Ik was 17 toen mijn meisje geboren werd & 19 als straks de 2de geboren word. Om over mezelf te zeggen hoe oud ik mezelf vind, vind ik moeilijk. Ik word wel vaak ouder geschat (21/22) en velen vallen stijl achterover als ze horen dat ik 19 ben en alles al op een rijtje heb. Ik blijf erbij dat leeftijd niets zegt, het is maar hoe sterk je in je schoenen/leven staat Vind het wel leuk om te lezen hoe het bij iedereen qua leeftijd verschilt.
Dat is zeker waar, maar ik denk dat bij de meeste die zich echt volwassen gedragen dit wel vaak een oorzaak is.. Soms roepen mensen idd dat ze ouder zijn en door weet ik wat en die hebben dan echt geen idee.. t ergste in hun leven is dan dat hun vriendje t uitmaakte.. en ach ik wou dat t enige waar ik me druk om hoefde te maken in mn leven was welke kleren ik aan moet doen met uitgaan!
Ik ben 21 en als mijn eerste kind geboren word 22. Ik zie mijzelf niet als tiener-moeder, Ik dacht dat tienermoeder eigenlijk onder de 18 was? De eerste reacties die ik krijg zijn altijd "hoe ga je dat nou doen" en " ben je niet te jong" etc etc. Ik zou niet weten waarom. Financieel kunnen wij het aan, onze relatie is goed, en fysiek ben ik gezond. Ik ben al 1 vriendin kwijt hierdoor en voel gewoon dat de meeste achter mijn rug praten. (mijn familie gelukkig niet) Ik vind het heel moeilijk. Terwijl iedereen aan de kant van mijn vriend heel positief is. (hij is 23) Ik vraag me af hoe dat komt......
He wat apart ik zie dus dat hier ook meiden van mijn leeftijd reageren. Ik voel me wel degelijk een jonge moeder als ik naar mijn echte leeftijd kijk. Maar verstandelijk/gevoelsmatig voel ik me ouder. Met wel die lekkere levenslust van een jong iemand. Maar ik voel me dan weer niet thuis horen in dit forumdeel. Gek he? Maar ik zat zo eens even te lezen uit nieuwsgierigheid en dat viel me dus op.
Dat is ook precies wat ik bedoel! mocht ik snel moeder worden (wat ik natuurlijk wel hoop! ) voel ik me absoluut niet aangesproken door de woorden "tienermoeder" of " te jong" want hoewel ik in dat hokje pas, voelt t niet zo!
Ik voel me hier ook niet thuis hoor Ik kijk hier voornamelijk voor het shock effect. Ik voel me ook een jonge moeder, maar ik voel me niet perse verstandelijk ouder dan vriendinnen. Ik ben er gewoon eerder aan toe dan zij, maar ik kan verstandelijk gezien nog steeds prima met ze overweg Het enige wat ik jammer vind, is dat ze vaak niet goed begrijpen wat ik mee maak. Maar dat is niet heel vreemd.
Wat jij uitlegd over vriendinn heb ik ook, al zijn die vriendinnen bij mij allemaal een stuk ouder! de jongste is 23 dacht ik ik voel me dus niet ouder (sommige zijn toe aan kleintjes in onze vriendengroep, andere niet.. we liggen wel allemaal mooi gelijk qua gedrag) maar ik voel me ook absoluut niet jonger! en dat ben ik wel.. Voor de boven de 20 moeders, krijgen jullie vaak reacties van mensen die jullie zien als tieners, als te jong?
Wat je zegt met je vriendinnen heb ik hier ook. Alleen zijn vele hun van hun gewoon nog onverantwoordelijk in hun gedrag, en dat kan ik niet begrijpen.
Valt wel mee. Maar ik ben getrouwd met een man van 32 en de meeste mensen in mijn omgeving weten gewoon niet beter. In het begin moesten ze wel even wennen, maar inmiddels vinden ze het alleen maar leuk En wat onbekenden denken, daar let ik gewoon niet op. Als je zelf er niet moeilijk over doet, doen zij dat vaak ook niet. Ik geloof dat dat grotendeels aan je eigen houding/overkomen ligt. Mijn vriendinnen zijn overigens gewoon verstandige, volwassen mensen. Maar dat zijn de mensen die ik natuurlijk ook zelf opzoek. Ze zijn overigens wel om en nabij mijn leeftijd (in een range van 20 tot 26 jaar).
