Ik heb ook een hond, schat van een beestje, inmiddels al tien jaar. Helaas heb ik ook gemerkt dat de combinatie hond en een klein kind niet ideaal is. Laat staan dat je een pup én twéé kleine kinderen hebt. Ik hou het vol omdat ik ook dol ben op mijn hond, maar de band met een nieuwe pup moet natuurlijk eerst groeien. Ik vind wel dat je man meer moet doen. Als hij dat niet kan of wil, dan inderdaad misschien een ander huisje zoeken.
Ik weet niet wat voor hond het is? Ik heb een kruising berner sennen x golden retriever en die is redelijk graag buiten, niet altijd, maar soms kan ie er behoorlijk van genieten om in de tuin even alleen te liggen en te banjeren. Hij is sinds ruim een jaar enorm aan het verharen en we hebben wat afgelopen met hem bij de DA. Ik moet soms wel 4 x per dag stofzuigen, want hij verhaart zo erg door die allergie We zijn nu wel met behandeling gestart, maar dat werpt nog geen vruchten af. Ik word er soms ook echt overspannen van, maar hij blijft wel bij ons. Dat is wel duidelijk. Soms doe ik hem dus even in de tuin als het weer het toelaat. Dan stofzuig (en dweil) ik en geniet ik even een uurtje of twee van mijn schone vloer, zonder dat ik voor de zoveelste keer een swiffer erdoor trek Dus naast de tips van de bench is dit misschien een optie? En anders inderdaad herplaatsen, hoe vervelend ook. Maar ik vind wel dat ook je man er alles aan gedaan moet hebben hoor, hij heeft er tenslotte zo op aangedrongen om een hond in huis te nemen. Dus wellicht kan hij een keertje vaker de stofzuiger pakken en een wandeling doen, zodat jij iets minder belast bent met de zorg voor de hond. Succes ermee hoor!
Misschien kan het ook helpen als je overdag hulp inschakeld van een hondencreche, een uitlaatservice of een buurmeisje/buurjongen die de pup wil uitlaten. Voor de uitlaatservice is je hond misschien nog wat jong, maar je kunt het altijd navragen. In elk geval je man meer met de pup laten doen, aangezien hij het zo graag wilde. Eigenlijk is het van hem ook niet heel netjes dat hij jou om praat terwijl jij in een burnout zit. Maar daar heb je nu niets meer aan Sterkte
Je man wilde perse een hondje erbij maar jij zit met alle zorgen en draait op voor de verzorging van dat hondje? Dat is niet bepaald eerlijk van je man denk ik zo? Ja je had beter kunnen blijven volhouden geen hondje erbij te willen maar daar heb je nu niks meer aan. Zoek gewoon een liefdevol huisje voor hem/ haar en er zijn vaak ook per ras stichtingen die je erbij kunnen helpen want via MP weet je ook niet bij wat voor mensen het hondje terecht komt. Misschien kun je de fokker benaderen waar je het hondje hebt gekocht en kan die je helpen met een herplaatsing?
Even voor de duidelijkheid...het is niet zo dat ik niet weet wat een hond nodig heeft hoor, want dat weet ik maar al te goed... ik weet dat hij geestelijke uitdaging nodig heeft enz, maar nu hij pup is is het vooral opcoeden. Ik heb het er nog eens met mijn man over gehad enwe hebben afgesproken dat hij zoveel mogelijk de wandelingen op zich neemt, ook wl is hij moe van het werk. Ook het oefenen voor de cursus zal hij zoveel mogelijk doen. En dan moet hij maar iets vaker in de tuin plassen, t is niet anders. Ik kan het gewoon niet over mijn hart verkrijgen hemweg te doen. Als je eraan begint moet je de verantwoordelijkheid gewoon nemen. En gelukkig is het moeilijkste tijdelijk. Ze worden alemaal groter en over anderhalf jaar gaat de eerste naar school. Duurt nog even maar tegen die tijd heeft de hond de basiscursussen gehad en is t iets makkelijker. Ik zal ook zeker wat tips gebruiken die hier genoemd zijn. Dankjulliewel voor het meedenken!
Laat je man doordeweeks in de ochtend en avond lekker lang met hem wandelen, dan kan jij met de kids in de middag een wat kortere wandeling maken. Maar het hondje verdient natuurlijk meer dan 3x per dag een blokje om dus hebben jullie daar de tijd en/of energie niet voor dan echt herplaatsen via de fokker. Nu sneu, maar op langere termijn dan beter voor het pupje natuurlijk.
Je zegt dat je hele kleine kindjes hebt. Is er geen moment dat ze beide slapen en dat je eventjes met babyfoon op zak, of met babyfoon bij de buren een ronde/rondje kunt lopen? Dat scheelt al 1 keer flink gesleep.
Manlief aan het werk zetten. uitlaatservice/buurkinderen inschakelen. en toch een bench, mijn hond vind het heerlijk, echt zijn plekje....kan niet meer zonder eigenlijk.
