Hier helemaal iets raars. Mijn schoonmoeder is namelijk degene die niets doet thuis, aartslui, maar haar lieve jongetjes hoefden ook nooit wat te doen inderdaad. Dus ze vonden het wel normaal dat mannen dat soort dingen doen, maar hadden zelf nog nooit wat gedaan. Echter snapte mijn man zelf ook prima dat dat natuurlijk niet normaal is. De oudste twee mogen zelf dan ook mooi helpen met opruimen. Bordje naar het aanrecht brengen etc.
Ik heb ook een luie vriend. Erger me er nu even niet aan. Maar.. mijn ervaring is.. dat met ons kindje hij precies begrijpt wat de bedoeling is. Hij doet alleen liever geen poepluiers, maar kan het wel (als ik ziek ben of weg.) Spelen, eten, flessen afwassen en kolf uitkoken..hij deed het allemaal. Zonder morren!
Mijn man was/is ook zo, maar toen ik hoogzwanger was en door bi niks meer kon heeft hij me zonder dat ik hoefde te vragen alles uit handen genomen en ook met de kinderen doet hij evenveel als ik. Je weet nooit hoe het gaat lopen..
Ben toch wel van mening dat sex geen dwangmiddel moet zijn om dingen voor elkaar te krijgen. vind dat wel triest eigenlijk
Daar zitten meerdere kanten aan. Mijn man helpt wel in het huishouden, niet omdat hij dezelfde eisen heeft als ik, maar omdat hij weet dat ik me niet ontspannen voel tussen de troep en het vuil. Dus zelfs al vindt hij het wel prima, hij wil dat ik me ook goed voel in huis, dus hij loopt even iets harder dan hij zelf nodig vindt (neemt niet weg dat ik alsnog meer doe, maar dat is niet erg). En meer ontspannen = meer libido, dus meer seks. Het is geen dwangmiddel, maar een logisch gevolg.
mijn vriend doet ook niet veel in het huishouden, maar doet de hele dag zwaar fysiek werk, en ik werk niet dus niet een groot probleem. hij helpt wel goed met de kinderen. als ik ff bezig ben en hij ziet dat er een luier verschoont moet worden doet ie dat. op momenten dat hij iets niet doorheeft en ik vraag of die iets wil doen doet hij het ook. als die zou gaan lopen zeuren daar heb ik geen zin in wat betreft de kinderen. dan zou ik ook zwaar pissig worden. je kiest wel zelf voor kinderen dus dan kan je er ook voor zorgen. maja ff over jou. ik denk dat je in een soort cuclus zit, waar jij chagerijnig van zijn gedrag wordt en hij changerijnig wordt van het gezeur. denk even voor jezelf na. doe je ook gezellig met hem, lach je nog met elkaar.. of is bijna alles wat je zegt saai of wil je??? (niet lullig bedoeld) als dat zo is kan jij mischien proberen wat aardiger vrolijker te doen en hem dan iets vragen. waarschijnlijk is hij gewoon moe en denkt die vooral aan zichzelf en dit moment en niet over de langere termijn zoals vrouwen. als die zo blijft doen zou ik toch op een vervelende laten merken dat je er klaar mee bent. bijvoorbeeld. als hij sochtend koffie drinkt. in alle kopjes wat hagelslag leggen, dat hij er zelf last van heeft. de kattenbak in zijn kast zetten. of weet ik veel jou spullen laten slingeren dat hij er last van heeft. of je gaat van plastic bordjes eten, tot hij het zo zat is dat hij vanzelf wel de afwas gaat doen.. ik zou hem wel van te voren waarschuwen dat als hij vertikt om iets te veranderen dat jij dan wel iets gaat veranderen.
Nou, dit vind ik wel een beetje kort door de bocht. Mijn man moest thuis ook gewoon 2x in de week afwassen, zijn eigen zooi opruimen en zijn kleren in de wasmand gooien omdat het anders niet gewassen werd. Het probleem is bij hem voornamelijk dat het hem geen kont interesseert. Lastig dus om iemand dan te motiveren. Na een fikse ruzie gaat het een tijdje goed, maar uiteindelijk versloft het altijd weer. Zo frustrerend! Ik leg me er dus niet bij neer. Ik zal me daar gek zijn! Dat hij geen dingen zoals de wc en badkamer schoonmaken doet vind ik niet erg, dat doe ik toch liever zelf, zodat ik weet dat het goed gebeurt. Maar ik weiger gewoon zijn zooi op te ruimen. En wat voor moeite is het nou om even de vaatwasser uit en in te ruimen. Het allervervelendst vind ik dat het echt zijn weerslag heeft op onze relatie. Ik houd van hem, maar dat luie (en egoïstische!, want dat is het toch zeker ook. Ik heb er geen last van, dus ik doe het lekker niet.) gedrag komt me bij tijd en wijlen zo mijn strot uit, dat al mijn gevoelens tegenover hem negatief worden. Zo niet leuk! We zijn al bijna 14 jaar samen, waarvan ruim 5 jaar getrouwd en ik wil niet dat zoiets stoms als het huishouden hier een einde aan maakt.
Het is in eerste instantie voor kids.... maar is DIT niet de oplossing die jullie zoeken? ff de tekst aanpassen en hatseklats!
Ik heb mijn vriend een eigen la gegeven. Een heule grote la, voor al zijn troep. Alles wat ik tegenkom, mik ik daar in. Het is één grote bende, maar dat zal mij een zorg zijn (en hem ook trouwens ), het is ZIJN la.