Vreselijk verhaal zeg.. Hoe komt je schoonvader erbij om je aan te vallen? Moet toch iets voor gevallen zijn...? Sterkte komende tijd.
Gewoon een extreem kort lontje...... ik heb het niet uitgelokt iig want dat zit niet in mijn aard om ruzie te maken. Het ging erover dat ik mijn dochter niet voor het weekend naar mijn moeder mocht meenemen om even bij te komen. Blijkbaar moet ik dat in viervoud aanvragen ofzo. Toen hij opmerkte dat er politie was gebeld, door enkele buren, omdat hij aan mijn kind stond te trekken midden op straat terwijl ze bij mijn moeder op de arm zat (ik was binnen een tas aan het pakken)..... flipte hij dus en toen hij mij in de deuropening zag werd ik het doelwit. Het huis is nog niet rond, want er zit een twijfelaar voor me die tot vandaag de tijd krijgt om te beslissen. Dus nog beetje hoop....
Spannend Caat, hopelijk heb je gauw goed nieuws! Pff heftig hoor, maar dan nog kan het niet zo zijn dat het een reden mocht zijn om jou als doelwit te gebruiken! Helemaal omdat je ook nog eens zwanger bent!
Wat een compleet gestoorde joh!! Beetje aan je kind trekken die bij je moeder zit omdat hij vindt dat ze niet mee mag? Het is toch zeker jouw kind? Zou me niet moeten gebeuren zeg! Je hebt helemaal gelijk dat je dit niet tolereert. Wat snapt je man hier niet aan dan, dat dit echt niet kan? Ik snap dat niet! Ik hoop voor je dat je het huisje toegewezen krijgt.
Nou die schoonvader van jou die spoort blijkbaar niet helemaal. Helaas valt de appel niet ver van de boom. Is je man misschien vroeger ook veel geslagen door zijn vader dat hij daardoor een soort blinde vlek heeft? Ik kan me echt geen voorstelling maken van jouw situatie. Dat zou mijn schoonvader eens moeten proberen... Ik denk dat mijn man dan van de ene op de andere dag geen vader meer heeft (in zijn beleving dan hè, niet in de zin van gewelddadigheden ). Echt super goed dat je voor jezelf en je kind hebt gekozen. Je man moet eerst maar even met twee benen op de grond komen. Tegen die tijd ben je waarschijnlijk al lang en breed verder met je leven. Ik hoop dat je een huisje hebt inmiddels en dat je hulp hebt kunnen regelen voor als het voor jou alleen te veel wordt. Sterkte!
Ik zit nog in spanning over het huis. In principe is het voor mij, als mijn papieren kloppen en die doen ze nu controleren..... en dan komt het verlossende telefoontje. Nou dat is nu het hele punt. Blijkbaar vinden ze geweld in dat milieu heel normaal. Ze hebben om die reden ook gebroken met de complete familie van schoonvaders kant, MAAR dat vind ik dus nu ook precies de reden wat mijn man zou moeten laten inzien waarom contact met zijn vader niet meer mogelijk is.... Dat ik echt weg ga lijkt ook niet binnen te komen ofzo. Maatschappelijk werk heeft hem ' verboden' onnodig contact op te nemen, maar ik word overspoeld met telefoontjes, apps, sms...... ene dag lijkt de toon dreigend, vervolgens poeslief met liefdesverklaringen en moet ik horen hoe zielig hij is. Hoe zwaar hij het heeft zonder ons. Hij heeft werkelijk geen idee hoe zwaar ik en dochter het hebben en heeft daar ook nog helemaal niet naar gevraagd..... nog zo een dingetje waardoor ik alleen maar zekerder van mijn zaak ben. Dochrer heeft niet zo een best weekend daar gehad. Zaterdag heeft hij haar amper zelf gezien want ze werd bij opa en oma afgezet.... vervolgens was hij na een uur na thuuskomst al opgefokt en ging hij haar 6 keer naar mij laten bellen in complete hysterie. Ik heb haar geprobeerd te kalmeren door rustig te blijven, maar ik ging echt dood van binnen. Hij had gewoon zelf een goed voorbeeld moeten zijn, sterk zijn en niet constant janken waar zijn kind bij is. Ik vond het zo zielig voor haar. Terug thuis zei ze gister constant 'sorry' en als ik vraag waarom zeg je sorry.... omdat papa moet huilen. Dat hoort een bijna driejarige niet te zeggen tegen der pa van bijna 40!!! Hij doet moeilijk over het meegeven van de babyspullen..... omdat hij zo hoopt mij tegen te houden, hij is er ook van overtuigd dat baby daar zeer regelmatig is vanaf de geboorte. Tja.... mijn zus bevalt deze week hopelijk van gezonde dochter, dus veel spulletjes komen dan naar mij. Ik had zo gehoopt voor de kinderen dat het anders was gelopen. Hoop iig op het huis, dan kunnen we een nieuwe start maken zo snel mogelijk.