Wij hebben een labrador pup van 5,5 maanden en een dochter van 6. Ik begrijp je helemaal als ik me voorstelbaar een gedoe het is om eerst jezelf Rn twee kleine kindjes aan te kleden voor he de deur uit kunt gaan om te wandelen voor 5 minuten.... Onze dochter laat ik even alleen thuis als ze niet mee wil, en als ze mee gaat kan ze zelf haar schoenen en jas aan doen, dat scheelt aanzienlijk. Heb ook al regelmatig gedacht " ben blij dat we niet eerder een pup in huis genomen hebben" We hebben wel een bench voor onze hond, het is een groot en lelijk ding maar ik ben er zo blij mee! Als wij eten ligt ze er in, anders kunnen we niet rustig eten en zijn we haar steeds aan het corrigeren of lopen naar de gang of keuken om te kijken of ze niet aan onze schoenen of zo ligt te kluiven, dit geeft rust. Als we onze dochter naar bed brengen of ik ga de was doen of als ze begint te "klieren" = bijten of rondstruinen met een ondeugende kop (is hier duidelijk een teken van vermoeidheid bij haar) en na een fikse ( max het aantal minuten dat ze in weken oud is) wandeling gaat ze graag lekker de bench in voor een dutje. Daar maskmik gebruik van! Of ik maak snel de boel aan kant ( ook al is dat voor korte duur) of ik ga gewoon een lekker zitten met een bakkie thee en geniet van een heerlijk snurkende hond en van het feit dat ik even niet op haar hoef te letten..... Ook ik heb wel eens even gedacht "waar zijn we aan begonnen...." Vooral de eerste twee weken, ik had al vakantie met onze dochter en mijn man moest nog werken, hormonaal was ik van de wap wat ook niet echt hielp en onze dochter moest er heeeeel erg aan wennen dat er een aandachtvragertje bij was gekomen, daarbij voelde ik me ook behoorlijk schuldig naar haar toe want we konden niets de eerste twee weken van de vakantie.... Daar waar we anders lekker even naar de speeltuin gingen, even bij een vriendje op de koffie of gewoon een eindje fietsen, draaide nu alles alleen om de pup..... Maar nu gaat alles beter, we hebben een fijn ritme gevonden, onze dochter is gewend aan het delen van de aandacht, de pup accepteerd de bench al vanaf het begin goed (eerste dagen wel verschrikkelijk huilen) En mijn man helpt zodra hij thuis is volop mee, de ochtend en late avond wandeling neemt hij eigenlijk altijd voor zijn rekening, en die vlak voor het eten ook, trainen doen we beide. Dit is iets wat we van te voren ook uitvoerig hebben besproken en dat ook als voorwaarde is gesteld door mij. Het enige wat nog fijn zou zijn is dat hij iets meer zou helpen met poetsen en de was want dat blijft achter lopen.... Onze pup is enorm aan het wisselen momenteel, en als ze daar mee klaar is schijnt het willen bijten op dingen ook wat minder zal worden dus dat geeft dan misschien ook wat meer rust. Probeer ook van je hondje te genieten, een gewoon naar haar te kijken, ik kan zo genieten van die malle koppies die ze kan trekken, heel onnozel of juist super eigenwijs, of een malle koprol die ze al spelend maakt.... Daar bewust van genieten maakt het ook iets makkelijker misschien. Succes met je kleine handen bindertje, en blijf voor ogen houden dat het echt makkelijker zal worden.....
Heb ik ooit gedaan met m'n kat... Ik wist dat ik zou gaan verhuizen.. En verhuizen is voor katten helemaal niet leuk. Dus toen heeft ze een aantal maanden nog bij de fokker gewoond terwijl ik bezig was mijn huis rond te krijgen en bewoonbaar te maken. Was geen enkel probleem. (Overigens.. Inmiddels 10 jaar later is deze fokker nog steeds op de hoogte van het wel en wee van mijn katten. Van beiden, terwijl er slechts 1 uit hun cattery komt en ze is nog steeds altijd bereikbaar voor tips en wetenswaardigheidjes. ) Overigens.. Wat misschien ook een optie is... Zeker als hij straks wat groter is... Om hem 1x per dag (of een vast aantal keer per week.. Het is natuurlijk niet gratis.) met een uitlaatservice mee te laten gaan. Die gaan vaak met een hele groep lekker ravotten in het bos of park. Ideaal voor de hond (in een roedel even al z'n energie kwijt) en heerlijk voor jou. Even een schoon huis, even rust. En hij is daarna ook een stuk rustiger want hij heeft z'n beweging ook weer gehad.
Ik denk dat je al heel veel tips hebt gehad en dat je idd met je man moet bespreken wat hij moet doen om je te verlichten met al het werk. Mijn jongste was een half jaar toen we twee pups namen, pffff wat was dat een heftige periode zeg. Gelukkig hebben we een grote tuin en konden ze daar hun behoeftes doen maar ik zal het niemand aanraden om aan pups te beginnen als je kinderen nog erg jong zijn. Ik kon echt niet genieten van de twee bassets. Gelukkig is het goed gekomen (alleen poets ik me nog steeds helemaal gek ). Dus veel sterkte enne het komt goed mét steun van je man.
Fijn om te lezen. Probeer vol te houden en laat idd je man meer taken van de hond op zich nemen. Het zijn idd nu even ´tropenjaren´, hond is met een jaar volwassen en dan een stuk rustiger en opgevoed. Ik denk als je hem weg gaat doen, dat je misschien toch spijt krijgt.