Sam is niet echt een makkelijke eter (heeft ie niet van een vreemde ). Zelfs met zijn potjes is hij erg kieskeurig.... Maar aangezien hij binnenkort 2 wordt, vinden we het toch echt tijd worden dat 'ie met ons mee gaat eten. Een aantal dingen eet hij al wel mee, zoals bloemkool en andijvie met gehakt en dan geprakt, maar dan houdt het ook wel op. Hoe doen we dat met dingen als bami of pizza (prakken gaat dan niet lukken). Hoe gaan we dit nu goed aanpakken? Het is niet de bedoeling dat 'ie de rest van z'n leven aan de potjes blijft .... Uiteraard gaat hij de eerste paar keer weigeren om iets nieuws te eten (ik ken 'm een beetje ). Moet ik dan gewoon volhouden en hem niks anders geven? En het jengelen dan maar voor lief nemen? Of eerst half om half doen (een paar happen van ons en dan nog een half potje)? Ik heb geen idee hoe ik dit moet aanpakken... Tips zijn meer welkom!
Mijn dochter wilde na 8 maanden al geen potje meer en at toen al mee. Maar als we nu iets eten wat zij dus niet wil, tja dan heeft ze pech. Als ze dan 2x iets anders krijgt omdat ze het eten niet lekker vindt, hoeft ze helemaal niets meer. Dus ik zou zeggen; gewoon eten wat de pot schaft en als hij het niet wil, dan het jammeren maar voor lief nemen. Bami snijden we in kleine stukje en dat voeren we haar. Veel dingen eet ze wel al zelf.
Ja alles klein snijden en gewoon voor hem zetten. Vork en lepel erbij en zelf lekke laten kliederen. Dan even helpen en misschien het vliegtuig trucje erbij. Ik zou niet meer een potje erbij doen. Die zijn gewoon op.
Precies...potjes zijn op Gewoon goed klein snijden en een bord voor m neerzetten. Laat m maar lekker aanklooien. Bij ons is de regel dat t bord wordt weggehaald als ze met t eten gaat gooien. Maak je vooral niet te druk dat hij weinig binnen krijgt. Iets anders geven werkt vaak averechts. Wat wij deden als Iris slecht at was een flink toetje met geprakte banaan erdoorheen geven; ging ze toch goed gevuld naar bed. Iris heeft overigens nooit potjes gehad en eet vanaf haar eerste jaar met ons mee. Ze eet vrijwel alles..zelfs thais (niet pittig dan he), de truc is om niet te stressen als ze niet eten..
Ja inderdaad. Gewoon lekker laten gaan. Isabella at al vanaf 1 jaar gewoon mee. Nu is ze ook geen grote eter hoor ( muizen hapjes) Als ze honger hebben eten ze het echt wel.
alicia eet vanaf 11 maanden alles met de pot mee. ongeachts of het gekruid (bijv roti) of ongezond is (frietjes). we gaven haar gewoon der bordje en at ze niks dan was het prima at ze wel was het nog beter. na 2 dagen geen eten dan slaat ze die 3e dag echt niet meer over hoor. gewoon blijven aanbieden en als ze echt honger hebben dan eten ze vanzelf. natuurlijk lust geen een kind alles net als jij zelf hebben ze wat favorieten. zou het gewoon blijven aanbieden en niks ter vervanging geven willen ze niet eten. ook niet boos worden of dwingen te eten. gewoon niet eten is best, bordje wegzetten, vraagt hij om eten gewoon even de magnetron en weer neerzetten. vaak gaan ze wel een paar dagen jengelen maar op den duur weten ze wel dat als ze niet eten ze honger moet leiden en dat is al helemaal niet leuk. maak het gezellig aan tafel door te kletsen en negeer hem als hij niet eet. je zou wel spelender wijs kunnen proberen of hij een hapje wil. kijk is wat mama kan, dat was een grote hap he, kun jij dat ook? zoiets bijvoorbeeld succes
Ik zou ook zeggen 'vanaf nu geen potjes meer, want je bent al zo'n grote jongen en potjes zijn voor baby's'. Hier ben ik aardig makkelijk, ze hoeft van mij niet haar bordje leeg te eten, maar ze eet gewoon wat ik heb gekookt en als ze het niet wil, tja, jammer dan, dan eet ze maar niets. Ik word niet boos ofzo, besteed er gewoon weinig aandacht aan. Gewoon zelf laten eten, of misschien is het ook wel een goed idee om hem met het koken te laten helpen. Dat doe ik hier ook regelmatig, dan geef ik haar zo'n plastic Ikea mes en mag ze bijv. de ham snijden of in een kom roeren etc., ze vindt dat echt leuk om te doen. Als hij wat eet af en toe tijdens de maaltijd zeggen dat hij goed eet. Een toetje krijgt ze altijd, ik vind yoghurt ofzo gewoon ook een deel van de maaltijd. Eigenlijk is het best een makkelijke eter. Van een maand of 9 tot ze een jaar was at ze best slecht, maar vanaf een maand of 13 is ze vanzelf weer goed gaan eten. Ik at als kind heel weinig, lustte niets, maar mijn moeder ging echt niets anders koken of aanbieden. En 'omkopen' met dingen als 'je krijgt pas een toetje als je je eten op eet', had totaal geen zin, want dan zei ik 'prima', dat interesseerde me ook niets. Ik was een mager kind, maar dat is helemaal goed gekomen hoor, misschien zelfs een beetje té goed !
esmee at al heel vroeg mee met de pot maar lust ook niet alles. sinds pas begint ze macaroni lekker te vinden ,misschien meer omdat het dora macaroni is. bami,rijst,nasi,pannekoeken hoef ik niet mee aan te komen dat eet ze niet en dan maak ik voor haar altijd wat anders klaar , klein aardappeltje kook of bak ik dan beetje groenten en heb altijd wel kip of vis in huis waar ze dol op is. misschien kan je idd zeggen dat de potjes op zijn of een beetje potje met een beetje gewoon eten wat jullie ook eten en dan misschien zo afbouwen.
Hier ook een moeilijke eter, maar potjes hoeft ie ook niet Ik geef hem gewoon wat wij krijgen, soms iets aangepast. Ik doe de groente in de pastasaus bijvoorbeeld wel klein maken en dan kan hij zijn gehaktballetjes erin doppen (doppen is het toverwoord bij Thijmen ). Pizza doe ik in reepjes die hij af kan bijten, vindt ie heel lekker. Groente is een drama behalve als ik het ergens door doe. Aardappel, rijst en pasta is ook niet favoriet. Vlees of vleesvervanger vindt ie wel lekker. Ik geef hem gewoon van alles wat en dan ziet ie maar. Hij krijgt wel of fruit na of een zuiveltoetje. Misschien moeten we een topic voedsel voor moeilijke eters beginnen! Ik kan nog wel wat tips gebruiken
Bedankt voor jullie reacties! We moeten er maar eens aan gaan geloven dan.... Hij aan het "nieuwe" eten en wij aan het gejammer aan tafel. Het potje tijdperk is over .