiets is mijn vraag eigenlijk? Moet zeggen dat ik persoonlijk vier jaar nog erg jong vind en ik het altijd dood eng vind kleine kinderen naast hun moeder te zien fietsen. T.S weet dat het oftopic is maar wilde het gewoon vragen. Hier had ik een zoon van 4.5 die zo weg fietsen ben er een middagje voor gaan zitten lekker op de stoep buur kindjes er bij en hij reed zo weg. Ja ik lied hem zelf even modderen ( mocht hem absoluut niet helpen) Ze moeten toch vaak zelf het vertrouwen in het leren fietsen krijgen. Dus gewoon wat ontspannen er mee omgaan. en gewoon in het mom we gaan lekker spelen fiets zonder wieltjes en dan kijken wat er gebeurt. Of lekker in een park waar lekker veel val gras is.
12 inch of 14 inch fiets (moet met de voeten helemaal bij de grond kunnen) met zijwieltjes en eerst lekker fietsen met de zijwieltjes en als dat lekker gaat, daarna oefenen zonder zijwieltjes. Laat zien dat fietsen leuk is, dat JIJ er lol in hebt. En dan nog dit.. vertrouwen hebben in je kind helpt ook. 'Hij zal wel tot 6 jaar met zijwieltjes fietsen' helpt natuurlijk nooit
Gewoon eerst met zijwieltjes joh, fietsen is leuk! En dat zal hij dan ook wel inzien. Onze oudste is heel erg voorzichtig, die ging eerst flink met zijwieltjes oefenen. Zomers overal mee naartoe met zijn fietsje. De zijwieltjes gingen steeds wat verder omhoog, tot hij ineens los fietste. En dan gaat het snel hoor, want voor je het weet wil hij 'met zonder handen, vet stoer'
@cygnet: en al fietst ie tot z'n 6e met wieltjes... Er zijn ergere dingen Daarbij is 5-6 volgens mij een heel gangbare leeftijd om te leren fietsen zonder zijwieltjes.
Hier de tips van de fysio voor onze 5 jarige dochter. Zijwielen eraan, steeds iets strakker instellen wanneer je ziet dat het fietsen makkelijker gaat, ,zodat ze minder de grond raken...elke keer iets hoger totdat het niet meer kan. En dan zul je zien dat ze bijna zonder rijden...dat ook aan haar duidelijk maken, en dan samen!! de wielen eraf ahlen en proberen te fietsen. Voor de evenwicht in het begin de trappers eraf halen zodat ze wennen aan de fiets. En zorgen dat de fiets op zijn lengte is afgesteld, maar hij wel goed bij de grond kan. Hier een lang meisje, dus een 20 inch fiets...en daar zal ze op leren fietsen...(driewieler kan ze trowuens wel al)
Bedankt voor jullie reacties! Ons zoontje is echt wel lang hoor en dat kleine fietsje is een 12 inch. Is echt veel te klein voor hem. Maar misschien was een 14 inch toch beter geweest. Mja... ik moet mezelf ook even toespreken dat ik ook vertrouwen in hem moet hebben. (maar goed, soms word ik er zo moedeloos van, er zijn zóveel dingen die zo moeizaam met hem gaan...). En ik denk idd. dat we gewoon maar wel zijwieltjes gaan doen. En idd. al zitten die dingen er op dat hij 6 is.. dat is toch niet erg? Het gaat mij er niet om dat ik perse wil dat hij naast mij komt fietsen naar school. Al zou dat zeer welkom zijn. Ik heb zelf erg last van rugklachten e.d., dus ik vind dat korte stukje naar school op de fiets ook erg zwaar. We lopen daarom dus het stuk ook wel eens, kwartier lopen. Verder is de route naar school vanaf ons huis over een fietspad door een park, dus niet langs een drukke weg. Dat is wel een veilige route voor kinderen. Maar goed, op naar de zijwieltjes dus!
Nouja, hij kan met de zijwieltjes ook naar school fietsen he... Desnoods over de stoepen terwijl jij ernaast fietst. En ik had ook geen te kleine fiets gekocht om het te leren... Maar zonder je voeten op de grond te kunnen zetten is het lastig wegrijden als je het nog niet zo onder de knie hebt
Overigens... Mbt tot faalangst.. Misschien eens googlen op carol dweck Die is heel goed met faalangst... En die tactiek proberen wij hier thuis nu ook toe te passen en ik moet zeggen.... Het gaat niet snel maar langzaam aan gaat het wel steeds beter
Mja, hij kan met z'n tenen bij de grond. Dus ik denk dat we gewoon deze fiets houden, maar dan mèt zijwieltjes. Vanmiddag als ik em uit school haal, gaan we eerst maar eens gezellig bij de fietsenwinkel zijwieltjes kopen!
