hallo ik zit er even doorheen. en heb even wat tips en motivatie nodig. zal vertellen waarom (wel lang verhaal hoor) Sinds ik zwanger werd wilde ik vanaf het begin KV geven. Dit omdat ik rookte (paar per dag) mijn huisarts zei me dat ik beter een paar sigaretten per dag kon roken en BV geven dan de KV. Ik ben inmiddels al gestopt maar dit tot mijn besluit voor BV. 2 okt ben ik bevallen van een gezonde zoon michael. Binne 2 uur werd die kleine netjes aangelegd en het bleek allemaal te werken. Eenmaal thuis begonnen de problemen. Het deed erg zeer. Nou was dit bekend bij het geven van BV dus heb ik doorgezet. Ik beet mijn hand stuk bij het aanleggen. En die pijn verween niet. Mijn tepels bleken dus al onder de heftige kloven te zitten. (kwamen we na drie dagen achter) Ik moest op verzoek van de VK gaan kolven en met een spuit bijvoeden. Dit was al ideaal vergeleken met aanleggen. Na een paar dagen was het weer enigzins genezen en ben ik weer BV gaan proberen. (had ondertussen de 3e KV) en weer wlde het niet lukken. Het was steeds een groot gevecht om m goed aan deborst te krijgen. (heb trouwens ingetrokken tepels) Hij dronk wel maar al snel gingen mijn tepels er weer aan. Tepelhoedjes alles geprobeerd. Op het laatst moest ik met spenen voeden. Dus gewoon een flessen speen met een groot gat erin en die op mijn tepel. Nu dat was goed voor mama het deed geen zeer. Het nadeel hiervan was dat ik zo een 1.5 a 2 uur aan het voeden was. Michael dronk wel en viel dan n slaap en al ik m in zn bed wilde leggen werd ie wakker en wilde ie meer. Nou na 5 dagen zo te hebben gevoed zat ik er helemaal doorheen. Voelde me alleen maar zwakker en zieker worden i.p.v. op te knappen en van mn kraamtijd te genieten. Ik had ook al een paar dagen erge last van stuwing en dat mocht niet gekolfd worden van de KV dat moest ik maar weg masseren. (er kwam uiteindelijk 300 cc uit) Toen de KV weg ging heb ik een lactatie deskundige ingeschakeld en toen die kwam stond ze helemaal verbaasd over hoe wij bezig waren en ze zei dat ik er erg slcht uit zag. Zij heeft nog een dag extra hulp geregeld en heeft mij geadviseerd om de eerste 48 uur te gaan kolven en als dat bevalt er gewoon mee door te gaan. Ik ben na die twee dagen volledig uitgerust want mijn vriend heeft de nachtvoedingen gedaan. Na twee dagen zag ik het weer zitten en ik weer de kleine aan de borst. Dit werd steeds opnieuw een ramp. Nu heb ik besloten om voorlopig FT te kolven. Alleen doe ik nu maar wat. Ik kolf ochtends zo een 300 cc af binnen 15 min met dubbele kolf. Ik wil niet elke voeding kolven omdat ik bang ben dat ik erg veel melk ga produceren en als ik dalijk borst ga geven. Ik geef die kleine op verzoek zijn voeding en kolf mijzelf zo een 3 a 4 keer per dag. Dan heb ik zn dag en nacht voeding. Volgens mij ben ik helemaal niet juist bezig maar ik heb zoveel informatie gekregen en zoveel mensen hebben hun mening. Ik zeg nu eerlijk dat ik er helemaal geen zin meer in heb maar omdat ik de kleine het beste wil geven wil ik neit stoppen. Dus graag hoop dat jullie tis voor me hebben of suggesties. alvast bedankt natascha
ik zou toch nog een keer een lactatiedeskundige laten komen! En aan de andere kant meid, maak het jezelf ook niet moeilijker dan nodig is hè! Geen schuldgevoelens of wat dan ook... Nergens voor nodig!
Als het niet gaat, dan gaat het niet. Als je zou besluiten om flesvoeding te gaan geven is het echt geen ramp hoor. Ik geef het ook en het bevalt prima. Je moet wel lekker van je kleintje kunnen genieten. Sterkte!
idd je hebt toch vreselijk je best gedaan joh! Ik zou allang hebben opgegeven, echt! Als het niet wil kwel jezelf niet langer en hoef je je totaal niet schuldig over te voelen. succes!
