Dochter met 4 jaar (en ver daarvoor) keurig... Maar zoon heeft het tot 6 jaar geduurd voordat hij het een beetje door kreeg en niet elke maaltijd een slagveld werd.
Het hangt ook van het kind af. Mijn oudste at met net twee al heel netjes. Jongste zoon is bijna drie en maakt er nog steeds een grote bende van. Ik vrees dat hij met 4 jaar nog steeds niet netjes zal eten.
Mijn zoon vind het afschuwelijk als hij vies word, of zijn stoel of dergelijke . Dus als het gebeurd vraagt hij zelf om een doekje haha
Gelukkig, fijn de herkenning in dit topic. Ik zat me laatst af te vragen; wanneer kan ik nou redelijkerwijs echt van hem verwachten dat hij met bestek eet en dat gewoon 100% van zijn eten IN zijn mond gaat, in plaats van een slordige 70%. En dan die mouwen. Ik heb leuke servetten gekocht (planes) en dat scheelt wel iets, als ik hem er steeds op wijs gebruikt hij die wel. Maar het is zo'n gewoonte gebaar om zijn nouwen te gebruiken. Even niet opletten en er zit weer een interessante combinatie van chocoladapasta, yogho en snot op zijn mouw, ZUCHT. Wat betreft tempo: wij hebben de 'time-timer' app. Het fijne daarvan vind ik dat ze de tijd ook echt visueel zien hoe de tijd afloopt. Dat hebben wij een tijdje gebruikt. Nu is het niet meer nodig. Een enkele keer zeggen we, "moeten we de timer weer even zetten?" En dan gaat het vaak al een stuk vlotter.
Ik leer mijn kinderen wel hoe ze bestek makkelijk kunnen gebruiken en leg het altijd neer. Wel vind ik het leren en waarderen van eten veel sneller en makkelijker gaan wanneer je met je handen eet. Ik denk dat er meer mensen op de wereld met hun handen eten (vrijwillig) dan met bestek. De eetbeleving is groter. Ik dwing dus niet te eten met bestek. Met handen eten mag maar ik leer ze wel ook met bestek te eten want niet elke situatie leent zich voor het met handen eten Geknoei vind ik niet zo erg zolang het niet expres gebeurt. Wij zitten gezellig aan tafel en ik geniet meer van een kind dat met smaak eet dan het steeds te moeten wijzen op knoeien.
Onze dochters eten allebei netjes en meestal met vork (behalve boterhammen en bv frietjes) of lepel. Ook soep en yoghurt. Onze jongste draagt dan wel een slabber. Verder is het bij ons aan tafel meestal wel gezellig met twee kletskousen. De oudste is een goede eter en eet redelijk door. De jongste eet wat minder goed en als wij klaar zijn, pak ik haar bordje ook weg. Maar meestal is ze dan al klaar met eten. Ze mogen zoveel (of zo weinig) eten als ze willen. Geen verplichting om het bord leeg te eten. Kinderen kunnen vaak goed aangeven of ze genoeg hebben gegeten. Naar mijn mening leren ze zo maat te houden. Ik moest vroeger altijd mijn bord leegeten. Geen gezellige herinneringen aan het avondeten en ik heb nog steeds moeite met maat houden (alles moet op). Onze avondmaaltijden zullen dan ook nooit veel langer duren dan een half uur.
Van mij mag ie met z'n handen eten maar meneer prefereert bestek, vraagt zelfs bij een mandarijn een vork Knoeien doet ie eigenlijk ook weinig en anders vraagt ie een doekje of roept ie de honden De hoeveelheid wisselt per avond, van 0 happen tot 2x opscheppen...hij gaat dus wel eens zonder avondeten naar bed, ze verhongeren niet zo snel hoor...zou ook zeker een tijdslimiet in gaan stellen, al dan niet met wekker of de regel wij klaar is jij klaar maar wel zo dat het gezellig blijft zeg maar.
Mijn dochter kan met bestek eten en zal dat in bijvoorbeeld een restaurant altijd doen (uit zichzelf). Thuis is dat wisselend en dan wijzen mijn man en ik haar daarop. Soms gaat het dan wat iemand anders hierboven typte: ze schuift met haar vingers eten op haar vork. Ze is nu 5,5 jaar en ik zie het laatste half jaar echt verschil. 1,5 uur aan tafel vind ik erg lang. Dan is zijn eten toch koud? Ik moest vroeger ook zolang blijven zitten (tot mijn bord leeg was) en daar heb ik slechte herinneringen aan. Misschien kun je afspreken: overal minimaal 4 hapjes van. Mijn dochter zegt dat nu zelf: "Ik vind dat niet zo lekker. Mag ik vijf hapjes nemen? Zo oud ben ik nu." Dat werkte bij haar prima. En hou het verder gezellig. Ik vind zelf de maaltijd toch hét moment van de dag.
