eindelijk tref ik 1 , waarvan de vriend ook vrachtwagenchauffeur is ..! ja echt samen de zwangerschap delen zit er gewoon bij ons niet in.. hij is dan van maandag(soms zondag) tot vrijdag ( soms zaterdag) van huis.. ik weet gewoon dat hij reuze blij is met de kleine , maar moet doordeweeks gewoon alles via de telefoon vertellen... ja en in het weekend , als hij dan eindelijk vrij is , wil ik hem ook niet gaan verplichten om 'leuke' zwangerschapsboekjes te gaan lezen.. maar het is soms wel es moeilijk, als je b.v. een afspraak hebt bij de VK , ja dan kan hij gewoon niet mee..en moet ik hem later alles gaan vertellen via de echo.. maar op zich ... mannen gaan er wel anders mee om , maar ja het groeit in jou en niet in hem.. denk als het eenmaal geboren is , dat hij er niet over uit gepraat raakt.. maar ook dan zal ik er merendeels alleen voor staan.. gelukkig heb ik een leuke oma , waarmee ik alles kan delen.. voor de dames die de vriend/man gewoon thuis is , wees blij .. dat hij uberhaupt thuis is .. kan ook niet iedereen zeggen...
Zoals de meeste al zeiden. Ik denk dat mannen het gewoon anders beleven. Helaas kan ik er niet echt veel over zeggen. Wij hebben 2 jaar lang met de gedachten rondgelopen dat ik zwanger zou zijn er over gedroomd enz enz. En nu is het eindelijk zo ver en mijn man is er echt goed bijbetrokken (iedergeval nu nog wel ) Dan eet ik bijv niet zegt hij voor de grap eet nou mn kleintje heeft honger of als ik het koud heb doet hij ons deken over mij heen en dan zeg ik dank je wel wat lief van je zegt hij nee niet voor jou voor mn kleine Of als hij me omhelst zegt hij ff mn uk knuffelen. IK hoop dat het ook echt zo blijft. En niet zo is omdat het nog ''maar'' het begin is.
Hoe anderen het beleven en volgens mij zouden moeten beleven weet ik niet en wil ik ook niet over oordelen maar ik weet wel hoe het hier gaat... mijn mannetje is echt super betrokken, had het eerlijk gezegd niet verwacht maar hij gaat zelfs mee winkelen (had hij echt een hekel aan maar als het voor de kleine is niet meer ) Hier dus alleen maar positiefs te melden. Kleine reageerd ook heel erg op 'm, zodra hij praat begint de kleine te schoppen als hij dan z'n hand erop legt word de kleine steeds rustiger en glimt mijn mannetje van oor tot oor
hihi! heel herkenbaar..... ik heb vorige week de kast van mijn dochter in elkaar gezet (3 uur bezig geweest) omdat ik het geduld niet had om erop te wachten tot dat hij het eens een keer ging doen. Dag erna heb ik alle oude meubels van mijn dochter naar de babykamer verhuisd.... en kleertjes opgehangen en alle spullen netjes in de kasten ingedeeld.... en hij.......? zit maar een beetje op de bank tv te kijken Ik heb hem nu zo ver gekregen dat hij ff de luxaflex ophangt... maar daar heeft hij eigenlijk ook geen zin in Mijn man is ook niet heel erg betrokken. Gelukkig heb ik een dochter die dit wel is en heel de dag mijn buik kroelt en kusjes geeft! Ik weet wel dat als de baby er eenmaal is dat hij 10000 graden draait.... dan is hij ineens de perfecte papa die heel de dag met de baby trots in zijn armen zit!
de mijne is denk ik op zich wel betrokken. Hij gaat altijd mee als we weer op controle moeten. En hij vraagt ook vaak hoe het gaat en dat ik al een buikje krijg en dat we foto's moeten maken enzo. Maar ik beleef het veeeel meer dan hij. Maar wij lopen er ook mee natuurlijk. Ik zou het er iig gewoon even met hem over hebben. Maar zo te horen ben je niet de enige. Maar het zou idd wel leuker zijn om het te kunnen delen, dat bijzondere gevoel.
