hoi dames hebben jullie dat ook ? het gaat hem puur om het GEVOEL ik heb het gevoel dat ik meer steun en begrip krijg van mensen op zp dan van mensen in men eigen omgeving , hier kan je altijd je ei kwijt krijg je lieve reacties en vooral veel steun als er iets in je leven tegen zit . e dan het gevoel dat er mooie vriendschappen uit voort kunnen bloeien ? ik vind dat wel fijn alleen jammer dat de meeste dan zo ver weg wonen hebben jullie dat nu ook of ben ik de enige ??
Je bericht staat er net op, én het is ook nog erg laat voor mensen met kinderen. Dus niet zo gek dat je nog geen berichten krijgt. Maar ik heb (gelukkig) niet meer aan de mensen hier dan irl. Dat zou denk ik ook niet goed zijn. En ik denk dat het hier ook vaak wat 'gespeeld' is. Het is natuurlijk heel gemakkelijk om in een topic, waar, ik noem maar wat, iemand met een zieke ouder sterkte te wensen. Zoveel moeite is het niet om zo'n zinnetje te typen, dus lijkt het al snel dat heel veel mensen met je meeleven, terwijl ze je een half uur later alweer vergeten zijn. Je kent ze per slot van rekening (meestal) niet irl, dus raakt het je niet zo.
dat is waar maar het gaat hem echt om het gevoel dat de mensen meer meeleven . natuurlijk ken je de mensen niet maar ik heb al een paar mensen gehad waar ik dan ook prive mee spreek en dat bedoel ik het gevoel
en dat van een half uur later weer vergeten zijn klopt niet altijd hoor sommige mensen zitten echt wel met jou in en vragen dan ook achter jou
Ik heb zeker meer aan mensen van zp dan aan de mensen in mijn omgeving. Ik heb hier een hele lieve vriendin ontmoet, maar helaas zie ik haar nu nog maar zelden doordat ik 150 km verder op verhuisd ben....
dat lijkt zo. ik ben jaren lid geweest van een alleenstaande site. ook een forum een heel hecht forum zelf. enkele vriendschappen aan overgehouden. tenminste dat dacht ik. op een dag kom je tot de conclusie dat iedereen weer verder gaat met zijn leven en dat internet gewoon niet meer dan fictie is. leuk voor het moment dat je het nodig hebt, maar uit het oog uit het hart.van de ene op de andere dag is iets via internet ook weer "weg" alsof het nooit bestaan heeft. alsof de door jou gekoesterde vriendschap nooit bestaan heeft. dat is toch wel wat ikd e afgelopen 10 jaar heb geleerd hierin. ik ga op dit forum dan ook bewust anders om met dit alles. geen diepe vriendschappen, niet te persoonlijk met iemand. gewoon algemeen en ik verwacht er nu ook minder van terug. als je begrijpt wat ik bedoel. wat niet wil zeggen dat mensen niet oprecht met je meeleven op zo'n moment trouwens. maar het blijft niet echt, het is virtueel. op een dag gaat iedereen toch weer zijns weegs en is het gewoon "weg".
Hoi hoi.. Wat ik wel denk is dat op zo'n forum mensen wat objectiever en eerlijker zijn.. Het is gewoon heerlijk om af en toe je gevoelens hier neer te zetten en daar eerlijke meningen over te krijgen.. In real life wil ik mensen daar vaak niet zo mee lastig vallen, iedereen heeft wel eens wat, maar hier kan dat wel en dat lucht op.. X
Nou, herken het wel degelijk.. En ben het niet met blup eens dat het vanzelf ophoudt.. Ik schrijf nu een kleine 2.5 jaar met een groep meiden en de vriendschap word alleen maar hechter.. Als ik met iemand in gesprek ben, is het regelmatig 'Een vriendin vertelde me dat.....' En idd, die vriendin is dan één van de dec.mama's.. één van die mama's is nu mijn beste vriendin, die aan de andere kant van NL woont.. Niet echt een situatie om 'even een bakkie te doen.' Maar we spreken elkaar bijna dagelijks.. Hoewel ik haar irl maar 3 of 4x heb gezien.. Vorig jaar kerst was de laatste keer en de eerstvolgende keer is eind november als haar jongste jarig is.. Dus internet/forum heeft zo z'n goede kanten
Ik herken het gelukkig niet, maar ik heb ook niet het gevoel mijn hele leven hier te moeten delen met anderen. Ik denk trouwens dat wanneer je de mensen die nu zo met je meeleven op het forum in 'real life' leert kennen, het op den duur ook gaat veranderen. Ik denk juist dat de afstand die hier is tussen de forumleden ervoor zorgt dat je er zo met je meegeleeft wordt. Juist omdat mensen je niet zo goed kennen en alleen jouw kant van het verhaal horen, ze je enorm kunnen steunen. Ze zien niet wat er werkelijk is gebeurd, maar alleen wat jij hebt verteld. Ik ben blij dat ik steun vindt bij de mensen die mij écht kennen en ook dat deze mensen meer kanten van het verhaal horen/weten dan alleen de mijne, dan ben ik er in ieder geval zeker van dat de steun oprecht is. En die lieve reacties die je hier altijd krijgt (goh, eens iets anders dan weer zo'n klaag bericht over hoe hard dit forum is) die zijn natuurlijk hartstikke leuk (ik zie zelf dat er ontzettend lief gereageerd wordt op mensen die in mijn ogen echt vreselijk zeuren), maar ik weet niet in hoeverre dit écht oprecht is. Het is zo makkelijk om even in een minuut een lief berichtje te typen vervolgens klikken ze verder en hup zijn ze je vaak ook zo weer vergeten. Ik mag hopen dat als ik zo zeur, dat mijn vrienden en familie tegen mij zeggen "Naam, doe eens even reëel! Je zeurt nu wel hoor" ipv de nietszeggende "Ben het helemaal met je eens" reacties hier.
