Moeder beledigd over schoolkeuze

Ja eerlijk gezegd kan ik alleen maar denken: jammer dan! Het is vervelend voor jou dat je moeder er niet achter staat, maar ik zou het er verder niet meer over hebben met haar.

 

Nou dit. Jullie kind, jullie beslissing. (is misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar jij kent je kind het beste en jij weet het beste wat goed is. Net zoals je moeder dat wist voor jou.)

 

Als je bewust voor Dalton onderwijs kiest lijkt me dat heel prima. Zou ik ook graag willen voor onze kinderen helaas zit dat voor ons te ver weg en is de school dichtbij ook een prima (reguliere) school.

Als je die ene school niet wilt enkel en alleen om je eigen ervaring, zou ik wel even meenemen dat er waarschijnlijk ondertussen heel veel veranderd kan zijn op die school, net zal waarschijnlijk zo'n 20 jaar geleden zijn dat je er zelf op zat. Vermoedelijk zijn dezelfde leerkrachten er niet meer en ik denk dat ze ook heus wel eea veranderd hebben in hun beleid.

Natuurlijk is het fijn als je omgeving achter je keuzes staat, maar uiteindelijk zou ik je beslissing er niet van af laten hangen.

 

Jouw kind. Jouw keus. Vind het niet netjes als ze haar zin probeert op te dringen en zich niet verplaatst in jouw ervaring/gevoel hier in..

 

Ohh maar dit begrijp ik heel goed. Ik zou ook niet willen dat mijn kinderen naar dezelfde school zouden gaan waar ik zo'n baggertijd heb gehad. Niet eens alleen voor hen (al is dit wel het belangrijkst natuurlijk) maar ik zou daar ook niet perse hoeven rondlopen eerlijk gezegd.

 

Lastig dat je moeder het er niet mee eens is, maar dat is haar probleem.
Ik denk dat ze vooral voelt dat jij vindt dat zij vroeger een verkeerde keuze heeft gemaakt.

En zoals ook al genoemd, de school waar je zelf op hebt gezeten zal waarschijnlijk niet meer dezelfde leerkrachten hebben, en misschien is het lessysteem ook wel aangepast.
Maar het is belangrijk dat jullie je goed voelen bij een school, je keuze moet niet afhangen van wat je moeder vindt.

 

Dit denk ik ook.

 

Wat de andere meiden al zeggen. Jouw kind, jouw keuze. Hebben de ouders van jouw ouders er vroeger misschien ook een zeggenschap over gekregen welke basisschool het voor jouw werd dat ze het 'normaal'. Vind dat zij ook dit mag zeggen?
Ik vind het erg jammer dat ze zo negatief is.
Vind ze Dalton zelf verder ook niks? Misschien denkt ze nog heel ouderwets?

Wat me ook opviel is wat je schrijft over het pesten. Dat zou me heel erg kwetsen als mijn moeder dat tegen mij zou zeggen. Ze neemt je niet serieus.

 

Wat vervelend... Ik heb ook een moeder die soms enorm aan haar dingen vast kan houden en weinig ruimte voor een andere kant geeft. Ik ben daar ook flink mee aan het worstelen, ook omdat ik best wel kritiek heb op hun manier van opvoeden toen (hou ik voor mezelf). Ik ben dus ook zoekende naar een goede manier om er zelf geen last van te hebben. Vooral door te proberen er niet te veel meer overna te denken.

Ik zou de eerst volgende keer heel duidelijk tegen haar zeggen dat zij het niet hoeft te begrijpen en dat ze jullie keuze moet respecteren. Dat je er verder niet meer met haar over wilt hebben.

En haar houding tov jouw pest ervaringen.... Wat erg voor je..! Ik denk dat een deel van jouw gevoel over je moeders mening ook uit onzekerheid komt. Wat heel logisch is, want als je je nu al niet gehoord voelt over het pesten, hoe moet dat vroeger gevoelt hebben..

 

Jouw verhaal komt me deels bekend voor.

Wij hebben na 2 jaar ingeschreven hebben te staan op een reguliere school hier in de stad de keuze gemaakt om toch voor een montessori school te kiezen.
Ik merkte dat mijn ouders hier even van moesten slikken, maar het voelde als thuiskomen voor mij. Alles waar ik zelf tegenaan liep is daar zo anders. Nadat ik dat uitgelegd heb snappen ze me helemaal.
Ik heb liever gelukkige kinderen dan een school om de hoek.

