Dat is ook zo. Maar ze heeft weinig keus meer natuurlijk. Op een gegeven moment sta je ook met je rug tegen de muur.
Ik zou de televisie, de computer, de tablet, telefoons of waar hij zich dan ook mee mag vermaken terwijl hij niet aan het opruimen en schoonmaken is achter slot en grendel stoppen. De sleutel kan ie zelf terugvinden als ie de tegeltjes achter de stortbak van de wc poetst. Je gaat serieus nog met m praten hierover?
Dat laatste lijkt me het meest nuttigst. Bedenk wel voor jezelf wat je precies wilt. Want als is het zo lees, is het al vanaf dag 1 zo. En dat zal je dus niet veranderen, ook niet met dwang o.i.d. en ook niet als zijn gedrag iets medisch is. Dus spreek met jezelf af hoever je wilt gaan, wat je van hem verwacht en neem daar actie op. Initiatief gaat hij niet nemen (heeft ie namelijk al laten zien), dus als jij niet meer het initiatief wilt nemen, dan zitten daar wss consequenties aan. Misschien reageer ik heftig hoor, maar ik kan zelf ook slecht tegen kannie/wilnie/durfnie (van wie dan ook) ... kanniet ligt op het kerkhof en wilniet ligt ernaast zijn mijn vader altijd
Ik kan wel tegen een stootje. Als je 35 weken zwanger bent word het echt allemaal wat moeilijker. Dan beleef je vast ook wel eens een "kannie" dagje Hoe graag je ook wilt. Initiatief bljjf ik nemen. Nu alles op is geknapt wil ik dit ook graag zo houden. Maar met die tuin ben ik echt klaar , ook met hem aansporen. Hij ligt snachts prins heerlijk te snurken en ik lig tegen het plafond aan te kijken.
Hoe denk je dat het straks gaat als de kleine er is? Hebben jullie het daar over gehad, of denkt hij dat jij voor de verzorging opdraait. Mag ik vragen hoe lang hij en zijn ex uit elkaar waren toen hij jou ontmoette?
Tuurlijk mag je dat vragen. Vrij snel hoor! In maart gescheiden en in september met mij op date geweest. Half jaartje dus.
Sterkte meid! Hopelijk denk je ook aan je rust overdag en maak je je niet te druk. Dat is niet goed voor jou en je meisje
Hoi Hoi, Gisteren avond een poging gedaan maar volgens mij heeft hij een achterstand of bitterballen in zijn oren. Het lijkt niet tot hem door te dringen of hij wilt het gewoon niet begrijpen/aannemen. Ik was vanmorgen al licht aangebrand want we werden wakker en het eerste wat hij zei was : "Gaaaap , Heb zo het vermoeden dat het een luie dag word". Ben gaan opruimen en toen ik boven kwam lagen er weer 3 paar schoenen & allerlei kledingstukken aan zijn kant van het bed. Lijkt me een kleine moeite dit achter je kont op te ruimen. Omdat ik wasgoed mee naar beneden moest nemen heb ik zijn schoenen opgepakt en zo uit het raam de tuin ingesmeten Ik kreeg toen een grote mond waarop ik vroeg of ik dan maar zijn rotzooi moest blijven ruimen waarop ik hem beneden hoorde antwoorden " Uhuh Tuurlijk". Nou toen brak helemaal mijn klomp en heb ik gevraagd of er hem iets dwars zat of hij soms iets psychisch heeft. Toen was hij beledigd en zei hij de halve middag niets meer. Heb er vanmiddag serieus over nagedacht om naar mijn ouders te gaan , wilde weg hier. Heb hem ook nog duidelijk gemaakt dat ik het volgende week NIET laat opruimen door mijn ouders. Daarom ging hij vanmiddag de tuin maar in om verder op te ruimen tot hij zich na 2 minuten openhaalde aan de rozenstruik. Dan heb je een sneetje en ben je zielig Dus ik zeg er niks meer van. Ik heb iets om naar uit te kijken en kan niet wachten tot mijn kleine meisje er is. Daar ga ik me mee bezig houden en voor de rest kan hij voorlopig mijn kont kussen tot hij het opgeruimd heeft [ Excuus Excuus ]
misschien moet je anders even bij familie of een vriendin gaan logeren=?? heeft hij alle tijd voor de tuin...eerder kom je niet terug...als hij van jou houdt zal hij het echt wel doen hoor...zo niet dan denk ik dat jullie relatie niet lang stand zou houden
Misschien wel een goed idee Jacq, om ff te gaan logeren bij je ouders. Wat let je? Jij ff bijkomen en ontspannen, en hij kan nadenken en opruimen. Straks ontploft de bom, terwijl jij dan elk moment kan bevallen.
Ja hier heb ik ook al aan gedacht. Maar over 5 weken ben ik uitgerekend en ik heb hier mijn verloskundige , alles in de omgeving. Bovendien sta ik hier ingeschreven dus dan heb ik toch een probleem mocht ik in het ziekenhuis moeten bevallen en alles even omschakelen is ook een heel gedoe. Helaas wonen de mensen bij wie ik terecht kan 100km verderop. Ook heb ik hier de babykamer ingericht incl alle spulletjes. Het word nogal een heel gedoe om dit alles over te halen. Bovendien kan ik dat er geestelijk niet meer bij hebben. Het enige wat ik nog kan doen is de laatste weken genieten en dalijk van de kleine genieten. In de hoop dat hij het in gaat zien en er aan gaat beginnen.
Dan zoek je eventjes een hotelletje in de buurt op... En dan nog; het gaat om enkele dagen elders logeren - niet om direct je spullen te pakken en te roepen 'tot na de bevalling'!
Ja zo bedoel ik het ook. Lekker even tot jezelf komen joh, bij jullie is alles zo in sneltreinvaart gegaan.
Als je de kans krijgt om bijvoorbeeld naar je ouders te gaan door het dan nu. Je kindje heeft alleen een bedje en wat spullen nodig. Je hoeft niet alles af gebreken. Deze stress is niet goed voor jou nu. De rest kan na de geboorte even wat afstand scheppen. Het hoeft niet het einde te zijn. Maar kan ook een nieuwe begin betekenen als je even tot rust komt. Wie weet missen jullie elkaar dan vreselijk. Maar kies voor je eigen rust als je er voor open staat. En krijgt hij ook tijd om na te denken. Ja die tuin is belangrijk. Maar niet het aller belangrijkste. Het is waar een op geruimd Hooft doet wonderen. Misschien moet je alleen verder als niks lukt. Geen schanden overal is wel een oplossing voor uit eindelijk.
Zo Meiden , Inmiddels een week of 2 verder. Hoop gedoe gehad en om nog meer gezeik en gestress te voorkomen toch maar weer familie ingeschakeld. Toch mag ik momenteel niet klagen. Mijn vriend lijkt totaal iemand anders geworden. Hij ruimt zijn zooi op en begint uit zichzelf zelfs schoon te maken. Ik denk dat hij het door alle rotzooi ook even niet meer zag zitten. Hij heeft goed geholpen en we zijn er met zijn alle even keihard tegen aan gegaan. Natuurlijk is het nog niet helemaal af. Maar de herfst staat voor de deur dus de tuin word een klusje voor in de lente. Kunnen we nog even bedenken wat we er precies mee gaan doen. En het huisje , is nu tenminste klaar voor de kleine meid Toch wel een metamorfose zo toch?
Ziet erg goed uit! Nu lekker genieten totdat de kleine meid er is en dan samen met jullie 3tjes genieten. Wat fijn dat je man (uiteindelijk "uit zichzelf"?) is gaan helpen.