Hier ook altijd weet gedoe. Wil je tijdens het gourmetten de sla die precies naast haar staat... Haha Zelf wil ik geen mam zeggen, daar is onze band echt totaal niet naar. Ik hoef haar ook niet aan te spreken met voornaam, want daar is mevrouw niet van gediend. Dus hier is het nu simpel: schoonmoeder. Ook als ik haar een x aan de telefoon moet hebben, vraag ik of mn schoonmoeder aanwezig is.
In onze cultuur (surinaams) is het niet netjes om een ouder persoon bij de voornaam te noemen. Dus ik noem mijn schoonmoeder geen ma maar moeder. Zij is dan ook echt een lief mens als dat niet zo was had ik haar gewoon oma genoemd (oma van mijn kids)
Moet wel zeggen dat als wij op een feestje zijn waar mijn moeder ook is. Dan noem ik mijn s choonmoeder geen moeder maar zeg ik gewoon eigenlijk niks en als ik haar echt moet roepen zeg ik oma haha
Ja klopt, en toen is ze dus ook begonnen met stoken. Eerst deed ze nog heel schijnheilig en liefjes, maar toen we uit elkaar waren kwam alle frustratie eruit geloof ik Voor de meiden die smoeders hebben die niet willen dat je hen bij hun voornaam noemt; Hebben ze daar ook een reden voor? Als het iets in je cultuur is kan ik het begrijpen, maar als dat niet zo is.. Ze noemen jou toch ook gewoon bij je voornaam? Of zeggen ze ook iets anders? Ik las een tijdje terug op het forum dat sommige kinderen de vrienden van hun ouders niet eens bij hun voornaam mogen noemen.. Vond ik ook zo apart! Zoals hier al eerder is gezegd; Je hebt een naam om bij genoemd te worden, toch? Ik zie niet echt wat er 'niet netjes' aan is om iemand's naam uit te spreken?
Geen idee hoe de beste vrouw heet...? En schoonpa heb ik maar 1x gezien.. dus ook eigenlijk geen idee hoe die heet haha. Even denken.. bij mijn ex zei ik nooit wat.. als ik met mijn ex over hun praatte was het 'jouw ouders' .. Mijn vriend noemt mijn ouders gewoon bij de voornaam.. maarja zoveel schelen ze dan ook niet..
Mijn schoonmoeder is Surinaams dus ze zou het absoluut niet prettig vinden om met de voornaam aangesproken te worden. Maar ja hoe ik haar dan moet noemen...een goede band heb ik niet echt met haar Ik behandel haar met respect en precies hetzelfde als ik mijn vader behandel, maar dat is blijkbaar niet goed genoeg. Ik ga me dus echt niet anders voordoen dan ik ben, ben netjes opgevoed en nooit onbeleefd. Ma/mams/moeder zal ik haar nooit noemen, ik heb maar 1 moeder gehad. Stiefmoeder noem ik gewoon bij voornaam. (woeiii zie nu dat het er best heftig staat...en mijn bloed begint ook weer te koken als ik eraan denk haha. Zit toch nog best hoog )
Ik noem mijn schoonmoeder ma en schoonvader pa. Omgekeerd zegt mijn man moeder en vader tegen mijn ouders. Onze band is altijd goed geweest.
Sja of bij der voornaam of ma. Vindt het zelf niet zo'n big deal maar als mn moeder erbij is dan is het gewoon der voornaam anders wordt het verwarrend haha. Maar ja verwarrend is het al want ze heten allebei hetzelfde
Ik noem mijn schoonmoeder bij haar voornaam maar zeg wel gewoon u tegen haar en niet jij. (daar is ze het type ook niet naar, vrij afstandelijk en deftig). Ze heeft ooit eens een keer gezegd: je moet mama zeggen!! maar dat weiger ik. Het is mijn 'mama' niet, het is totaal ook geen mama-type en geen mama-mens en daarbij heb ik maar 1 moeder, klaar uit.
als ze erbij is, of als ze er niet bij is??? nee hoor geintje. Ik noem haar altijd bij de voornaam. Ze is best oke. Een echte gruwelijke hekel heb ik aan mn schoonvader.
Ik noem haar gewoon bij haar voornaam. We hebben geen hele sterke band zoals andere meiden hier lees ik, ik zal haar nooit "mam" ofzo (kunnen) noemen. Mijn eigen moeder wel gewoon "mam".
hier ook bij haar voornaam, of oma als ik indirect tegen haar praat wanneer mijn dochter erbij is. Mama dat zou ik nooit kunnen hoor, daar heb ik er maar 1 van. Ze is echt een schat van een mens maar ze is niet mijn moeder Bovendien zijn allebei mijn schoonouders hertrouwd dus dat zou maar warrig worden als ik voor iedereen koosnaampjes moest verzinnen
Omdat ik mijn eigen moeder "mama" noem en nooit "ma", vind ik het geen enkel probleem om mijn schoonmoeder "ma" te noemen. Ik heb bovendien een erg goede band met haar dus het voelt ook helemaal niet vreemd. Ik zeg wel "u" tegen haar, dat doen haar eigen kinderen niet. Maar ja, ik spreek mijn eigen ouders ook aan met "u" dus zou het raar vinden om haar wel te tutoyeren.
Ik noem mijn schoonouders altijd bij de voornaam, heb ik volgens mij van het begin af aan gedaan. Vriend noemt zijn ouders ook meestal bij de voornaam, dat maakt het wellicht wat makkelijker voor mij om dat ook te doen. Maar het zijn ook geen 'meneer' en 'mevrouw', dat zouden ze absoluut niet willen. Pap(a) of mam(a) krijg ik mijn strot niet uit over iemand anders dan mijn eigen ouders. Al zijn ze me nog zo lief, ze zijn mijn ouders niet en dat zullen ze ook nooit worden. Soms noem ik ze opa en oma, maar alleen als onze kinderen erbij zijn.
in gedachten noem ik haar k*twijf.... en in het echt spreek ik haar altijd aan met ''u'' (wij spreken haar heel weinig eigenlijk)
ik noem dr meestal mn 'schoonloeder' . toen we nog contact hadden bij dr voornaam, ik snap wel dat t soms een beetje moeilijk is, mn moeder vertelde dat ze blij was dat ze mij kreeg, omdat ze dan 'oma' tegen dr schoonmoeder kon zeggen, ze vond dr voornaam zo raar klinken