Onze dochter van 6 1/2 heeft de laatste tijd een erg grote mond. Ze zit in groep 3, waar ze gewoon gemiddeld is, verveelt zich niet in ieder geval. Ik hoor op school geen negatieve geluiden over haar gedrag. Maar zó brutaal thuis en niet luisteren, ik word er gék van. Zeg ik dat ze zich moet aankleden, doet ze het niet. "Jij moet dat doen" zegt ze dan. Dat mag ze dan eerst even anders vragen. Vervolgens vraagt ze of ik alsjeblieft wil helpen. Dan kom ik helpen en werkt ze niet mee. Dus zeg ik haar dat ze nog 1 kans heeft om mee te werken en anders het zelf mag doen. Die kans pakt ze niet, dus ik ga weg. Nou dan gaat ze drammen. Ik negeer haar en ga haar niet helpen. Maar ze moet toch kleren aan. Hoe los je dat nou op als je naar school moet? Zelfde als ze naar bed moet. Ik geef na het eten aan wanneer ze naar bven moet (als de klok op de 9 staat bijvoorbeeld). 5 minuten voordat het zover is zeg ik het nog een keer. Als het dan tijd is en ik zeg dat we naar boven gaan, gaat ze gewoon door met wat ze aan het doen was. Ik word dan echt boos en het resultaat is dus dat ik haar bij haar arm pak en naar boven breng. Waar ze vervolgens uiteraard niet meewerkt met uitkleden etc. Alles is NEE, en mama is "stomme mama". Ik weet even niet hoe ik dit moet doorbreken. Iemand tips?
Geen idee...hier op het moment hetzelfde Ik negeer en stel veel grenzen...maar dat werkt nooit lang. Belonen werkt nog het best met positieve aandacht. Ik moet onze dochter altijd uit bed halen aan de arm...anders blijft ze liggen. Ze is ook geen ochtend mens...maar goed we moeten toch naar school. Aankleden doet ze zelf. Maar daar moet ik dan wel tegenover zetten dat ze een sticker krijgt als ze het zelf goed doet. Aan het eind van de dag kan ze stickers plakken. Dat werkt nog aardig Maar 6 a 7 jaar is pittig ( net als 3 jaar )
Nou... dan gaat ze toch in haar pyama naar school.... leert ze het 'the hard way'... want dat doen ze eens en nooit weer. Onze oudste (4) heeft het ook hard geleerd, ik ben gewoon in de auto gaan zitten en heb de motor gestart.... geen gezeur meer gehad hoor,.
dit, heb picto`s hangen in de douche wat hij moet doen moet m aansturen vanwege concentratie maar de jaloezie speelt mee omdat ik jongste wel help aankleden. mijn idee: jij kleed jezelf aan want dat kun je (dat heeft ze laten zien eerder) doe je dat niet dan in de pyama naar school, klaar.
naar bed gaan, lees je nog voor aan haar en zingen dan zeg ik als je nu niet gaat dan lees en zing ik niet meer met je en dan is de keus aan hem vaak kiest hij eieren voor zn geld en gaat met gemok (kost even tijd dan) het wel zelf doen.
ik heb ze hier in 6+ en 3+ en dan is de oudste een probleem geval maar heftiggggggggggggggggggggggggggggggggg deze tijd
kan ze klok kijken? zo nee werken met een kleuren klok, mssch heeft ze behoefte aan het zelf kunnen zien ipv dat jij t zegt zeg maar. klok op 5 min zetten tijd is om klaar naar boven, stribbelt ze tegen dan terug komen op de klok. niet willen uitkleden ook goed zoek het dan maar uit dan stop je jezelf maar in en lees en zing ik ook niet meer bv.
