hoi meiden, mijn vriend heeft een dochter uit vorige relatie, met het meisje heb ik een goede band inmiddels gelukkig. maar haar moeder is vanaf het begin af aan al jaloers ofzo ze stookt ook. meisje is nu op een leeftijd dat ze dingen verteld, zo had mama aan haar gevraagd of ik haar weleens sla ofzo, ik werd echt zo boos van binnen dat ik het hoorde ( niks laten merken aan meisje) maar weet niet zo goed hoe ik hier nou mee om moet gaan.
Jeetje wat zielig zeg.. Nu vind ik die ene vraag niet zozeer onder 'stoken' vallen, maar kan me voorstellen dat je er wel behoorlijk mee zit! Zal ook niet het enige zijn dat is voorgevallen, anders had je dit topic vast niet geopend.. Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe je er mee om moet gaan.. Ik ben bang dat je weinig kunt beginnen tegen iemand die vanaf het begin af aan al jaloers is en zich zo gedraagt.. Sterkte!
het is gewoon lastig en het is idd niet het enige hoor! er is altijd wat met dr helaas. vriendlief praat er niet graag over.
Ik kan je vertellen, daar is soms moeilijk mee om te gaan... Ik had dat ook...maar daarnaast was ze niet alleen jaloers op haar ex, maar de vader van mijn kindje ook, alsnog vreemd met haar bleef gaan...voel me heel erg misbruikt en gebruikt...mede dankzij haar jaloezie en t feit dat ze elkaar niet los konden laten. Ook hun hadden/hebben een dochtertje 2 jaar en een beetje,waar ik ook een goede band mee had opgebouwd,ergens gelukkig is het nu helemaal tot niks gelopen, hij en zij soms weer bij elkaar dan weer uit elkaar,dan weer bij elkaar. hij hoe hij met me omging en ook met die ex/vriendin/weet eigk neit meer wat ze zijn of hebben met elkaar en met t kind er bij, dingen roepen,zeggen etc etc... ( je voor het blok zetten,proberen te dwingen enz enz) Ik ben blij dat ik nu even uit die situatie daar ben gestapt,en nu even kijk hoe ik en de kleine het (alleen,met mijn lief in afrika) het gaan redden...redden doen we zeker,maar in hoeverre hij straks(de verwekker) een echte rol gaat spelen geen idee. Maar jij hebt nog geen kindje met je vriend neem ik aan?of wel? Maar probeer eens een keer met haar te praten? en met je vriend. Ik had gelukkig het geluk dat mijn grote liefde in afrika ondanks alles nog steeds zoveel van mij houd en mijn kindje(waarvan hij dus niet de echte vader is) ook meer dan van houd en het zelfs ziet als zijn kindje.... ik moet er nu dus mee omgaan dat echte vader probeerd erkenning op te eisen, waar ik nu eigenlijk niet voor klaar ben hem dat te geven, ivm hoe hij is,doet en wat hij doet bij vrouwen en ook waar kinderen bij zijn.. wens je veel succes met haar...
Ik ben bang dat je hier niet zoveel mee kan.. Ik vind het echt heel vervelend voor je en helemaal voor het kindje in kwestie! Maar ik ben bang dat als jullie niet in gesprek met elkaar kunnen (wat ik niet lees, maar denk..) Dat alles wat je zou doen averechts zal gaan werken. Ik zou zeggen, probeer je er niet door te laten beinvloeden, natuurlijk makkelijk gezegd weet ik! Maar als je je er wel door laat beinvloeden zal alles wat je in je boosheid of emotie zegt tegen je gebruikt worden. Probeer gewoon van het kindje van je vriend te genieten en de tijden dat ze er is gewoon gezellig te houden. Ben bang dat in deze kwestie alleen tijd (afwachten) haar anders kan laten inzien. Sterkte met de situatie!
Erg verveelend. Mischien een idee om haar eens uit te nodigen en het er eens over te hebben,ik vind dat zowiezo vrij normaal ook zou er niks aan de hand zijn,toch fijn als je samen op een lijn zit wat dat betreft en het voorkomt misverstanden.
