Mijn vader is terminaal ziek. Nu wil ik graag nog een( 'laatste') gesprek met hem. Ik zou hem zo graag willen vragen of ik de dochter ben die hij heeft gewenst, hoe hij zijn leven heeft ervaren, onuitgesproken dingen bespreken, maar ik weet niet hoe te beginnen Ik ben al niet zo'n prater (dat heb ik van mijn vader, dus hij zelf ook niet), maar ik wil zo graag nog een afrondend/afsluitend gesprek met hem hebben. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik die tijd nog met hem heb, maar heb vervolgens het lef/ de durf niet om er over te beginnen. Ik hoop het niet, maar is hier iemand die dit zelfde heeft meegemaakt en die mij advies kan geven? vind dit zo zwaar............
ik heb er persoonlijk geen ervaring mee, maar heb wel via vrienden gezien hoe zij het gedaan hebben. zij hebben vanalles op papier gezet, dingen die ze graag zelf kwijt wilden, maar ook allerlei vragen die ze graag wilden stelden maar wat ze niet durfden. door het op papier te geven kon haar vader er op zijn eigen manier en moment over nadenken en op antwoorden. ze vonden het heel belangrijk om naast hele serieuse (en ook wel erg pijnlijke) dingen ook te vragen naar hele luchtige en leuke dingen, om op die manier er niet alleen maar een heel zwaar 'gesprek' van te maken. ook vond ze het boek 'pap vertel es' ( http://www.memorygiftshop.nl/product.php?productid=20&cat=5&page=1heel ) fijn om ingevuld terug te krijgen, om op die manier ook meer te begrijpen van hoe hij in het leven stond en hoe hij zijn leven beleefd heeft. het is alles bij elkaar een heel mooi dokument geworden, en ze hebben allen ook echt het gevoel gehad dat ze veel dichterbij elkaar gekomen zijn. overigens was dat wat ze naar elkaar geschreven hebben weer de basis voor nog diverse mooie gesprekken ik wens je heel veel sterkte in deze hele moeilijke tijd
Mijn vader is 2 maanden geleden overleden. Helaas heb ik zelf niet zo'n gesprek met hem kunnen houden, omdat hij een aantal jaren al niet zo goed meer kon spreken. Dit komt omdat hij een herseninfarct heeft gehad en een aantal kleine tia-tjes. Wel hebben we hem kunnen vragen of hij gelukkig is geweest. En hebben we met hem een beetje de crematie door kunnen spreken. Ik denk dat je gewoon moet beginnen met b.v.: ik ben heel blij dat je mijn vader bent geweest en vertellen wat hij voor je betekend. Ik denk dat er vanzelf wel een gesprek op gang komt. Meid, heel veel sterkte
Meid ook ik heb helaas geen ''afscheid'' kunnen nemen van mijn ouders. Ik was ook nog ''maar'' 10 dus weet eigenlijk ook niet hoe ik dat zou moeten doen. Alleen ik wil je heel erg veel sterkte wensen in deze moeilijke periode. Meid echt tranen staan in mijn ogen nogmaals heel veel sterkte
Meid wat lijkt me dit erg zeg, krijg gewoon tranen in mijn ogen.... Ik persoonlijk heb hier geen ervaring mee en kan je ook niet helpen Ik wil je wel heel veel sterkte wensen.
Maak je er niet al te druk om en zorg er vooral voor dat je zelf datgene tegen hem zegt dat je gezegd wilt hebben. Bij mijn eigen vader ging het ineens heel snel en hij had vooral pijn, dus van eeng esprek is niet veel meer gekomen. Wel heb ik keer op keer tegen hem gezegddat ik van hem hield en dat ik begreep dat hij dit niet meer kon volhouden. Hij heeft er vast zelf ook al over nagedacht over welke dingen hij tegen jou zou willen zeggen. Ik wil je heel veel sterkte wensen. het is zo moeilijk om afscheid te nemen
Misschien is het een optie om nog iets met hem te doen, of bijvoorbeeld foto's te bekijken van vroeger. Dan loopt het gesprek misschien natuurlijker. Verder kun je hem misschien een brief geven waarin je vertelt wat je wilt zeggen en wilt vragen en waarom. Als hij zo op je lijkt dan zal ie dat ook wel snappen! Wens je heel veel succes en sterkte in deze moeilijke periode!