Heel herkenbaar verhaal, ook bij mij lukt het niet aan de borst zelf te laten drinken. Ik had 1 dag na de geboorte al twee bloedende borsten (van de kloven) en elke keer als ik aanleg heb ik 'kromme tenen' van de pijn. Ik heb het zelf opgegeven, al vind ik dat best jammer. Ik heb niet de BV opgegeven, want Joey krijgt nog steeds BV, maar ik heb wel het aan de borst geven opgegeven, Joey krijgt alleen gekolfd. Kolven gewoon net zo vaak als je baby om voeding vraagt. Het is wel veeleisend, toen Joey nog kleiner was en hij kwam midden in de nacht... dan had ik hem zijn flesje gegeven en dan zat ik altijd nog te kolven voor de volgende voeding. Dat is een nadeel. Gewoon altijd geven wat je in de koelkast heb staan aan voeding, en na het geven weer kolven en in de koelkast zetten voor de volgende voeding. Inmiddels kolf ik nog maar 3x per dag en combineer ik de BV met FV... dat wilde ik niet, maar alleen maar kolven is zo veeleisend, dat moet je ook vol kunnen houden. Ik zou in ieder geval nogmaals een deskundige om advies vragen, daar zijn ze voor. Ik heb ook iemand thuis gehad om me te helpen, en hoewel ik hem nog steeds gekolfde voeding geef heb ik er wel zeker baat bij gehad.
Mijn consultatiebureau gaf bij mij aan dat er geen vaste regels zijn voor kolven. Je moest doen wat je zelf prettig vond. Dat kwam neer op puzzelen qua hoeveelheid voeding en hoeveelheid tijd kolven. Als jij je nu goed voelt bij hoe jij het nu doet, dan is dat ook goed....lijkt mij. Ik vind het trouwens bewonderenswaardig hoe je je inzet om je kindje het beste te geven. Echt!
Hou goede moed en hou het nog even vol! Maar als het niet gaat, gaat het niet meis en luister naar jezelf! Iedereen komt met zijn of haar verhallen en adviesen, maar alleen jij kan de beslising maken wat je wil borstvoeding, flesvoeding ect ect. Luister goed naar jezelf en doe wat jij wil en probeer daar dan achter te staan met jou eigen besluit.
Hey Natascha, Ik wil je geen raad geven, wel mijn verhaal doen... Ik ben trouwens heel erg blij dat je dit topic gestart hebt. Ik word bij momenten gek van het schuldgevoel! Ik ben op 1 september bevallen van een wondermooi dochtertje en natuurlijk ook met BV! Ik kende er niks van, had voordien er wel veel over gelezen, maar niemand uit m'n omgeving had ervaring met BV. In het ziekenhuis wemelde het wel van de vroedvrouwen, maar die vertelden soms ook tegenstrijdige zaken. De BV werd al gauw enorm pijnlijk: mega-kloven (waar zelfs de vroedvrouwen een beetje van schrokken) tot bloedens toe. Eerst zeiden de vroedvrouwen: "doe er wat moedermelk aan, dan geneest de kloof". Dat hielp echter niet. Dan zeiden ze "Smeer er zalf aan met lanoline, maar was ze er weer af voor je je baby terug aanlegt". Deed ik, maar het afwassen was ontzettend pijnlijk! De kloven genazen NIET, integendeel, ze werden pijnlijker en pijnlijker. Daarom zei men: ga voor je aanlegt met een blokje ijs over de tepel om de pijn te verzachten en leg na de voeding een "Mother Mate" (= gelachtig compress, dat kloven zou moeten helen) Heel wat verzorging zowel VOOR als NA de voeding met andere woorden. Maar goed... ik wist ook van horen zeggen dat ik niet te snel mocht opgeven, dus probeerde ik mezelf wat moed in te spreken en verder te doen. Toen ik naar huis mocht, heb ik de hulp van een zelfstandige vroedvrouw ingeschakeld. Zij bekeek mijn borsten en zei meteen dat het er echt niet goed uit zag. Ik moest dan maar zo veel mogelijk met m'n borsten aan de open lucht rondlopen. Dat deed ik dan maar: de hele dag met m'n bovenlichaam bloot door de huiskamer lopen. (ook niet echt een lekker