Haha er is één tante die noem ik zelf ook altijd tante .... Die noemt mijn dochtet ook zo of gewoon bij haar voornaam. Verder gewoon voornaam, haar tante is pas 20 dus die vind dat veel leuker
Wij gebruiken alleen voornamen. Als jullie oom hans en tante truus zeggen zou ik je kinderen dat ook laten doen.
wij zeggen ook "gewoon" oom en tante tegen onze "oudooms" en "oudtantes", dus waarom zouden onze kinderen dat dan ook niet doen Er is één tante van mijn partner die de eretitel "Tante Beppe" (= tante oma) heeft gekregen, zij is de jongste zus van wijlen schoonmoeder. Zij lijkt sprekend op mijn schoonmoeder en één van mijn nichtjes is haar dus Tante Beppe gaan noemen na het overlijden van mijn schoonmoeder. Ook onze oudste vergiste zich regelmatig door haar als Beppe aan te spreken ipv als Tante.
Als aanvulling... mijn bonusdochter is inmiddels ook al enige jaren moeder... onze jongste is een paar maanden ouder als haar zoon. "Officieel" zou haar zoon dus "tante" moeten zeggen tegen onze kinders
Ik zou ook gewoon voor oom en tante gaan. Hier in Friesland wordt een oudere mevrouw al gauw aangeduid met 'tante' hoewel het dus helemaal geen familie hoeft te zijn. Mijn moeder had vroeger een aantal vriendinnen die 1x in de zoveel tijd met elkaar gingen theedrinken. Dat waren de 'theetantes'. En vrienden van mijn ouders noemden wij ook oom en tante+voornaam. Mijn ouders vonden alleen de voornaam niet zo netjes en meneer of mevrouw weer te officieel. Ik heb het altijd prima gevonden. Onze kinderen noemen onze vrienden nu wel bij de voornaam trouwens, denk dat de tijd dat wel veranderd heeft, zou het nu ook gek vinden als ze die met oom en tante zouden aanspreken. Dat doen ze trouwens bij hun echte ooms en tantes wel.
Op welke manier worden de 'echte' ooms en tantes daarmee tekort gedaan dan? Die snap ik niet helemaal. Ik spreek mijn ooms en tantes aan met hun voornaam. Nu heb ik er best wel veel en daar horen natuurlijk ook weer allemaal (inmiddels volwassen) neven en nichten van mij bij. De meesten zien we maar 1x per jaar. Onze zoons zouden ze ook bij de voornaam mogen aanspreken. Maar vaak weten ze toch niet welke naam bij welke persoon hoort. Dus ze gebruiken òf geen naam, òf (vaak de verkeerde) voornaam. Mijn man is wel gewend zijn ooms en tante aan te spreken met oom / tante + voornaam en dat doen onze kinderen dus ook. Ik daarentegen omzeil het, want ik weet niet zeker of het op prijs wordt gesteld als ik ze bij de voornaam aanspreek maar ik wil ze ook geen oom / tante noemen want dat zijn ze niet van me dus dat voelt een beetje vreemd. Voor onze kinderen vind ik dat wel normaal, want het zijn tenslotte hun oudooms en oudtantes. Dus is tante / oom gewoon prima aangezien je oudoom en oudtante niet als aanspreektitel gebruikt. Ze weten trouwens prima wie onze broers / zussen zijn en wie de broers / zussen van onze ouders zijn. Alleen de overgrootouders hebben 'eretitels' gekregen. Dat zijn opi & omi en oerpake & oerbeppe geworden. In eerste instantie waren mijn pake en beppe "oude pake en oude beppe" (dat had mijn beppe er zelf van gemaakt) maar dat vonden we toch wat lullig klinken dus dat is vrij snel aangepast.
Mijn kinderen spreken hun oudooms en -tantes eigenlijk nooit aan, maar als we over ze praten, dan is het 'oom ...' en 'tante ...'. De niet-oud-oom en -tantes praten we dan juist weer gewoon over met hun voornaam, dus zonder oom of tante er voor. Denk dat het voor een deel in leeftijd zit: ze zijn gewoon een stuk jonger. Mijn man noemt zijn ooms en tantes ook 'oom ...' en 'tante ...', terwijl ik mijn ooms en tantes ook gewoon bij hun voornaam noem. Maar mijn ooms en tantes zien we eigenlijk nooit...
Onze dochter noemt onze ooms en tantes ook gewoon zo, dus oom of tante + voornaam. Ik zou niet weten hoe ze ze anders moet noemen? Alleen de voornaam vind ik sowieso niet netjes. Onze beste vrienden noemt ze ook oom en tante, maar ze weet wel dat dat biologisch gezien geen familie is.
Gewoon bij de voornaam, doen wij zelf ook. Bij ons in de familie mocht je juist geen oom en tante zeggen want dat was te oubollig. Mijn oma van 88 noemen de kinderen 'oude oma', dit doen alle achterkleinkinderen. Volgens mijn oma niet meer dan logisch want ze is tenslotte al erg oud en alle achterkleinkinderen hebben al een 'gewone' oma.
Deze snap ik niet helemaal. Waarom zou je ze daarmee te kort doen? Ik vind alleen de titel papa en mama exclusief bedoelt voor de ouders. Opa en oma, oom en tante, oudoom en oudtante vind ik titels die voor meerdere mensen toepasbaar zijn. Hoe meer familie hoe meer vreugd. Oudooms en oudtantes worden oom en tante genoemd. Overgrootouders worden ook opa en oma genoemd. En dan met de naam er achter.
Mijn oudtante is me vele malen dierbaarder dan mijn tante. Ik zou haar juist tekort doen als ik haar 'mevrouw' of zo zou noemen (ze is 90 dus voornaam is geen optie). Als ik het met mijn dochter over haar heb, noem ik haar ook tante. Met mijn oma vind ik dat trouwens lastiger. Het is haar overgrootmoeder, maar hoe noem je dat? Oma vind ik verwarrend (omdat haar dochter óók oma is en ik zelf de voornaam niet gebruik dus dan voelt het gek als mijn dochter dat wel zou doen), omi overoma oude oma, alle opties zijn al langsgekomen maar ze beklijven nog niet echt.
Hier aan mijn kant noemt mijn dochter ze gewoon hoe ik ze aanspreek. Dat betekent dat ze op één tante na iedereen bij voornaam noemt. Één tante noem ik ook tante vandaar. Aan vriend zijn kant noemt ze ze tante en oom. Ikzelf noem ze bij voornaam. Maar oma noemt ze naar dochter tante en oom. Ik heb daar verder geen probleem mee het zijn tenslotte ook oudooms en oud tantes.
Ik zou er dan net voor gekozen hebben om jouw moeder een andere naam dan 'oma' te geven, als jij jouw grootmoeder oma noemt. Omi, bomma, moeke... Genoeg opties. Nu is het inderdaad lastiger. Hier noemt mijn dochter haar overgrootmoeder 'meter', net als haar vader (en zelfs ik ).
Kan ze zelf het benoemen? Hier is het bijv. In het geval van mijn moeder 'oma met de bruine haartjes', iets wat ze er zelf van gemaakt hebben dus.