Als ik hem roep of gewoon iets zeg, dan is het: schatje, liefie of skatty. Als hij iets doms zegt dan is het: ach pappie... En als ik boos ben noem ik hem bij zijn voor- en achternaam! Grappig om te zien dat er meer zijn die in geval van boosheid opeens wel de voornaam gebruiken.
Hier eigenlijk altijd schatje, lieverd, lief etc.. bij niet reageren afkorting naam.. maar om te plagen wordt het hé ouwe (hij is 19,5 jr ouder als mij) of manke (heeft kapotte knie en wacht op operatie) Hij noemt mij eigenlijk altijd schat, lieverd of gewoon bij mijn naam.. hij zal mijn naam nooit afkorten.. haha dat doet mijn moeder en dat vind ie echt helemaal niets
@ Tamale: KNOTWILGJE?! hihi, waar komt dat vandaan? Ik zeg meestal gewoon schat, of lief. Of ik kort z'n naam af, dat voelt ook close.
of ik kort ze naam in of lekkere hahaha maar meestal wel de naam want ben ok niet zo van de hele dag lekkere of schatje te roepen
Amaryliss: Haha omdattie een keer thuis kwam met een zere kleine teen. Hij kwam binnen met: moet je mij knotwilgje zien. Geen idee hoe hij er bij kwam. En ik vond het wel een schattig koosnaampje.
Oh en als ik boos ben noem ik hem idd gewoon bij voornaam en achternaam. Verder is het ook vaak: skattie, lieverd. En als ik hem wil treiteren of voor lul wil zetten noem ik suikersnoepje.
Ik noem mijn vriend eigenlijk altijd poepie of poepje.... Hehehe! Klinkt heel slijmerig, maar het is voor ons al zo normaal geworden...
Altijd pop of popie. We noemen elkaar echt nooit bij de voornaam. Behalve als ik heel boos ben zeg ik zijn naam
Lief, lieffie of gewoon bij zijn naam. En tegenwoordig ook wel eens papa, maar alleen met de kleine meid erbij.
vaak schat maar soms noemen we elkaar ook Huib... slaat helemaal nergens op want onze namen lijken daar niet eens op hihi.
Noem hem eigenlijk bijna nooit bij naam. Als andere er bij zijn wat vaker maar dan nog vaak niet eens. Meestal noem ik hem pief of schat. En hij mij hetzelfde.