Och, maak je geen zorgen, hij is net 4 jaar, de meeste kinderen fietsen dan nog met zijwieltjes. Mijn dochtertje ging net na haar vijfde verjaardag zonder zijwieltjes fietsen in het nieuwe schooljaar. Daarvoor wou ze het echt niet proberen, dat leek haar heel eng, maar toen ze zag dat veel van haar klasgenootjes voorbij kwamen fietsen (ze fietst meestal naar school) zonder zijwielen, vroeg ze of haar zijwielen er af mochten. De eerste 10 meter haar fiets vastgehouden en er achteraan gerend, haar lostgelaten en ze fietste zo zonder problemen weg! Ze wil nog wel steeds op haar 12 inch fietsje, terwijl ze ook een grotere heeft, maar dat durft ze nog niet goed, nou ja, prima. Al roepen onderweg nog wel eens kinderen 'haha, kijk eens wat een kleine wieltjes', maar sinds ik 1 keer heb gezegd 'ja jongen, maar dat zijn wél speciale racewielen', antwoordt ze dat nu zelf vol trots en overtuiging, dat ze er niets meer op terug weten te zeggen. Verwacht dat ze binnenkort toch wel vaker op haar grotere fiets wil, omdat ze zoveel andere kinderen op grote fietsen ziet. Maar er zijn er ook een aantal in haar klas van 5 jaar die gewoon nog zijwielen hebben, maakt ook niet uit toch, komt vanzelf.
Mijn meisje heeft verleden jaar voor haar 4e verjaardag een fiest met zijwieltjes gehad. Nadat ze 2 keer was gevallen heeft ze het ding niet meer aangeraakt....tótdat ze vandeweek er zelf om vroeg. Ze wilde op haar ''grote'' fiets. Fijn, ding weer uit de schuur gehaald *afgestoft* en ze reed er gelijk goed opo, weliswaar met zijwieltjes....Ze wordt over 2 maandjes 5.
Niet alles gelezen. M is ook een (faal)angstig meisje met dit soort dingen: ik kan het niet, ik durf het niet, ik doe het niet. Zij had wel een klein fietsje (12 inch) met zijwieltjes. Daar de zijwielen afgehaald (ze kon echt stevig met twee voeten op de grond staan als ze op het zadel zat) en een stok van een bezem vastgemaakt aan de bagagedrager. Ze kon het binnen 1 dag. De overgang naar haar grotere fiets was weer lastig. Ik ben gewoon streng geweest: hup, je kan het en gaan. En ze ging M kon/kan trouwens ook al lang en goed loopfietsen.
Hier was het ook klaar toen ze bijna 5 werd. Buurman zei: zodra ze naar school gaat moeten die wieltjes eraf hoor.. Want dan ziet ze alle klasgenootjes ook zonder zijwieltjes... Maar ook hier een dochter die echt niks zal proberen als ze ook maar denkt dat het heeeeeeeeel misschien wel niet gaat lukken! (Ik herken de moedeloosheid dan ook wel een beetje... Wij weten dat ze het prima kan of zou kunnen met een beetje oefenen maar dan durft ze gewoon echt niet. ) Dus het duurde bij ons toch tot ze bijna 5 was uiteindelijk.
@salapio: hier helpt streng zijn echt zelden maar Dwang maakt vooral dat ze nog harder roept dat ze niet durft tot huilen aan toe. Maar wellicht is dat het verschil tussen meer en minder faalangst? Heb er gelukkig verder niet enorm veel verstand van Weet alleen wat bij mijn dochter meestal wel of niet werkt. Wat dat betreft lijkt ze wel op mij.. Vroeger als je mij probeerde te dwingen iets engs te doen... Deed ik het nog minder. En als ik het wel deed ging het natuurlijk geheid mis met als gevolg dat dat enkel bevestigde dat ik het inderdaad niet kon. Ik heb bijv jaren de handstand niet gedurfd... Tot de middelbare school aan toe... Tot ik een leraar had die zei "ik sta hier, jij gaat het daar proberen.. Ik help je niet maar als je valt kan ik je wel opvangen" Toen ging het in 1x goed. En zo heb ik dat jaar met gym bijzonder veel dingen gedaan die ik daarvoor nooit durfde. Enorme boost voor m'n zelfvertrouwen. En toen ik het jaar erop een andere leraar had heb ik die netjes geïnstrueerd vooral niet te helpen maar wel er even bij te blijven als ik het eng vond. (De beste man had ik het eerste jaar ook en vond altijd dat je het gewoon moest doen en hielp dan een handje. Werkt vast bij veel kinderen maar bij mij veroorzaakte het vooral flinke paniek omdat ik dan zelf de controle niet meer had... En was dus de 2e keer dat hij me les gaf bijzonder onder de indruk. Ineens was het toch niet zo'n verschrikkelijke vent! E ik niet zo'n drama-leerling waarschijnlijk )