Ik vind in principe dat een kind recht heeft op z'n vader, maaaaar dan moet vader wel ook vader zijn en stabiel zijn. Dit kan echt niet wat hij heeft gedaan. Heeft hij de kinderen erkend? Ik zou z.s.m. eventueel via maatschappelijk werker om een mediator vragen. Hij kan van alles willen, maar hij kan toch hopelijk wel begrijpen dat een baby de eerste tijd z'n moeder nodig heeft en even moet wennen en stabiliteit nodig heeft. Bewaar alle berichtjes van hem. Ook de dreigende.
Gister maatschappelijk werker in oude woonplaats hierover gesproken. Natuurlijk mag ze haar vader zien, maar hij luistert ook gewoon niet naar de tips. Die 2 maatschappelijk werkers fungeren als mediator op dit moment, maar ben bang dat het niet genoeg gaat zijn... Hij had het gister over zwaardere medicatie om rustig te blijven en drinkt daarbij ook om rustig te worden... plus zijn labiele emotionele gedrag.... gewoon niet fijn om dan dochter af te geven. Ze kunnen het ook gewoon leuk hebben samen, maar hij richt zijn aandacht op de verkeerde dingen. Hij stoot ons zo meer af dan dat er hoop op een toekomst samen is. Mijn eigen maatschappelijk werker hier zou vandaag bellen, omdat ze nu eindelijk afgestemd hebben met elkaar. Ik wil de bezoekregeling rond hebben voor dat baby er is, maar op deze manier zijn het losse flodders die elke week veranderen en dat is gewoon voor niemand fijn
Ik word er gewoon akelig van als ik jouw verhaal lees. Heel veel dingen herken ik ook in jouw verhaal, wat betreft het gedrag van je ex, en van zijn vader. Ik kan alleen maar zeggen: Goed dat je voor jezelf en je kinderen kiest, want iemand met zo'n karakter, dat kan nooit goed gaan.. Dat is dan toch de aard van het beestje denk ik, wat dan in bepaalde situaties boven komt. Het is wel erg vervelend dat het leven van je ongeboren kindje al zo moet beginnen, en natuurlijk ook voor je andere kind. Maar goed, met een heleboel steun van je vrienden en familie kom je er wel doorheen.. en ooit zul je blij zijn dat je zonder hem een beter leven hebt dan je met hem samen ooit zou hebben gehad Tuurlijk hebben de kinderen recht op contact met hun vader, maar ik hoop wel dat hij dan snel zijn prioriteiten bijstelt zeg..
Misschien kan je in een brief alles goed voor hem op een rijtje zetten. Dat de relatie voorbij is, maar dat hij altijd vader blijft. Als vader heeft hij zware verantwoordelijkheden naar zijn kinderen en naar de moeder van zijn kind, namelijk (... invullen) en in jouw beleving laat hij daar nog niet veel van zien. Het belang van je kind(eren) staat voorop.