gevoel) Toen de vroedvrouw in het mondje van ons dochtertje keek, stelde ze vast dat haar tongetje iets te kort was om goed te kunnen zuigen. Volgens haar zou dat probleem vanzelf opgelost geraken na 3 maanden. De moed zonk toen in m'n schoenen! Nog DRIE MAANDEN zo afzien? Dan moest ik alweer gaan werken! Ondertussen moest ik dan maar afkolven om m'n tepels wat te laten rusten. Na enkele dagen zag ik ook dat kolven niet meer zitten, want ik was de godganse dag bezig met kolven of mezelf verzorgen of BV geven... De energie verdampte gewoon uit m'n lijf. Bij momenten zat ik echt te wenen van de pijn tijdens het voeden. Tot op een gegeven moment m'n dochtertje niet genoeg had en zat te huilen en ik nog zat te huilen van de pijn. Toen heb ik tegen m'n man gezegd dat ik het echt niet lang meer ging volhouden. Hij vond het het ook niet waard om zo af te zien en hij had het er ook enorm moeilijk mee om mij zo'n pijn te zien lijden. Goed, nog een keer de vroedvrouw gebeld... met de melding dat ik wilde stoppen. Toen stelde ze voor om tepelhoedjes te proberen. Goed, die zijn we gaan halen. Het ging weer effe, maar na 2 dagen lukte dat ook niet meer. Ons dochtertje kon er niet goed aan drinken en lag bij gevolg na de voeding snel weer te huilen van de honger. Toen was ik het echt KOTSBEU, heb ik het probleem aan m'n huisarts voorgelegd en die heeft me Dostinex voorgeschreven om de melkproductie stil te leggen. Na een week (zonder kolven of BV) verdween de spanning uit m'n borsten en hadden ze terug hun normale omvang. Ik heb geweend omdat ik de BV zo miste, maar een kleine troost was de herinnering aan de vreselijke pijn, die ik nu niet langer hoefde te verbijten. Bovendien dronk m'n dochtertje goed van de fles en ik denk dat zij ook aanvoelde dat ze terug een gelukkige mama had. Ik kon eindelijk beginnen te genieten van mijn kindje en dat is toch enorm belangrijk! Een baby met een ongelukkige mama is volgens mij toch ook geen gelukkige baby... Begrijp hier niet uit dat ik je aanraad om te stoppen! Ik wil het zelf ZEKER terug proberen bij een volgend kindje, want ik ben er 100% van overtuigd dat het niet altijd zo hoeft te gaan! Ik denk - ondanks de vele pijn - met weemoed terug aan de momenten waarop ik ons dochtertje aan m'n borst had, maar ik besef ergens ook wel dat ik mezelf niet mocht uitputten door BV te blijven geven. M'n dochtertje had me (en nu nog steeds) veel te hard nodig. Nu geeft m'n man ook af en toe de fles en hij is er erg blij mee Hij is ook blij dat ik weer de energie heb van voor de bevalling en dat ik weer kan lachen en genieten! Maak de juiste keuze voor jezelf: zet de voor- en nadelen eens op een rijtje en weet dat er nog vrouwen zijn, die met dezelfde problemen worstelen of geworsteld hebben! Ik ben altijd bereid om hierover te praten. Groetjes, Elpee
hi elpee en iedereen die gereageerd hebt. Bedankt voor jullie support. Ik heb momenteel besloten om lekker te kolven en dat bevelt me nu prima. Ik kolf per sessie zo een 300 cc dus dat zijn drie voedingen. Zo krijgt mijn kleine toch de voeding en ben ik er zelf veel positiever onder dan voorheen. Ben nu ook nog veel thuis dus meot het strax nog gaan ondervinden hoe het is als je weer veel de deur uit bent. Ik wil dit zolang mogelijk vol houden en als het niet meer gaat dan houdt het gewoon op en heb ik het beste geprobeerd. Ik geef nu de fles en michael drinkt er goed van en groeit als kool. Hij is tevreden en ik ook. Wilde mezelf er ook van weerhouden om een speen te geven. Michael heeft zoveel zuigbehoefte dat ik dat ook verbroken heb en heb nu net de speen geintroduceerd. Nou