2 weken geleden is ons derde kind en onze eerste dochter geboren. Echt alles gaat volgens het boekje. Bij mijn tweede zoon ging het allemaal anders. KMA en zware verborgen reflux, veel huilen vanaf de eerste dagen al. Heb net zijn boek van pauline oud baby's eerste jaar terug gelezen en heb echt lopen huilen. Ik had heel sterk de wens voor een derde omdat ik zo graag een leuke start en tijd wilde meemaken en eigenlijk de tijd overdoen waarin ik bij mijn tweede niet heb genoten. Besef nu pas dat ik die tijd van toen nu aan het verwerken ben. Gek toch? Voel me ook schuldig omdat ik zo van haar geniet en dit heb ik bij mijn tweede nooit kunnen doen
Ik kan me voorstellen dat je daar even emotioneel van wordt... Je beseft je nu ineens hoe zwaar het toen is geweest en ik kan me voorstellen dat je het heel erg vind dat je toen niet zo hebt kunnen genieten als je nu doet. Hoe gaat het nu met je zoontje? Gaat het nu beter met hem en kun je nu wel ook van hem genieten? Probeer het nu een plaatsje te geven en geniet van je kindjes... Sterkte ermee..
Niet schuldig voelen: het lag toch niet aan jou dat je niet kon genieten? Hier twee keer een zware babytijd en dan is genieten gewoon lastig. Ik ben daar zelf eigenlijk vooral regelmatig boos en verdrietig over. Schuldig dat ik weinig van de meiden heb kunnen genieten die eerste maanden, voel ik me niet: dat is ons overkomen en als ik enige keuze zou hebben gehad dat dingen anders waren gegaan, dan zou ik daarvoor hebben gekozen. Maarja, dat heb je dus helaas niet voor het kiezen Dat je dat nu aan het verwerken bent, lijkt me logisch. Ik had dus juist dat gevoelens weer terug kwamen en versterkt werden doordat het voor de tweede keer zo'n baggertijd was
Het gaat nu super, hij blijft enorm veel temperament hebben dus als hij zijn dag niet heeft dan is het oorlog haha. Maar het is een heerlijk mannetje. Soms is hij zo verdrietig en heb nu zin om mee te huilen met hem haha Dacht dat ik die tijd wel had verwerkt maar kennelijk niet.
Moet zeggen dat ik nu wel super alert ben op elk geluidje en elk huiltje. Hopelijk kan ik binnenkort optimaal genieten. Durf het nu niet goed omdat ik bang ben dat ik te vroeg juich