Wat is de defenitie van 'hoort'? Mijn zoon (5) kan prima met bestek eten, maar eet vaak met zijn handen (bijv. losse groente, pasta en vlees). Spaghetti of nasi wordt met een lepel gegeten.
Wij voeren op het moment ook oorlog over het eten met een vork of lepel. Hij wil gewoon alles met zijn handen eten. Brood vind ik prima met handen maar chili wordt dus echt een grote puinhoop. Het gaat wel steeds beter maar we moeten echt duidelijke consequenties aan het met de handen eten hangen. Bijvoorbeeld geen toetje, geen eten meer, net zo lang laten zitten tot hij met bestek gaat eten, even afkoelen op de gang als hij raar gaat doen. Het lijkt hier een langzaam proces te zijn. Het gaat langzaam steeds een beetje beter. Hij moet natuurlijk ook oefenen met het eten met bestek.
Dat zijn gezicht en handen onder zitten, dat zou mij niet veel kunnen schelen. Die veeg je na 't eten wel effe schoon. Maar twee à drie keer per dag echt heel zijn kleding, da's minder. Ik zou hem een slab aantrekken of desnoods zelfs een oud schildershemd (als ook zijn mouwen telkens onderhangen). En de klok ... ik zou beginnen met de wekker op 45 minuten te zetten (later kan je eventueel gaan naar een half uur). Is het dan niet op, dan gaat het bord weg en eet hij de volgende maaltijd maar wat meer. Want dan had hij duidelijk weinig honger. Hij zal er op zijn 4de echt niet van verhongeren. Is het overigens ook geen optie om te starten met een héél kleine portie? Een halve aardappel, een kwart stukje vlees / vis, een halve schep groenten (of nog minder). Misschien dat het zo "overzichtelijker" is voor hem, sneller binnengaat en dan kan hij nadien bijvragen.
tja hier ga ik echt niet zo lang haar achter haar bord eten laten zitten. Waar is hij dan al die tijd mee bezig ??? Ik heb hier ook wel eens een wekker gezet als de wekker gaat gaat haar bord weg. Werkte hier perfect. en maar 1 of 2 x hoeven doen. Sindsdien eet ze door. Ze hoeft echt niet als eerste klaar te zijn mag best rustig eten en tussendoor kletsen enzo als ze ondertussen maar ook eet. En zo veel mogelijk met mes en vork. in ieder geval vork dat mes zijn we nu aan het oefenen. Ze schuift i.d. nogal eens het eten met haar vinger op haar vork. Dat mag ze eigenlijk niet, maar het gebeurd nog wel eens. Afhankelijk van wat we eten mag ze van mij ook wel eens met een lepel eten.
DL haar bord blijft hier 10 minuten langer staan dan ons bord, wij zijn geen snelle eters, dus dat zal uit komen op een minuut of 30 (met vrienden erbij zal het oplopen tot anderhalf uur hahaha, gezellig eten) Zij houdt niet van koud eten, dus ik kan er met gemak vanuit gaan dat wat niet op is na die 30 minuten ook niet meer op komt, positieve hieraan is dat ze gelijk begint met eten en ook door eet. Ze is 4 en al geruime tijd laten we haar mee helpen koken, mee helpen met opscheppen, zelf drinken inschenken, en ja mes, vork en lepel horen gebruikt te worden. Ik was zelf geen voorstander van laat maar 3 jaar dubben en dan netjes gaan eten, maar heb gewoon vanaf het begin af aan gezegd pak de lepel, pak de vork, en eet maar als een grote meid. (niet gezegd dat jij dit doet TS maar heb mensen in de omgeving die met 2 jaar zeggen ach maar het is nog maar een kind, ik vind dat vrij oneerlijk want dat zijn ze met 4 ook, maar dan verwachten ze opeens wel dat het kind van de 1 op de andere dag smetteloos eten) Truth be told...ze eet netter dan haar vader hahahaha, als er iets op de grond beland is het 9 van de 10 keer van hem (en dat wrijft ze er overigens goed in ook) Moeite hebben met de vork of de lepel in je mond krijgen vind ik nog doenbaar, maar ik persoonlijk vind het not done om met je vingers in je eten te roeren, en het hele zooitje onder te smeren. Komt denk door mijn moeder en oma, die zeiden altijd niet viezeken met je eten