Gewoon zeggen dat je er niet van gediend bent dat ze een grote mond op zet. Als je wat wilt dan vraag je het gewoon we gaan niet onze zin door drijven. We zijn geen baby.s meer. Werkte hier voor de oudste prima. Maar als jullie dit al heftig vinden. Laat ik het zo stellen ze blijven toch uit eindelijk jou grenzen op zoeken en het woord uit eindelijk alleen maar erger. Is mijn ervaring hier. De kids van tegenwoordig kunnen aardig hun mondje gebruiken. Maar of je het accepteert dat is een tweede natuurlijk. We praten in huis dus gewoon beschaaft met elkaar. Grote mondjes geef je maar aan je vriendjes( het liefst zonder scheld woorden haha)
HIer een van 4 met een enorm grote waffel. Jij bent stom, jij bent poep, hou je mond want ik heb het gehad met jou. En bevelen uitdelen, is ze ook heel goed in. Ik corrigeer haar en luister pas naar haar als ze op een normale toon tegen me praat. Soms kookt mijn bloed maar ik hou voor ogen dat het erbij hoort
Enigszins herkenbaar. Dan in de ruim 5 jaar jongens variant. Hij gaat binnenkort naar groep 3, en daar is hij echt aan toe. Op school gaat het perfect, maar thuis wil hij direct weten waar de regels zijn. Als hij loopt te mopperen ( 'Ik mag ook nooit wat' 'Wat is het hier vervelend' ) negeer ik dat. Gaat hij persoonlijk worden met beledigingen dan waarschuw ik 1 keer. De volgende opmerking is op de trap. Dan excuus aanbieden en gewoon gedragen. Doet hij het niet? Dan mag hij tijd op zijn kamer doorbrengen en als het tegen de avond is, dan gaat hij naar bed. Is nog maar 1 keer voorgekomen, maar toch. Ik merk dat zodra ik het goede gedrag beloon, de sfeer in een positieve zin om slaat. Als hij in zo'n bui is na school, dan gaan we even gek doen. Even een boekje op een andere, grappige manier lezen. Samen op de trampoline, even een spelletje spelen of gewoon als een gek door de woonkamer heen race. Uit die situatie halen, en daarna is het vaak goed te doen. Moeilijke leeftijd hoor.
ow men hier ook. ik ben heeeeeel boos op jou en een bakkes als een hooischuur. tegen de draad in en slecht luisteren. het gaat weer over denk ik dan maar. en dan is nr 2 vast aan de beurt haha
Oh pfff hier ook een meisje van 4 die precies zo is, vreselijk. Soms maak ik me echt zorgen over de puberteit, zou het dan ook zo zijn...... bah. Ik probeer nu erg consequent te zijn en haar aan te leren dat ze alsjeblieft zegt bij een vraag om hulp en sorry zegt als ze wat verkeerd heeft gedaan. Ik geef complimenten als ze op de (mijn) goede manier reageert. Verder moet ze op de gang als ze slaat, want dat doet ze de laatste tijd ook veel, en mag ze terugkomen als ze zich weer kan gedragen.
Hier ook....... rustig blijven, negeren en ingrijpen met de trap of zijn kamer als het onacceptabel gescheld is. Maar ik merk wel dat positief belonen beter werkt dan straffen bij het negatieve. (niet dat hier alles dan zomaar kan) Maar vaak probeer ik ook met humor er een positieve draai aan te geven. Als hij bijvoorbeeld roept... Ik vind het een hele rotdag, want ik vind je niet leuk... Dan vraag ik...goh.. vind je mama niet leuk? Nee, dan zou het voor mij ook wel een rotdag zijn hoor... En dan kijkt hij me aan en de ene keer is hij niet boos genoeg en begint hij te lachen, dan loop ik bijv. naar hem toe om even te stoeien en lachen we samen. (probleem weer uit de wereld en we eindigen met plezier!) Maar ik wil de keren dat ik hier liep te tieren niet tellen hoor.. Ik leer beetje bij beetje mijn geduld te bewaren en anders op hem te reageren, waardoor hij rustiger wordt! Ze zijn zo mondig tegenwoordig...vraag me ook altijd af hoe het komt dat ik in mijn herinnering nooit zo tegen mijn moeder heb gepraat....
haha , ja heb ik ook eens gedaan... vanaf toen was het zonder mokken de auto in hoor en 1 keer zat ze zo moeilijk te doen smorgens, ik heb haar tijd genoeg gegeven en nog niet klaar met ontbijten... treuzelen, schoenen niet aan willen doen... toen dacht ik oke, dan komen we maar te laat en mag je tegen je juf zelf vertellen waarom je zo laat bent... nou dat was 1 keer... nooit weer hoor...
ha ha...ook wel een goede Ik kan haar nu ook sneller laten gaan door te zeggen dat ze anders bij de directeur moet komen als ze te laat komt. O roept ze dan...en dan ineens wel snel haar schoenen aantrekken Het is trouwens niet eens dreigen...want het is ook echt zo als ze te laat zijn moeten ze eerst even lags de directeur ( volgens mij vanaf groep 3)
Hier ook op eenzelfde soort manier gedaan. Gewoon vertrekken, ze is 6 jaar dan kan ze toch zelf haar kleren aan doen? Ik zou haar niet meer standaard gaan helpen. Hier leg ik de kleren klaar voor mijn dochter en die mag ze dan zelf aan doen. Natuurlijk wil ik assisteren als iets niet goed lukt, mits het normaal gevraagd wordt.