heel in het begin van onze relatie "verplichte" mijn schoonvader me bijna om mijn schoonmoeder moeder of ma te noemen. heb het trouwens nooit gedaan want dat krijg ik niet over mijn lippen. heb er in die 11j dat ik ze ken er heel wat mee meegemaakt en jammer genoeg meer slechte momenten dan goei. ik trok altijd haar aandacht zo zodat ze wist dat het tegen haar was of ik zei gewoon niets. ik ging nog mee op bezoek om mijn vriend een plezier te doen. en nu er kindere zijn noem ik haar gewoon oma, lekker makkelijk.
Ik noem mijn schoonmoeder bij haar voornaam als het echt niet anders kan en ik er niet onderuit kan..... En als ik bel en ik krijg mijn schoonvader aan de lijn, dan zeg ik bv " is uw vrouw ook thuis?" Ja, ik zeg ook altijd u, ik heb er totaal geen band mee.
Mijn schoonmoeder heeft trouwens heel lang, als ze belde en ik opnam, gezegd "met de moeder van *mans naam*". Dat vond ik altijd zo raar. Dan dacht ik, ik weet heus wel hoe je voornaam is hoor ik ken je al een jaartje of 8", zeg dan gewoon "met *naam schoonmoeder*". En ineens van de ene op de andere keer was dat over en noemde ze gewoon haar naam als ze belde. Geen idee waarom ze dat ineens is gaan doen.
Ik vraag me echt wel af trouwens waarom zoveel meiden het raar/moeilijk/ongemakkelijk vinden om hun schoonouders bij de voornaam te noemen. Kan iemand dat uitleggen?
Gewoon bij haar voornaam... schoonvader ook bij de voornaam. In de context van Lizzy... al snapt ze het nog niet natuurlijk... zeggen we opa en oma
gewoon bij de voornaam, niks raars aan vind ik.. ben niet super close met haar, maar zijn goeie mensen! bof wel met mijn schoonouders eigenlijk, als ik af en toe die verhalen lees hier. maar ik heb maar een moeder en vader en dat zijn gewoon niet van mij
Ik heb een hele goede band met mijn ouders, maar mijn schoonouders noem ik ook gewoon pa en ma. Als schoonzussen onder elkaar gebruiken we ook gewoon pa en ma. Ik merk wel, dat ik hier een uitstervend ras ben, dat ik mijn s-ouders nog pa en ma noem.
Ik noem mijn schoonmoeder ook niet bij voornaam. Ik voel me daar gewoon niet prettig bij. Maar ik noem haar ook geen mama. En waarom?! Ik heb geen idee! (ze geeft ook niet aan wat zij prettig vind om te horen, dat maakt het wel lastig) Heel soms roep/noem ik haar heel kakkig; oh moederssss..!! Ik spreek haar ook niet met U aan. Ik zoek vaak oogcontact. Ik noem mijn vriend zijn grootouders WEL opa en oma..
ik zeg altijd '' hey hoer '' Nee sorry erg flauw, ben erg melig momenteel, ik noem mijn schoonmoeder gewoon bij haar voornaam, heb niet echt een goede band met dr.
Bij haar voornaam en als de kinderen erbij zijn oma (schoonvader trouwens ook maar ik noem hem liever gewoon opa.. dat voelt prettiger dan 'Henk'...)
Ik noem haar ook bij de voornaam, of oma als mn dochter er bij is. Het voelt niet close genoeg om 'ma' te zeggen. Vind ik stiekem wel jammer want ik had altijd gedacht dat ik dat wel zou zeggen tegen mn schoonmoeder. Maar het blijft gewoon raar voelen om dat te doen!
***proest...***** ik noem schoonpa bij z'n voornaam. Gewoon een paar keer doen, dan ben je er aan gewend.
Hier ook gewoon voornaam terwijl we echt een heel goede band hebben ("we" zijn schoonvader en ik want geen schoonmoeder in beeld). Maar in België is het ook echt niet de gewoonte om pa of ma te zeggen tegen je schoonouders. Als de kinderen erbij zijn, zeg ik wel opa. Bedenk me wel na het lezen van het topic dat het toch iets heeft als je pa of ma zegt. Geeft toch die extra band weer die er bestaat. Het is niet zomaar een kennis of een vriend maar echt een belangrijk deel uit mijn leven. Maar om nu in een keer pa te gaan zeggen, zou ik ook wel heel raar vinden .