Wat vervelend voor je, sterkte ermee. Ik weet niet hoe je met zo een mens moet omgaan, wel zou ik een logboekje gaan bijhouden over alle dingen waar jij last van kunt krijgen in de toekomst (of je vriend). Als die ex je stiefdochter in de mond probeert te leggen dat je haar slaat, schrijf dat soort dingen op. Mocht ze dan ooit je vriend juridisch buiten spel proberen te zetten, kunnen jullie weerwoord bieden.
ik zou inderdaad eens voor een gesprek gaan. Want ik snap dat dit heel lastig voor je is en misschien is het inderdaad een rotmens maar zie het ook eens van haar kant. Zij moet haar kind aan een andere vrouw toevertrouwen en dat is erg moeilijk. Niet dat ik er ervaring mee heb maar ik zou ook gek worden! En dat ze een keer vraagt of je slaat is niet echt stoken tenzij ze dat soort dingen blijft zeggen natuurlijk. Maar probeer op goede voet met haar te komen is voor alle partijen het beste!
Ik vind het niet zo'n gekke vraag. Je moet toch je kind regelmatig achterlaten zonder dat je zelf toezicht kan houden. Beter dat ze dit vraagt dan dat het haar niets kan schelen. Het gaat wel om haar kind hè? Dit hoeft niet persoonlijk met jou te maken te hebben.
mee eens, ik zou ook wel eens een gesprekje hebben hoe het met mijn dochters stiefmoeder zou gaan, of je wel eens een grote mond hebt, slaat e.d. dat is gewoon algemene bezorgdheid. Ik zou zoiezo een gesprek met haar aangaan hoe zij ziet dat haar dochter leeft en dat je een gelijke behandeling aanhoud e.d. (op 1 lijn staan dus) lijkt mij enorm belangrijk dan kan je evt dit soort dingen ook bespreken en kan je zeggen dat je het begrijpt maar dat het wel pijn doet natuurlijk. Kortom gewoon een eerlijke volwassen relatie met de moeder van je stiefkindje..
Ik vind het niet raar dat de moeder dat uit bezorgheid vraagt, wat ik wel raar vind is de manier waaop ze dat vraagt. Als ze bv zou vragen, 'goh heb je het naar je zin gehad en is elsie22 een beetje lief voor je geweest?', dan zou dat al heel anders binnen komen. Voor zowel ts als haar dochter.
Hier ben ik het ook mee eens. Jij bent voor haar toch een vreemde, bij wie ze haar kind achter moet laten. Natuurlijk is de vader er ook bij, maar dan nog. Ik persoonlijk zou het er zeer moeilijk mee hebben. Ze weet voor de rest niets van je, maar jij zorgt wel voor haar kind. Ik zou het ook niet te persoonlijk nemen, geef de moeder ook even de kans om aan de situatie te wennen. Als het zo goed gaat, als dat jij zegt, dan zal de moeder op den duur ook gaan ontspannen en haar met een gerust(er) hart bij je achter laten. Natuurlijk sla je het kind niet, en wordt het bij jou goed verzorgd. Als het kindje dit ook kan bevestigen, lijkt me hier niets aan de hand
een gesprek met haar zit er niet, zij heeft een hekel aan mij. al doet ze poeslief als ze weleens belt ofzo.