 

Ik vind het best ernstig dat je aangeeft in een gesprek over het onderwijs van je kind dat je bewust niet kiest voor je eigen school, omdat je daar gepest bent. En dat je moeder reageert dat het aan jou lag. Het zou best kunnen dat je anders was dan andere kinderen, maar de reden dat een kind gaat pesten ligt niet aan jou, maar aan onzekerheden in de pester. En natuurlijk ben je goed terecht gekomen. Zo goed zelfs, dat je bewust kiest voor je eigen kind iets anders te willen.

Ik denk dat zoals al eerder gezegd je moeder jouw keuze interpreteert als dat zij iets verkeerd heeft gedaan in haar keuze voor jou. Als ik haar was zou ik me daar namelijk ontzettend schuldig over voelen. Waarschijnlijk probeert ze daarom het pesten te bagatelliseren, om haarzelf een beter gevoel te geven. Helaas ten koste van jou.

Als ik kijk naar de reactie van je moeder zou ik juist toegeven dat je haar keuze voor jou niet voor je eigen kind wil. En dat het heel jammer is dat zij dat niet ziet. Het is misschien hard, maar de manier hoe je moeder omgaat met jouw gevoelens vind ik eerlijk gezegd nog harder. Je bent wel haar kind.

En verder is het zoals je zelf al zegt helemaal je eigen keuze. Ongeacht haar mening.

 

Ik ook! En elke keer dat ik weer op de fiets door de regen/sneeuw/ijzel moet fietsen vervloek ik mezelf dat we die beslissing hebben gemaakt uiteraard.
Maar uiteindelijk ben ik heel erg blij met de schoolkeuze die wij hebben gemaakt, omdat onze dames het daar fantastisch doen. En daar heb ik wel wat doorregende fietstochten voor over.

 

Haha ik denk dat ik al weet welke twee scholen. Ben wel benieuwd met welke jij een rot ervaring heb gehad.

 

Ik denk ook dat haar eigen (schuld)gevoelens naar boven komen en het is aan haar om hier een weg in te vinden. Hoe vervelend ook omdat je aangeeft de mening van jouw moeder erg belangrijk te vinden. Ik vind dat zij jouw gevoelens niet serieus neemt en ik zou dus proberen meer afstand te nemen van die van haar...

 

Ik denk ook wel dat sommige kinderen meer kans hebben om gepest te worden. Dat ligt zeker niet aan de gepeste, maar heeft er vaak wel mee te maken. Daarin ben jij zeker niet schuld, maar hebben de school, jouw ouders en de ouders van de pester(s) ernstig te kort geschoten.

Overigens ben ik ervan overtuigd dat karakter niet het enige is wat maakt hoe je bent. Omgeving en opvoeding spelen een even grote rol. Zo'n 33% van alledrie, maakt hoe je bent, wordt en reageert/handelt.

Ik denk trouwens dat niet elk kind geschikt is voor dalton of montessori onderwijs, al vind ik het mooie methodes hoor! Maar goed, zo geldt dat eigenlijk net zo voor regulier onderwijs. Maar weet je, zoiets kun je vooraf toch niet goed bepalen. Het feit dat je het heel bewust probeert te kiezen en ermee bezig te zijn (en blijven) komt het wel goed. Je kind serieus nemen en eventueel keuzes aanpassen indien nodig (geldt voor alles).

 

Wij hebben het er ook wel eens over gehad, dat ik voor onze dochter andersoortig onderwijs beter vind passen als ze straks 4 is. Maar dat is helemaal nog niet zo makkelijk hier, ook al wonen wij in de stad. De dichtbijzijnste school is in een dorp verderop en ik ben de enige met een rijbewijs Maar toen reageerde mijn schoonmoeder ook alsof er iets vreselijks gebeurd was, gewoon mega ouderwets. We hebben wel een Montessori voortgezet bij ons in de buurt. Ik had begrepen dat de basisschool in de wijk (elke wijk heeft eigen basisschool waar je eigenlijk al een soort van automatisch heen gaat als je van hier komt) wel een aantal methodes gebruikt voor zelfstandiger leren, dus daar ben ik al blij mee.
Maar ik kan heel goed begrijpen hoe je voelt, maar het is jullie keuze en ik denk dat als je straks moeder gaat betrekken bij de schooldingetjes en ze ziet dat het super gaat, dat het wel bijtrekt!