Ik ben 20 bijna 21 als mensen het hebben over tienermoeders zeg ik altijd Nee JONgemoeders vind tiener moeders zo raar klinken ik was 19 en ben door mijn zwangerschap/moederschap een stuk volwassener geworden hoe oud ik me zelf zie weet ik niet. ben gewoon 21 alleen een stuk anders dan mijn vriendinnen die geen kids hebben heb wa tmeer verantwoordelijkheid
Helemaal mee eens, ik ervaar het ook zo, ik heb dan straks wel 6 kinderen maar dat maakt echt nog niet dat ik me 45 voel ofzo. Ik voel me gewoon 27 (denk ik, sowieso niet ouder ) Ik vind het een beetje jammer dat er zulke labeltjes zijn op jonge mensen en op gedrag in het algemeen. Als je 32 bent en je gedraagt je onverantwoordelijk (bijvoorbeeld) gedraag je je dan als een tiener? Dat is toch ook kort door de bocht, dan zou je dus zeggen dat ALLE tieners overantwoordelijk zijn. En andersom, een verantwoordelijke tiener is niet per definitie iemand die zich dan ouder voelt, ik voelde me op mijn 18e heel verantwoordelijk (over mijn gezin met name) maar voelde me echt niet 32 (alsof alle 32 jarigen automatisch volwassen en verantwoordelijk zijn.
Ik ben 20 en zo voel ik me ook. Maar doordat ik al heel veel mee heb gemaakt de laatste 8 jaar gedraag ik me veel ouder Ik heb ok een dochtertje van 5 en halve maand. Dit neit bewust voor gekozen, was door pil heen/ Maar wle de keuze gemaakt om haar te houden. Heb vriendinnen die allemaal 1 jaar jonger zijn en die gedragen zich veel jonger als mij. Dus ben in veel opzichten evrandert. ME moeder had ik al op 13jarige leeftijd verloren en toen heel veel in huis overgenomen van me vader in kookte toen en hielp ook veel mee in het huishouden en dan doe ik nu nog steeds!
Ik ben 21, was 20 toen ik zwanger raakte en beviel van mijn knapperd Hoorde idd vaak, was het gepland en al dat soort fratsen. Onze relatie zat(en zit) goed, we kunnen het financieel redden met een kleintje erbij en we wilden allebei dolgraag jong kinderen. Dat het zo snel lukte was ook nog eens geluk hebben! Tuurlijk is het niet altijd makkelijk, maar als je 35 bent is dat niks anders! Maar idd, ik voel me misschien wel 25/26 maar dat is in mijn ogen ook nog niet oud
volgens mij voelen de meeste "tieners"zich geen tieners iedereen vind zelfzelf volwassener dan andere op die leeftijd. Het is gewoon een lichamelijk feit dat je hersens nog niet volgroeid genoeg zijn om goed consequenties volledig te kunnen inschatten onder je 23e (dat deel van je hersens is nog onderontwikkeld) ECHTER door bepaalde vaardigheden, problemen in je leven, normen en waarden kan je wel anders over zaken denken en verschillende prioriteiten hebben, de een feest graag elke weekend en de andere ziet het huisje, boompje, beestje al helemaal zitten. Ik zelf voelde me al helemaal klaar ervoor met 18 maar achteraf gezien ben ik nu rustiger, beter in staat om bepaalde dingen voor mezelf te doen. Ik werk al vanaf mijn 11e fulltime (naast mijn school) en vanaf mijn 15e overfulltime (meer als 60 uur) in onze eigen zaak omdat mijn eigen moeder te ziek was en deed daarnaast het hele huishouden en voor een 16 jarige was ik best volwassen MAAR achteraf gezien was ik het nog lang niet, ik miste toch nog een stuk levenservaring, juiste prioriteiten, bepaalde gedachtengang, zekerheid e.d.) Maar neem nu mijn zusje die heeft het toch wel wat makkelijker gehad (die heeft in principe al die dingen niet hoeven doen en mocht gewoon naar school e.d.) die is nu 25 maar nog lang niet aan de dingen toe waar ik toen al naar hunkerde (mama worden, gezin e.d.) die heeft door haar andere (iets makkelijkere) leven andere prioriteiten gesteld en een ander soort leven.. BTW ik ken trouwens zat 30-jarige die nog steeds hun prioriteit in het leven niet hebben gesteld en heel (vind ik )ego door het leven gaan en totaal niet voor een kind zouden kunnen (of willen) zorgen..