als ze poeslief is als ze belt hoe weet je dan precies dat ze zo'n hekel aan je heeft? is je dat verteld door iemand? hebben jullie zelf woorden gehad? ik zou het als moeder heel erg moeilijk hebben mocht ik 1 van m'n kinderen moeten meegeven met een andere vrouw die dan mijn rol moet overnemen hetzelfde geld voor de naam mama, als ik zou horen dat m'n kinderen mama zeggen tegen iemand anders .. dan word ik , denk ik helemaal gek als ze echt niet wilt praten met je , laat het dan zo .. weet niet hoelang jullie al samen zijn maar zou het proberen naast me te leggen je moet een kind opvoeden , dus je bent een voorbeeld voor dat kleintje
Dat denk ik ook. Ik heb er geen ervaringen mee, maar als ik me nu zo voor moet stellen dat vriend en ik uit elkaar gaan en hij een andere vriendin krijgt.. Zou het voor hem heel fijn vinden, gun hem al het geluk van de wereld. Maar het idee dat mijn kinderen dan bij 'haar' zijn, daar zou ik het best moeilijk mee hebben denk ik. Vooral als ze ook nog wat te vertellen wil hebben over de kinderen enzo. Zal ongetwijfeld automatisch gebeuren maar ik zou echt ruzie krijgen als zij mijn kinderen zou corrigeren .
Ik denk dat het enige wat je hiermee kan, is je stiefdochter weerbaar maken. Haar eens vragen, als ze dat vertelt, of ze het leuk vindt als haar moeder zo zit te vissen, en aangeven dat ze ook mag zeggen tegen mama dat ze in dat soort vragen helemaal geen zin heeft. Aan de andere kant: als dochterlief assertief gaat worden en geen antwoord geeft, geeft dat misschien juist reden voor extra wantrouwen, dus zolang je niets te verbergen hebt, misschien gewoon je schouders ophalen en bedenken dat dit gedrag grotendeels meespeelt in het feit dat zij nu de ex is?
Nou, sorry, maar ik vind rechtstreeks aan een kind van 10 vragen of het wel eens geslagen wordt bij vader en stiefmoeder echt geen normale vraag. Als het nou voortkomt uit een gesprek waarin een kind aangeeft het ergens niet fijn te hebben en je probeert te achterhalen waarom niet: OK. Maar zomaar deze vraag stellen? Dat vind ik echt niet normaal!
ik heb al een aantal keer woorden met haar gehad en vriend heeft ook de nodige dingen met haar mee gemaakt. het meisje is nu trouwens 4 jaar.
Hoi, Hier ook dezelfde situatie steeds hoor ik van de kinderen van mijn vriend dingen terug over mij die hun moeder dan zegt. (en dat terwijl ik dacht dat we best aardig met elkaar konden opschieten.) Na een paar loze opmerkingen die ik niet echt leuk vond maar waar ik wel een keer bonje over had met mijn vriend die het liefst alles maar wilde sussen. Ging ik merken dat de jongens zich ongemakkelijk gingen voelen bij mij in de buurt. En dat vond ik niet echt cool. Dus toen een bericht gestuurd naar haar: beste.... Ik hoor steeds dingen terug van de jongens die jij over mij zegt. Dit vind ik geen fijn gevoel en ik merk dat de jongens zich hierdoor ongemakkelijk gaan voelen. Wanneer je iets dwars zit over mij heb ik graag dat je daar mee naar mij toe komt zodat we het er samen over kunnen hebben. Verder moet je onthouden dat ik heel gek ben op je kinderen en heel druk met ze ben. Dus ik denk dat de opmerkingen die je maakt misschien niet helemaal terecht zijn. Hiermee heb ik het netjes gehouden. Mijn eigen gevoel geprojecteerd en ik ben het kwijt. We hebben het er verder niet meer over gehad maar ik merk wel dat de jongens nu weer relaxt zijn en dat is mij belangrijk. Ook gaan we verder weer prima met elkaar om. Kijk het is natuurlijk zo dat we allemaal wel eens iets van elkaar vinden. Maar we vinden het wel belangrijk dat we onthouden dat we toch wel samen moeten doen omdat de jongens ermee gemoeid zijn. Dus kiezen we toch altijd voor de makkelijkere weg!. We hebben het er dan samen of onderling over maar laten zeker niks merken tegenover de kinderen.. Dus ik zou zeggen stuur haar een bericht of bel haar op en leg haar jouw gevoel of jouw twijfel voor. Dan kun je er samen iets mee.. Houd het contact zo open mogelijk. Zo kan zij en ook je stiefdochter jouw later niks verwijten.