Onze zoon hier (waar we ontiegelijk veel van houden, laat dat duidelijk zijn!) Is sinds een paar weken nogal gauw gefrustreerd als iets niet lukt. Dat uit zich dan in hard gejammer met een hoog stemmetje. Dat begint al s morgens vroeg en als hij moe is zo'n beetje elke minuut. Vooral mijn man begint het op zn zenuwen te werken. Wat mijn aanpak is: soms even negeren, anders ssssst zeggen en hem helpen. En anders zeggen: gewoon rstig nog eens proberen of vragen of mama je helpt. Ik heb er zelf meestal niet zoveel moeite mee en het zal ook heus weer overgaan, maar mijn man meet het breed uit en vind sowieso dat dit gedrag hard aangepakt moet worden. Maar hem hiervoor echt straffen gaat mij te ver. Of wel, heeft iemand een beter idee?
Tja blijven uitleggen...begrip tonen en laten merken dat je snapt dat hij het niet leuk vindt als iets niet lukt.
Op deze leeftijd is afleiden de beste optie! Je kan er boos om worden, maar wat bereik je ermee? Jij wordt boos en je kind kan er niets mee want er wordt bevestigd dat was hij niet kan, niet goed is. Laat het los en leidt af.
Bedankt voor de reacties, wat ik al dacht idd. We zouden dan ook de hele dag wel boos op hem kunnen zijn zo'n beetje.
Ik denk eerder dat je nog beter kunt negeren dan het hem zo zwaar aan te rekenen. Hij doet het niet om te pesten hè. Ik zou ook niet weten hoe je dit gedrag "hard" zou moeten aanpakken eigenlijk. Daar bereik je volgens mij niks mee.
Ja negeren is vaak t beste. En zelf laten proberen, vaak lukt het dan ook gewoon. Maar soms gaat hij zo hard tekeer en zo zielig als het niet lukt dat k echt wel even moet reageren of helpen.
Mijn dochter doet dit ook wel en ik zeg altijd dat ze op een normale toon moet praten. Dan wil ik best naar haar luisteren en/of haar helpen. Als ze niet normaal kan praten dan weet ik niet wat er Is en dan negeer ik het.