Gewoon de voornamen hier. Als het vrienden met kinderen zijn zeggen mijn kinderen automatisch papa of mama van...
De voornaam gebruiken wij. Zoals eerder genoemd; omdat ze geen oom/tante zijn. Alleen maar verwarrend wat mij betreft om t wel zo te gebruiken.
Precies dit. Onze beste vrienden/vriendinnen betekenen ook heel wat meer voor ons dan hun 'echte' oom en tante dus helemaal prima zo. Anders is het mevrouw/meneer. Tutoyeren moet hier sowieso...ik vind het sowieso geen gehoor als een kleuter 'jij' tegen een oud(er) iemand gaat zeggen.
Vind wel grappig dat sommige zeggen gewoon bij de voornaam maar dan wel u.dat snap ik niet. Wij worden Door kindjes van broer en zus wel oom en tante genoemd hoort ook zo Maar Door de kindjes van vrienden ook. Vind ik ook netjes ze zijn stuk jonger en er moet wel wat verschil zijn en beleefdheid.
'Vousvoyeren' bedoel je dan denk ik... On topic: hier gewoon met de voornaam. Geldt andersom hetzelfde richting ons.
Tutoyeren betekend juist dat je géén u zegt, maar je jij en jou, Mijn kinderen mogen bekenden aanspreken met je jij en jou, ook ouderen Maar hier in de Achterhoek op de boer word je ook echt heel raar aangekeken als je kinderen u zeggen tegen iemand van bijv 64 die op het land te staat te werken. Onbekenden is altijd u tot er gezegd word zeg maar je jij of jou. Om antwoord te geven op de vraag van ts, over mijn beste zeggen we altijd we gaan naar tante naam maar als we er zijn dan zeggen hun gewoon alleen de naam, en als ze wat willen dan zeg ik ook dat moet je misschien even aan naam vragen en niet aan tante naam. Anderen is gewoon de naam, mijn broers zijn wel ome naam, mijn zusje is tantie soms tantie naam en soms naam
Gewoon bij de naam. Alleen onze beste vrienden voelen als familie en is tante of oom En de echte tante en ooms worden 'ome of tante ..' Genoemd
Zo mee eens.. mijn nekharen gaan overeind als een 3jarige aan komt zetten met 'he, juul, jij bent....' De kinderen binnen onze hechte vriendengroep gebruiken een alternatief op oom en tante. Bij vriendjes thuis is het 'mama van..' en u.
Ow nee zeker geen 'u' hier uit beleeftheidsvorm. Brrrrrr wat een afstand naar vrienden toe. Nu is dat hier wel gemakkelijk. Ik noem iedereen 'u'. Ook tegen mijn zoontje zeg ik 'u' maar dat is puur omdat ik Belgische ben. In mijn oude woonplaats is iedereen u, ge en gij. 'Je' en 'jij' heb ik 23 jaar lang nooit uitgesproken . Het is dat ik veel op zwangerschapspagina zit. Door dit forum heb ik mijn schrijftaal al aangepast naar 'je' en 'jij' want ik kreeg er de schijt van dat iedereen terugtypte dat ik hun geen 'u' hoef te noemen Mijn vriend vind altijd dat ik zo vriendelijk praat als ik 'u' tegen hem zeg. Dan is mijn antwoord : Dat moet ge toch in Nederland zeggen tegen oude mensen Maar puur uit beleeftheidsvorm 'u' zeggen tegen vrienden of familie vind ik echt afstandelijk.
Vousvoyeren bedoel je? Tutoyeren betekent aanspreken met je/jij Hier spreken ze onze vrienden meestal aan met oom/tante of gewoon bij de voornaam. Ik vind oom/tante een eretitel en niet perse gebonden aan de biologische bloedlijn.
Maar mijn vrienden zijn over het algemeen meer dan 30jaar ouder dan mijn kinderen. Ik zeg ook u tegen iemand van 70, ook al is dat een vriendin van mijn moeder En onze kinderen zeggen zeker geen u tegen hun eigen vrienden.
Wat maakt t nou uit of iemand ouder is? Alsof je dan ineens meer of beter bent ofzo ik zou niet eens willen dat mijn nichtjes en neefjes mij aanspreken met u, gewoon normaal doen aub 😂
O nee mijn kinderen hoeven echt geen u te zeggen. En ik zou echt heel raar kijken als 1 van de kinderen van onze vrienden ineens u tegen mij zou zeggen. Opa en oma zijn voor mijn kinderen ook gewoon jij en je. Ze zouden niet anders willen.
Maar wat maakt de leeftijd uit? Onze kinderen zijn de toekomst, zij gaan voor de oudere generaties zorgen. Eigenlijk horen wij hun met 'u' aan te spreken als je echt kijkt naar respect. Kinderen zijn nog onschuldig, volwassenen niet. Ik vind dat de oudere generatie helemaal is vergeten wat respect is. Ze willen aangesproken worden met 'u" maar zelf zijn velen zo knorrig als het maar kan zijn. Respect moet je verdienen, niet zomaar krijgen. Ik heb voor iedereen respect, het is aan u om mijn respect voor u te behouden of te laten verdwijnen. Zo denk ik. En het woordje 'u' vind ik juist respectloos omdat het bijna een verplichting is. Nu hebben anderen niks door als mijn respect verdwijnt want ik zeg meestal 'u' . Ook tegen 2 jarigen.
Maar dat is dan dus ineens niet afstandelijk? Of hoe moet ik dat dan zien? Want ik vind 'u' zeggen tegen je eigen kind nog veel vreemder... En ik zeg inderdaad ook vaak tegen Belgen dat ze me geen u hoeven te noemen haha.
Hahaha ik dacht ook al, dan móeten ze juist toch 'je/jij' zeggen? Of ze bedoelt natuurlijk 'tutoyeren mag hier niet'.