Nouw, hahaha... mijn pa noemt na aanleiding van een van mijn eigen uitspraken het kleintje "kotertje" hahah hoe erg... Zelf zelf ik wondertje, of kleintje, of beebie, de kleine... maar verder...,
Ons kleintje heet "babbie". Bij de naam noemen kan ik nu nog niet, daarvoor moet ik haar eerst gezien hebben. Onze oudste heette in de buik "bonkie", naar het bonkende hartje dat we met 6 weken op de echo zagen.
Wij noemen het ET. Omdat in het begin een baby wel wat weg heeft van een alien... Hihi! Ik heb het tegenwoordig ook vaak over 'de kleine'.
Hier op het forum schrijf ik vaak frummel, maar mijn vriend en en ik noemen haar naar elkaar en tegenover anderen: Truus. Dit omdat we graag een oerhollandse naam voor haar wilden uitzoeken en Truus een oerhollandse naam is. Natuurlijk niet de naam die we gaan geven, maar de helft van de familie heeft dit wel een tijd lang gedacht Hebben wij ook even lekker zo gelaten...gewoon om te zien wat de reacties waren. Zo leuk om mensen in allerlei bochten te zien wringen om maar niet te hoeven zeggen dat ze het maar een lelijke naam vinden Puntje bij paaltje hebben we geen oerhollandse naam gekozen (verre van) maar blijven wel Truus zeggen omdat we anders bang zijn ons te verspreken tegenover familie en vrienden.
Wij gebruikten Fröbel, omdat je een kind zelf in elkaar moet fröbelen. En meneer Fröbel heeft ook een behoorlijke invloed gehad op het (kleuter-)onderwijs. Dus met twee leraren als ouders was dat wel toepasselijk. Ook alle familie en vrienden hadden het over Fröbel. Wij hebben trouwens vrij kort voor de bevalling nog gewisseld met de echte naam. Gevolg van dt alles; ik moest erg wennen aan de echte naam van onze zoon, moest mezelf dwingen hem gern Fröbeltje meer te noemen. Als ik nog een keer zwamger mag worden, zal ons zelf-bouw-projectje waarschijnlijk Praxis gaan heten.
Waar anderen bij zijn noemen we haar de baby of haar of zij of ons meisje. Onderling, thuis noemen we haar bij haar naam.
Leuk om te lezen! Mijn ouders noemen hem Pietje, als geintje omdat ze dat een keertje zeiden tegen iemand en die echt dacht dat dat de naam werd. Wij noemen hem thuis bij zijn naam, maar naar anderen toe noem ik hem de beeb, de kleine, ons kindje oid. Ik vind het overigens lastig om de naam geheim te houden, vind onze gekozen naam nu namelijk zo leuk! En ik denk dat niemand het zou verwachten haha.... Het is zo grappig als mensen de naam al een beetje proberen te raden!
Hier noemen we haar druktemakertje, monstertje omdat ze mij zo hard schopt af en toe en onderling met manlief noemen we haar bij naam maar we zijn idd bang om ons toch wel eens te verspreken.
Mini Nu we een naam hebben noem ik hem vaak bij naam.(naam is nog geheim dus moet heel erg uitkijken dat ik t niet verklap tegenover anderen) Overleg ook dingen met hem hahahaha (knettergek staan kletsen tegen mijn buik over wat we zullen gaan eten ) Heb trouwens de eerste paar weken nadat ik wist dat het een jongen was steeds rondgelopen met : MIJN ZOON!! Onze zoon! ons manneke. Elk excuus dat ik had zei ik : ja MIJN ZOON is ook onrustig
Het kleine ding of ons kleine ding. Als ik zelf tegen mijn buik praat is het crumsey, mijn gekke verbastering van kruimel in t engels . Hoe ik daar weer aan ben gekomen wet ik ook niet.
Wij noemen onze baby "spookje". De baby is er nog niet maar "spookt" wel al in ons leven. Af en toe bij de naam als we alleen zijn maar ik wil dat liever niet, straks verspreken we ons nog !
mijn nichtje en neefje hadden BIB bedacht (Baby In Buik) en dat wissel ik af met de naam die ze gaat krijgen
Klein mannetje, kleintje, druktemaker, baby... Mijn vriend en ik noemen zijn naam wel als we er samen over praten, maar ik ben wel bang dat ik me nog een keer ga verspreken. Oh ja, tegenover m'n vader noem ik de kleine voor de grap Bartje, omdat hij mijn broer zo wilde noemen destijds.. xD
Wij noemen die van ons: De kleine ofwel gewoon Thor (da's zijn naam) ook om mijn zoontje er aan te laten gewennen praat ik met hem altijd over 'thor de baby in mama haar buik' . Sinds de baby echt een naam heeft en hij een keertje mee is mogen gaan naar de gynae om naar de baby te kijken is hij er helemaal weg van! Daarvoor was hij altijd aan het huilen dat hij de baby niet wou enzo...nu kan hij niet wachten tot zijn broertje er is!