Mijn man is ook echt wel betrokken. Hij vraagt elke dag als hij thuis komt hoe het met mij gaat, en met de baby! Verder praat hij ook wel eens tegen de kleine. En bijna elke avond luistert hij even met zijn oor op mijn buik! Oke hij gaat niet altijd mee naar de controles, maar dat is gewoon niet te regelen met zijn werk. Maar wilt altijd wel alles weten. En hij gaat ook altijd mee shoppen. En vind het ook leuk om te kijken als ik weer wat gekocht heb. Verder gaat hij vaak in het kamertje staan en dan straalt hij helemaal.
Nouja ik vind het gewoon fijn als mijn vriend iets meer betrokken is...hij hoeft heus geen babykleertjes te gaan kopen ofzo. Besides hij heeft geen smaak Maar meegaan shoppen vindt ie op zich wel leuk ! Maar ik mis hem gewoon, dat is een gevoel, een behoefte, wat nog sterker tot uitdrukking komt door alle chaos erom heen. Voor ik zwanger was miste ik hem al weleens door de drukte en dat is nu gewoon erger. Dat laatste wat jij zegt Happy1980....dat hij straalt als hij in het kamertje staat, dat is eigenlijk de spijker op de kop slaan....want ikz ie dat stralen niet bij mijn vriend....ja hij lacht wel maar het gevoel is er niet zo diep bij lijkt het....fijn datje dat zegt nu kom ik wat dichterbij wat ik daadwerkelijk bedoel. Trouwens voor alle duidelijkheid: ik ben niet bang dat het zo blijft en ik zie mijn vriend voor me als een geweldige pappa die gek zal zijn op zijn dochter...het gaat me meer om nu.
Ik merk ook dat mijn mannetje minder betrokken is. Dat was bij de eerste zwangerschap ook zo. Hij heeft me toen uitgelegd dat hij echt heel blij is met de zwangerschap en er naar uitkijkt om het beebje in zijn armen te hebben. Voor hem gaat het leven gewoon door alsof er niks aan de hand is. Voor ons vrouwen is dat anders...wij voelen dat er iets gebeurt in ons lichaam. De band tussen moeder en kind is er al vanaf het eerste begin...de papa moet aan deze band gaan werken als de baby geboren is. En dat missen....ik denk dat dat ook wel door de hormonen komt...ik ben nu ook veel knuffeliger Ik zou het er wel met je mannetje over hebben...dan zul je zien dat hij echt wel bezig is met de zwangerschap, maar dan op zijn manier.
Niet te veel tobben hoor! Lekker binnenkort een weekje met 2+ en eindelijk weer eens goed tijd met elkaar doet wonderen! Wij hebben er in ieder geval erg van genoten (was toen bijna 31 weken). Voor ons was het allemaal een beetje anders tot 12 weken hebben we het allebei erg moeilijk gehad, durfde het niet zo goed te geloven, maar sindsdien genieten we allebei op onze eigen manier. Ik was ook wel even teleurgesteld dat hij het niet zo boeiend vindt als de kleine weer eens aan het verbouwen is. Maar hij is er zeker ook druk mee bezig, alleen een echte binnenvetter, dus je merkt er niet zo veel van. Op andere momenten verast hij me juist weer, hij is er zeker zo blij mee als ik alleen op een andere manier mee bezig. O ja en de gyn/vk alleen met de echo's (8,10,12,20 weken) is hij mee geweest.
hey, ik bedoelde het niet verkeerd hoor ... ik hoop dat jullie dadelijk een leuke week samen hebben ..
vul je nu niet een beetje teveel in? "je ziet het niet" "het lijkt niet zo diep te zitten" zo doet hij het nooit goed toch? Mannen zijn, over het algemeen, echt echt echt anders hierin dan vrouwen. Mannen gaan zich pas aan het kindje binden als het geboren is, vrouwen al veeel eerder. en verder lees het berichtje van San79 nog eens is ook wel heel waar.
Wij doen alles samen met betrekking tot onze zwangerschap, hij gaat altijd mee naar de VK of Echo, praat iedere dag tegen m'n buik aan Hij leest alleen niet zo veel als ik...ik heb hem 2 boekjes gegeven en daar heeft hij niet echt in gelezen, achhh ik vind dat niet zo erg. We shoppen samen en kiezen samen uit wat we leuk vinden