Comaro hoe gaat het nu met je? Ik herken het dat ik ook bang was (en nog steeds ben) om weer een kindje kwijt te raken. Ik heb mezelf toen gevraagd: wat is groter, het verlangen of de angst? De angst is groot maar het verlangen is veel groter, en heeft gewonnen. Zodoende heb ik gekozen om gewoon er voor te gaan en te kijken wanneer het raak is. Bij jou is het natuurlijk anders omdat je IUI krijgt. Maar je voelt het wel aan. Daarnaast, als jij zelf weet en voelt dat een volgend kindje geen vervanging is, dan hoef je je niet schuldig te voelen. Ik heb hetook wel gevoeld, maar bedacht me toen dat het nergens op sloeg, want ik hou nog evenveel van mijn kleine meisje en mis haar nog even erg. Zoals je zegt, onvervangbaar! Voor altijd in ons hoofd, in ons hart. Heb je inmiddels antwoord van een klinisch geneticus? Hier ook een afspraak met de een klinisch geneticus gehad, gewoon om de afwijkingen door te spreken en de kans dat het nog een keer gebeurt. Dat is vaak alles.. tenzij er duidelijk een erfelijke factor meespeelt.
Hoi, Hier gaat het vandaag wat minder, raak mn baan kwijt en kom nu in zo'n sociaalplan op mn werk en dat raakt me meer dan ik had gedacht. Het is allemaal veel, eigenlijk teveel. Maar we slaan ons er wel doorheen. De afspraak met de geneticus is geannuleerd en weet nog steeds niet waarom deze afspraak gemaakt was. En na 2 uur bellen met verschillende afdelingen, was ik nog niets wijzer en ook wel klaar mee. Hoe gaat het met jou en je zwangerschap? knuffel C
Hier dezelfde situatie op mn werk ik word boventallig verklaard en ook sociaal plan. Valt rauw op je dak dan he. Ik dacht dat het goed ging en zie mezelf nog niet zwanger solliciteren. Zwangerschap gaat goed alleen heb ik wel veel bloedverlies gehad door een hematoom. Maar met ons kindje is alles goed, ze hebben alles al uitgebreid bekeken en kindje ziet er gezond uit. Wat raar dat die afspraak was geannuleerd en je niet weet waarom. Kan het begrijpen dat je na 2 uur bellen het zat was. Op zich weet je door dat rapport van de patholoog wel de reden dat Thijs* hier niet mocht blijven. Een hypoplastisch linker hart syndroom (hlhs) is een ernstige aandoening waardoor de baby zonder behandeling overlijdt. Meestal is er geen kans op herhaling. Hier op het forum meerdere vrouwen gezien die een kindje met hlhs zijn verloren. Gaan jullie trouwens weer beginnen met iui?
Dag Comaro, Wat naar dat je je baan gaat kwijtraken. Ik kan me voorstellen dat dit rauw op je dak valt. Zeker nu je zo weer bezig bent met UIU. Laat de moed niet zakken! Groetjes, Ingres
Fijn dat ze alles goed na hebben gekeken en jullie kindje het goed maakt. Wij hebben vorige week donderdag IUI gehad, ik heb er een onderwerp over geopend, IUI met hormonen gestart mei xC
He meid, Lees net dat je IUI hebt gehad hoe gaat het met je? en wanneer weet je meer? hoop op goed nieuws voor je. dikke knuffel van mij
Wat erg zeg qua werk, het lijkt wel een soort trend of werk je bij het zelfde bedrijf? Wij hebben nu onze wens hier niet doorlaten beinvloeden en hebben zoiets van we zien wel. Erger dan wat we hebben meegemaakt kan gewoon weg niet. Bij mijn dochter heb ik ook zonder werk gezeten en dan ging je solliciteren met een zwangere buik. In het begin verborg ik het, maar dan toch aan het einde van het gesprek kwam er van oja je bent zwanger, wanneer komt het? Tja dat komt eigenlijk niet zo goed uit zeggen ze, terwijl ze het van te voren wisten.
Hoi Cindy, Hoe gaat het met je? Kom je een beetje de dagen door? Ben je nog thuis? Ben benieuwd hoe het met je gaat. Ja klopt we hebben vorige week donderdag IUI gehad, het is wel dubbel, maar ook wel heel fijn om je op iets positiefs te kunnen focussen en daarbij speelt mijn leefdtijd ook een grote rol. knuffel C