ik heb gewoon goed contact met mijn moeder. maar zou er echt niet aan moeten denken om haar bij mijn bevalling te hebben laat staan mijn schoonmoeder (mocht er iets zijn waardoor vriend er niet is dan bel ik mijn oudste zus of mijn vriendin) ik vond het al niet leuk dat ik mijn schoonmoeder moest bellen om onze dochter te komen halen (of in ons geval midden in de nacht om op te passen) want dan wisten ze ook dat het begonnen was. mijn schoonmoeder liep bij mijn dochter (was het eerste kleinkind) de deur plat.. kwam 3x op een dag langs.. op het kaartje stond dat we rusten van 12-15. dus om 15:01 stond ze voor de deur.. smorgens rond half 11 en savonds nog eens (met schoonzus, want ja ze komt ook dus kon ze wel meekomen) we hebben toen vriendelijk gevraagd of het iets minder kon.. dat pikte ze snel op. (gelukkig) mijn moeder wil juist niet weten wanneer de bevalling begint.. die maakt zich dan veel te veel zorgen. ik zou zoals je zelf ook al aangegeven hebt het je vriend ook nog eens duidelijk laten zeggen. en je kraamhulp al gelijk orders geven voor visite dat is makkelijker dan zelf zeggen. (vond ik toch, want de eerste dagen was ik niet zo assertief..) succes!!
Ik zou het nu gewoon duidelijk aangeven. Ik vind het eigenlijk niet kunnen om pas na de bevalling te bellen want dat vind ik weer een mes in de rug van je schoonmoeder, wat nergens voor nodig is. Het is wel jouw bevalling maar dat is mijn ogen geen rechtvaardiging om haar zo te behandelen. Probeer het ook vanuit haar kant te bekijken. Zij heeft waarschijnlijk het gevoel dat ze jullie wil/moet ondersteunen bij zo'n belangrijke gebeurtenis. Plus dat het ook haar kleinkind is dat geboren wordt natuurlijk, dat is voor haar ook heel belangrijk. Dus ergens snap ik wel dat ze het aanbiedt. Alleen heeft ze denk ik niet zo goed door dat jullie het liever samen doen en dat zij echt teveel wordt. Dus dat zou ik haar dan ook op zo'n manier uitleggen, van joh ik vind het echt heel lief dat je erbij wil zijn en ik snap dat het voor jou ook een belangrijk moment is, maar dit is echt iets wat we met zijn tweetjes willen doen, dat maakt je echt niet minder belangrijk als oma en je wordt echt meteen gebeld. Dan voelt ze zich misschien niet zo 'buitengesloten' als je ook een beetje begrip opbrengt voor haar. Ik zou verder inderdaad goed doorgeven aan je vk dat je alleen je vriend erbij wil hebben, zij zorgen er op dat moment voor dat er niemand anders bij komt, mocht je schoonmoeder echt niet willen luisteren. Overigens iets heel anders; toen ik zwanger was van de eerste wilde ik ook heel stellig niemand bij de bevalling hebben want ik vond het echt iets tussen mij en mijn vriend. Uiteindelijk liep het iets anders, toen de bevalling begon was mijn vriend nog aan het werk en heeft mijn schoonmoeder me naar het ziekenhuis gereden. Zij is een groot deel van de weeen bij ons gebleven en gek genoeg was ik daar heel blij mee (op dat moment waren de weeen nog niet echt heel heftig hoor, ik kon nog gewoon praten enzo). Maar tot ongeveer 7 cm ontsluiting is ze bij ons gebleven toen ik nog mocht rondlopen etc en dat vond ik fijn. Mijn sm is een hele kalme vrouw die heel goed die kalmte over weet te brengen op anderen. Misschien ligt het ook daaraan want mijn eigen moeder is echt een stresskip en die zou ik er dus echt niet bij kunnen hebben Maargoed ik heb dan ook een sm die heel goed weet wanneer ze teveel wordt dus ze is op een gegeven moment ook naar huis gegaan toen ik weer naar de verloskamer moest voor het echte werk. En met een thuisbevalling is het natuurlijk weer een hele andere situatie. Maargoed gewoon om te laten weten dat het soms anders loopt en dat het dus ook goed uit kan pakken En nog een ding, maak je er van tevoren niet al te druk over. Ik heb maanden gestresst omdat ik niet wilde dat er iemand anders bij was, ik niet wilde dat de visite meteen aan mijn bed stond of dat anderen de baby vasthielden maar toen het eenmaal zover was vond ik het juist heel fijn dat er meteen visite was, ik was zo trots dat ik haar wel aan heel de wereld had willen laten zien. Terwijl ik dat van tevoren echt niet van mezelf had verwacht. En ik vond het ook helemaal niet erg dat ze haar vasthielden etc terwijl ik daar van tevoren echt panisch over ben geweest, en ruzie met mijn vriend heb gemaakt etc. Allemaal stress voor niets dus. Laat het over je heenkomen en je merkt vanzelf wel wat jij wel en niet fijn vind. Sorry voor het lange verhaal, en succes met de bevalling natuurlijk!
Wat vervelend en naar van je eigen moeder Ik zou het nog een keer heel duidelijk met haar bespreken (met je vriend erbij) dat jullie dit samen willen doen. Zorg ervoor dat jij het gesprek begint. Zij heeft al eens een bevalling meegemaakt en jullie nog niet.. dit is jouw bevalling en jij moet je goed op je gemak voelen. Mocht ze hier nog niet naar luisteren, dan zou ik haar pas bellen als de kleine er is en jullie er klaar voor zijn. Meid, probeer je er niet te druk over te maken, alles komt goed
Wat naar van je moeder zeg. Niet leuk dat ze je nu in de steek laat. Lief dat je schoonmoeder zo veel wil, dat voorop, maar bewaak je eigen grenzen. Geef desnoods een beetje plat aan, dat je geen meekijkers wil als je met je benen wijd ligt, op je vriend en medische hulpverlening na. Dat is jou/jullie keuze en niet die van haar. Geef op je geboortekaartje goed de rusttijden aan en zet ook de telefoons uit als je aan het rusten ben. Mochten ze toch onverwachts langskomen en het komt niet uit (zeker in de kraamweek) gewoon je kraamhulp laten optreden. Je moet wel zelf kunnen genieten van je gezinnetje en je niet laten leven door anderen. Heel veel sterkte meid en laat je niet gek maken, zeker als je vriend het er ook mee eens is!
Ik zou dit echt van te voren zelf heel duidelijk zeggen anders neemt ze een loopje met je na de bevalling. En het is ook wel zo eerlijk tegen over haar. Als je het aan je partner overlaat geloof me dat wordt niks, dan heb je haar straks bij de bevalling en de hele kraamweek in je huis. Ik word ook enorm kriegelig van het gedram van de (schoon)familie over wie het eerst op de stoep mag staan. Die eerste week heb je genoeg aan jezelf en je baby en natuurlijk is visite leuk maar dan wel als jij je daar goed bij voelt. Dus niet de hele dag en avond. En dat met goede bedoelingen, ik snap dat niet zo. Volgens mij komt het gros van de mensen die heel lang of vaak langskomen ondanks dat je anders hebt aangegeven vooral voor zichzelf. Als ze het goed bedoelden, dan respecteerden ze je wensen wel wat meer.