Ik ben het er ook wel mee eens dat je soms / baak meer hebt aan ZP / internet mensen dan aan irl.. Heb nu bijna 2,5 jaar contact met iemand, heb dr helaas nog nooit irl gezien, maar we mailen, chetten, bellen en / of smsen elkaar dagelijks!! Willen wel echt n keer meeten, maar t is er gewoon nog niet van gekomen door omstandigheden. Maar je kan wel degelijk meer hebben aan mensen online! En al is het maar voor ff, je kan toch ff je verhaal kwijt op t moment dat het JOU uit komt, waarop na mijn ervaring toch vaak begrip word getoont. Komt er n vriendschap uit voor dan is dat mooi mee genomen, maar soms is het mss juist de bedoeling om gewoon ff de mening van iemand te horen die er verder helemaal buiten staat en jou niet kent....... Dan is dat voor dat moment toch ff prettig om medeleven en/of herkenning te krijgen.
Ik heb het trouwens vooral nu weer met zwanger kwaaltjes, pufjes en steuntjes.. Die worden hier beter begrepen dan door die vent van mij
Ik denk dit ook wat jij zegt. Ik denk zelfs dat het vaak niet eens een half uur duurt zelfs, een minuut later zijn mensen al weer bezig met andere dingen. Alleen in topics waar ik langer schrijf met een gezamelijke intresse, heb ik het idee wat meer met sommige mensen te hebben. Ik denk dat het meer 'lijkt' dan dat het is. Persoonlijk vind ik het ook beter dat je in irl een gezond sociaal netwerk hebt.
Tijdens de eerste big brother tikte ik m'n eerste berichtje ooit op een forum en nu, 10 jaar later, heb ik daar een heel leuk vriendengroepje aan overgehouden. We wonen verspreid over het land wat er natuurlijk voor zorgt dat we elkaar niet zo vaak zien maar volgende week komen ze wel op m'n bruiloft. Heb hier eerlijk gezegd (nog) niet de behoefte m'n levensverhaal neer te zetten of iets maar dat het kan opluchten en dat er echte vriendschappen kunnen ontstaan op een forum, ja het kan wel.
ik heb hier ook heel veel aan dit forum maar dan wel het meeste aan 'ons maart mama gedeelte' wij zijn een hechte vriendengroep geworden die elkaar ook met enige regelmaat zien! Sommige spreken meer af dan met andere ivm de afstand maar dat is logisch. Aan hun heb ik echt heeeelllleeeee goede vriendinnen. wel een verschil is natuurlijk ook het aantal jaar op het forum en de posts tellen natuurlijk ook mee in dit gevoel. Mocht ik het gevoel hebben besodemieterd te worden dan had ik vast niet bijna 11000 berichtjes achtergelaten
Ik vind dit forum juist superrr fijn!! Hier is echt alles bespreekbaar en er zit altijd wel iemand tussen met wijze raad! Je bespreekt hier ook de dingen die je niet zo makkelijk met iemand anders bespreekt.
verdeelde menibgen maar sommige herkennen het dus wel en met mama kweetniet meer wie het vroeg niet goed ze word naar een universitair ziekenhuis overgebracht
Ik vond het forum heerlijk, om mn gedachte te verzetten, om mn verhaal te doen, om ideeën uit te wisselen. Het voordeel is dat er veel meiden zijn, dus veel verschillende meningen en dat is vaak fijn. Ik zelf heb niet veel vriendinnen dus ja is lekker mn even van me af te schrijven, ook al is het niet "echt"