Na 9 maanden vruchteloos zoeken naar een huisje hebben we vandaag eindelijk iets gevonden! Ik was helemaal superblij en belde meteen naar mijn ouders en probeerde daarnet naar mijn zogenaamde bff te bellen. Ze was niet bereikbaar maar belde me terug. Ik vertelde haar heel enthousiast over onze aankoop en over het huis en het enige wat ze zei was dat ze heel moe was en dat ze daar toch niet veel mee is, met die beschrijving. Ik ben toen zowat ontploft! Ik moet er elke keer voor haar zijn (en geloof mij dat is heel veel) maar die ene keer dat ik nu eens iets met haar wil delen zegt ze zoiets. Ik heb gezegd dat ik heel erg teleurgesteld in haar was en dat ik er altijd maar voor haar moet zijn maar zij er nooit is voor mij. Dat vond ze toen onredelijk en ik moest het maar begrijpen want ze was al van 6 uur deze morgen wakker en haar vriend zijn voeten zijn kapot. Ben ik nu onredelijk? Ben zo teleurgesteld. Dat is toch wel het minste dat je kan doen als je zogenaamde bff belt om zo'n goed nieuws mee te delen. Pfffff
Til er niet zo zwaar aan en probeer het morgen ofzo even uit te praten. Soms reageert iemand niet zoals jij dat wil maar dat zal andersom ook wel eens zo zijn. Waarschijnlijk bedoelde ze het niet zo rot maar is ze gewoon op, dat komt voor jou niet lekker uit/ fijn over, maar ja als het zo is dan is het zo. Ga je niet gelijk zo rot voelen om zoiets maar praat er eerst eens rustig over...
Ja ik vind dat ze je op zijn minst had kunnen feliciteren! En anders gewoon vragen of ze je morgen terug mag bellen voor de details of op de koffie komen etc. zodat je er alles over kunt vertellen. Zo van: ik zit even niet lekker in mijn vel, vind het fijn voor je, maar nu even niet, straks weer. Ik zou dat ook niet zo fijn vinden als/wanneer dat mij zou overkomen!
De bff is blijkbaar toch niet zo'n bf als je dacht.... jammer dat ze niet even wat meer enthousiasme voor je kan opbrengen...
Bedankt voor jullie reacties meiden! Moest het gisteren gewoon even van me afschrijven. Wat zouden jullie doen, zelf contact met haar opnemen en mij eventueel verontschuldigen of het even laten bekoelen en wachten tot zij me contacteert? Sorry, voel me nu echt een 16 jarige
Ik zou zelf contact opnemen, vragen of het dit keer wel uitkomt ( gewoon zodat ze je niet af kan schepen), en dat je het gevoel had dat ze niet zo blij voor je kon zijn en dat je dat best wel een rotgevoel vond want je had zin om er even flink over te kletsen En dan luchtig blijven. Reageert ze nog steeds k*t, dan zou ik ophangen en de eerste 100 maanden geen contact meer opnemen.
Nou ik kan me voorstellen dat je teleurgesteld bent zeg... Ook al ben je moe, dan kan je toch nog wel wat enthousiasme opbrengen? Ik zou het even een dag laten rusten en morgen kijk je er misschien wel anders tegenaan. Sterkte ermee
Het voelt voor mij als een teken aan de wand, maar misschien zit ik er naast. Bel haar op, praat er over met elkaar en je ziet vanzelf hoe het gaat. Maar ga geen excuses maken, je hebt toch niets verkeerd gedaan immers?
Ik zou idd ook teleurgesteld zijn. Je bent hier zo blij mee. Kan idd dat ze heel moe is maar dan had ze kunnen vragen of het goed was om morgen (vandaag dus) even te bellen/langs te komen zodat je weet dat ze het haar zeker interesseert. Mijzelf kennende had ik zelf gebeld om meer verhaal te halen.
Bruised f***ing feet is hier eerder de juiste afkorting voor bff zou ik zeggen. Ze had je iig kunnen feliciteren
haha ja idd! dus omdat haar vriend een paar kapotte voetzolen heeft, kan zij jou onmogelijk feliciteren met je nieuwe huis? mja ik zou haar laten terugbellen, als ze niet belt dan weet je genoeg en komt de interesse en steun inderdaad maar van 1 kant.
+1.... zelfde mee gemaakt jaar geleden. Toen wad Ik er klaar mee. Ik heb niet meer gebeld en zij ook niet. No hard feelings verder
Is er iets met haar aan de hand dat je er zovaak voor haar moet zijn? Ik zou het gewoon even laten ruste. En op een later moment uitpraten. Je gaat m zo'n dingetje toch niet gelijk je vriendschap verbreken.
Ik zou toch nog 1x bellen, vragen waarom ze zo naar doet. Blijft ze naar doen en een egotripper zijn, dan bel je haar gewoon nooit weer!
Ik laat het nog even bekoelen en wacht even tot zij de eerste stap zet. Wel nogal vervelend, aangezien ik haar getuige ben en we normaal gezien donderdag haar kleed gaan ophalen en zaterdag is haar vrijgezellen... Als ik ze woensdag nog niet heb gehoord ga ik haar denk ik zelf bellen en proberen verhaal te halen. Het is inderdaad niet de moeite waard om een vriendschap van 24 jaar voor te laten vallen maar ben wel echt teleurgesteld in haar. I.v.m. dat zij mij veel nodig heeft (iemand vroeg dat, ben even de naam kwijt sorry) is niet alleen met haar huwelijk (dat begrijp ik en vind ik totaal niet erg hoor) maar al van daarvoor: bvb. als ze ruzie heeft met haar moeder en ze zit al wenend aan de telefoon, over elk klein ding in haar leven heeft ze bevestiging nodig en mijn "goedkeuring". Wederom ik vind dat niet zo erg, als vrienden ben je er voor elkaar vind ik. Maar dat zij er dan voor die ene keer niet voor mij is dat vind ik er ECHT over.
ze had je idd kunnen feliciteren maar gezien ze een huwelijk in t verschiet heeft denk ik dat ze misschien gewoon echt op is. Wat ik me ook wel weer kan voorstellen.... Je bent wel haar getuige... en dat telt ook heel wat mee. Wacht het even af... en als je der spreekt gewoon rustig aangeven dat je t jammer vond dat ze zo reageerde. Ik kan het me absoluut voorstellen hoor.. zou me net zo voelen als jou.
Gefeliciteerd met je huisje Verder, tja, helaas herkenbaar. Hopelijk is ze inderdaad gewoon gestresst van dr huwelijk, maar dan nog had ze je kunnen feliciteren. Ook al was ze moe, had ze je later alsnog even terug kunnen bellen toch? Ik zou haar ook de eerste stap laten zetten weer, en er dan rustig over praten (maar wel duidelijk maken hoe je je voelt)