nou ik ben een tienermoeder ik was 16 toen ik zwanger raakte en net 17 toen ik beviel van me dochter ik ben nu 19 maar voel me veel ouder maar dat komt denk ik was 14 toen ik het huishouden en me moeder haar verzorging op mij pakte mijn moeder is ernstig ziek ze heeft met haar hart en longen veel problemen ligt regelmatig in het ziekenhuis in amsterdam en wij wonen in tiel dus dat is elke dag een uur rijden(zonder file) maar goed mensen zien ook niet aan mij dat ik pas 19 ben en ja tienermoeder ik denk dat het is tot de 10 uit je leeftijd is zoals hier al gezegd werd groetjes
haii Mijn geboorteakte zegt 21 en ik zeg ook 21. Ik wordt vaak ouder geschat omdat ik op een volwassen manier praat met mensen. Ik ben met 15 jaar uit huis gegaan en had toen al een eigen huis met mijn ex. Ik zag toen ook al het huisje,boompje,beestje geval wel zitten...Maar niet met hem. Ben toen terug gegaan naar Delft...waar ik ontpopte als een pubertje...Ik kreeg weer een relatie waarmee ik nu een 1ste kindje krijg. Ben er super blij mee...mijn pubertijd heb ik nu lekker achter me gelaten ik heb er nog even van kunnen genieten. Nu ik zwanger ben...Ben ik blij dat ik weer volwassen ben...Ik krijg vaak te horen van famillie en vrienden dat ze zeker weten dat ik een goede moeder zal zijn. Dat doet me goed zo weet ik dat Wendy er weer is en van wanten weg is gebleven
Nou, ik voel me geen tienermoeder, maar mensen plakken wel snel stickers. Ik heb flink zitten janken toen mijn schoonmoeder vroeg of het gepland was. Laat niemand ook maar een seconde denken dat ons kind een ongelukje is! Ik ben 21 en merk dat ik soms het idee dat ik mijn puberteit een beetje overgeslagen heb. Ik was erg depressief op 14/15 jarige leeftijd en toen ik 16 was leerde ik mijn huidige man kennen. Ik ben getrouwd op mijn 19e en vind dat we hier echt klaar voor zijn. Soms ben ik nog wel een muts in bepaalde dingen (die grens van 23 kan ik me wel ergens voorstellen), maar ik kan absoluut verantwoordelijkheid nemen! Ik ben trouwens lichamelijk/in mn uitstraling wel wat ouder. Toen ik 17 was werd ik wel eens 25 geschat. Niet zo'n tienerige uitstraling. Nu begin ik me steeds meer te voelen als een 21 jarige, maar dan wel als een ouderwetse (getrouwd, kindje, huisjeboompjebeestje enzo).
hey meide mooi topic weer ik was 19 toen ik zwanger werd en dat was niet gepland maar weg laten halen nopes al zei iedereen van denk nou goed ff na en blablabla. als je zo groot bent om je niet te gedragen en je raak zwanger draag je ook de gevolgen maar riep ik zelf altijd. dus weg halen nopes en ik vind het zoiezo al een wonder dus weg laten halen echt niet. je moet je zelf indd maar een schop onder je hol geven en snel volwassen worden als je dat nog niet bent. ik vind het ook verschrikelijk om soms te zien hoe moeders hun verantwoordelijkheid niet kunnen pakken ik snap dat echt niet de kinderen gaan me aan het hard en dat zullen ze ook altijd doen daar hoor je alles voor over te hebben en stappen tuurlijk kun je dat nog doen alleen een tantje terug en dan wel normaal zo dat je de volgende ochtend toch weer fris en fruitig voor je kindje er kan staan meide respect voor jullie allemaal want er zijn veel meide die het aan hun laars lapen dat was lekker hihi dat hooge woord er uit knuff blommie