nu heeft ze een periode van mam en pap wat dan klinkt als maham of pahap haha en luisteren we niet dan zegt ze onze voornaam (wat heel grappig klinkt vind ik zelf) maar meestal is het papa of mama.
Gewoon mama en papa, je en jij... Soms ook weleens bij onze voornamen als mama of papa niet werkt, zo grappig
Ik snap ook niet zo goed wat er respectloos aan is, ik noem mn ouders al jAaaaaren bij hun voornaam, beste band met ze die ik me maar kan wensen. Hecht, liefdevol en wederzijds respect.
Papa, mama, pap, mam en heel af en toe mammie (dat vind ik ook zooooo schattig). En verder gewoon je en jij. Tegen oudere mensen ook vaak, omdat hij dat onderscheid nog niet zo maakt. Ik heb ook niet het idee dat mensen dat erg vinden, omdat hij zo lekker spontaan is. We proberen het wel aan te leren overigens dat hij tegen ouderen u gaat zeggen.
Ik noem mijn moeder mama en m'n vader bij zn voornaam, ik kan me niet voorstellen mn moeder bij haar naam te noemen en ook niet m'n vader papa te noemen. Hele hechte band met moeder en slechte met vader.
als hij gewoon praat mama, Als hij boos is mama Veronique en als hij wil slijmen mama sjatje bv als hij uit bed wil. en als hij boos is mammmmmmaaaaaa
Mijn kinderen weten echt wel dat ik "de baas" ben als het erop aan komt, ondanks dat ze me soms bij mijn voornaam noemen. Dat staat namelijk totaal los van regels en grenzen die gelden in ons huis. Ik noem mijn bazen ook gewoon bij de voornaam, maar ik heb niet minder respect voor ze dan eerdere bazen die ik niet bij de voornaam noemde. Ik respecteer ze omdat ze mij ook met respect behandelen. En ook in mijn werksituatie geldt dat ik uiteindelijk altijd weet dat zij de regels maken. Ik ben van mening dat dat voor kinderen ook geldt en het dus echt niet uitmaakt hoe je je laat noemen, maar hoe je opvoeding is.
papa en mama. en als we niet luisteren zegt hij elieeeeeeeeeess (zegt man wel eens) en bij man is het dan peeeeeeeeeeee
Mijn dochter weet donders goed wat onze regels zijn en ja, je moet bij haar de teugels strak houden. Maar dat betekent niet dat wij geen "vriendinnen" kunnen zijn. O, en ze noemt me niet bij m'n voornaam omdat ik dat zelf stom vind klinken. Dit is mijn persoonlijke mening
Mijn dochter gebruikt alle variaties. Na gelang het doel Mam.. Mama.. Mamaahaa..mamie.. Mem.. Memmie... De laatste vind ik het liefste klinken
We willen de kleine hier aanleren dat wij gewoon papa/mama en je/jij zijn. Mijn vader en zijn vriendin zijn ook gewoon jij, maar mijn man zijn ouders vinden dat absoluut niet goed, dus die zullen wel met u aangesproken worden.
Hier gewoon mama en papa en als ze me zoekt roept ze "Mama is hier!" omdat ik dat dan altijd naar haar roep haha Verder wordt het gewoon je en jij en naar onbekenden (geen kinderen dan) of ouderen u!