hij slaapt als kool i.p.v. dat ie alleen maar drijnt omdata ie geen controle over zijn duimpje heeft waar die graag op sabbelt. Probeer het niet voor de nacht te geven. Maar zo zie je maar je kan bepaalde voornemens hebben maar in de praktijk werkt het duidelijk anders. En als mijn ventje tevreden is krijgen wij ook meer rust en zo vinden we uiteindelijk wel onze balans. Ik ben heel blij dat ik het niet heb opgegeven want dat was van de week wel anders. Het is ook een schuld gevoel wat opspeeld hoor geef ik eerlijk toe. Dus dat is ook wat mij motiveerd om het neit zo snel op te geven. Maar heb nu wel duidelijke grenzen gesteld waar ik me aan houdt. En als het niet meer werkt dan zien we wel weer verder. groetjes natas
Hoi Natascha, Herken jou verhaal. Bij mij lukt de borstvoeding ook niet zo heel goed. Krijg de kleine aangelegd maar hij valt na een paar slokken gewoon in slaap. Verder is hij lui waardoor hij ook niet veel moeite doet. Kolf na iedere voeding weer nieuwe voeding. Probeer Damiën eerst links en rechts te laten drinken wanneer hij dit niet goed doet of niet voldoende krijgt hij afgekolfde melk via de fles. Werkt prima zo. Dus als je er goed bij voelt gewoon doorgaan met kolven en hem de fles na geven zou ik zeggen. Niks mis mee. Succes. Groetjes Karin
Nou ik heb soms nog steeds spijt hoor dat ik ben gestopt. Maar goed aan de ene kant sta ik er weer achter mijn eigen besluit Wel zonde gewoon, weet zeker met de volgende ga ik er echt voor hoor! Voelde me een beetje schuldig tegenover sem, maar die heeft 2 hele volle weken bv gehad van mij en daarna nog 1 week kolf bv.
Wow..zoveel pijn en problemen zoals jullie heb ik niet..maar mijn dochtertje hapt niet goed..ze pakt alleen de tepel dus vandaar dat ik ook kloven krijg enz. Ik lijd eigenlijk elke keer als ik borstvoeding geef pijn..maar ik probeer door te zetten totdat ik echt niet meer kan of totaal mijn productie ophoudt.. Toch knap dat jullie het zo lang hebben volgehouden..maar ik snap wel dat je het ope en gegeven meoment niet meer aankunt..zou ik ook hebben..
kan ook niet echt raad geven. maar de eerste 2 weken had ik ook verschrikkelike pijn maar heb gewoon volgehouden nu geef ik Elyesa al 8 en een halve maand zonder problemen de borst en het is zo hard genieten. groetjes Talia
Ik vind dat je het harstikke goed doet zo, complimenten dat je hebt doorgezet! Je kunt altijd nog een lactatiedeskundige inschakelen als je weer live wilt gaan voeden, of bijvoorbeeld op het borstvoedingsforum kijken.
@ talia Weet jij nog vanaf wanneer je BV ongeveer "pijnloos" verliep? Nu ik jouw verhaal lees, denk ik "verdorie... had ik toch nog maar wat verder afgezien, wie weet ging het de derde week wel beter"... Groetjes, Elpee
Bij mij ook problemen... Alleen dan te weinig melk... het kwam niet opgang... Op een gegeven moment was ik zo moe en gestresst dat het ook echt niet meer op gang kwam... daardoor.. Dus heb ook besloten om te stoppen... Erg jammer, werd er ook erg verdrietig van. Ik hoor nu dus van heel veel die problemen hebben, van allerlei aard. Ik denk toch dat je gewoon op een gegeven moment de keuze moet maken als je het echt niet meer trekt. Dus luister naar je lichaam.. zet zoveel mogelijk door.. maar anders is het ook niet erg. Van de fles worden ze ook groot dus... En toch heb ik nog spijt dat ik niet nog heb doorgezet met kolven om de productie op gang te brengen... maar ach ja... so be it.. Natascha ik heb bewondering voor je dat je toch doorzet!
Ik was gestopt omdat ik weer moets gaan werken en zag dat afkolven op mijn werk niet zitten! Maar wat heb ik een spijt achteraf!