Ik zou in iedergeval als ik dat zou kunnen terug draaien zeggen dat ik onwijssssssssssssssssssss trots op hun ben en dat ik onwijsssssssssssssssssss veel van ze hou. En nogmaals dat ik veel van ze hou en nog een keer.
Ik meen me te herinneren dat er boekjes zijn waarin opa's en oma's hun verhaal kunnen schrijven en waarin dus ook al onderwerpen aan zijn gegeven. Misschien is het een idee om zo'n boekje te halen en aan de hand daarvan het gesprek te starten. Groetjes Anita
mijn vriend heeft het ook mee gemaakt maar het maakt echt niet uit hoe je begint hoor mijn vriend wist ook niet hoe hij moest beginnen en af en toe een grapje er tussen door veel sterkte gewenst
Bedankt voor alle bemoedigende reacties en tips. Zo heb ik er nog nooit aan gedacht dat mijn vader misschien ook nog wel wat tegen mij te zeggen heeft. Ik twijfelde er aan of ik het boek: pap, vertel eens....ging kopen, maar dat ga ik nu zeker doen. Ik hoop dat ik het niet blijf uitstellen, maar van de tijd gebruik maak die ons nog gegeven is. Liefs Daan
bij onze Albert Heijn-XL zit hij standaard in het assortiment, ennuh bol.com verkoopt em natuurlijk ook en bezorgt aan huis hoef je ook niet de boekhandels af te zoeken
oh wat vreselijk lijkt me dit zeg kan je geen advies hier in geven het enige wat ik je zeggen wil is volg je hart meisje
Ook ik kan je er geen tips voor geven. Mijn vader leeft nog en heb er geen goede band mee. Dus ik zou al helemaal niet weten hoe of wat ik op zon moment nog te zeggen of te vragen heb. Maar wil je hiermee onwijs veel sterkte wensen. Want als ik t vergelijk met mn moeder ( Zij is voor mij altijd beiden geweest) kwijt raken dan springen de tranen me in de ogen....dus ergens kan ik t me wel weer voorstellen. Al is het niet het zelfde. Dat boek van "vader vertel eens.." dat lijkt me een hele goeie iig. Heb er al eens over gedacht dit aan mn moeder te geven voor haar verjaardag oid. En zeker als ik dit lees heb ik weer zoiets van "NU kan t nog..." Sterkte meis.
meid gewoon doen, ik heb het ook gedaan met mijn moeder. ik was als puber neit erg leuk voor mijn moeder altijd ruzie en dat soort dingen, en heb met haar besproken hoe zij dat heeft ervaren, en mijn excuses er voor aan geboden. en verder heb ik een brief gekregen van mijn moeder toen ze overleden was, die had mijn vader in een kast gevonden ze had een aantal brieven geschreven, miojn zus, mijn vader mij, en der werk. Sterkte meid het is heel moeilijk maar wel heel belangrijk anders heb je er later spijt van!
Ik zou gewoon beginnen maar een tip: maak het niet te zwaar..want das namelijk niet een hele fijne herinnering als laatste gesprek. ik ben er bij mijn moeder vanuit gegaan (en dat heeft ze ook tegen me gezegd) dat alles wat besproken moest worden al eens besproken was, en we hebben het dus over hele leuke en fijne dingen gehad... Dus maak het niet te zwaar door te vragen of alles wel zo is gegaan als hij dacht en of jij wel de dochter was die hij wilde (hij zal denk ik sowieso toch ja zeggen )want wat wil je daar nu nog anders aan doen? Hij kan niet meer veranderen hoe het leven is gegaan en jij ook niet.. Maar goed das mijn mening en mijn tip, maak dr een fijn gesprek van waar je beiden vrolijk van wordt en wat een mooie herinnering achterlaat...
Sterkte! Ik heb niet echt tips maar ik zal vertellen hoe t bij mij is gegaan. Mijn vader is 4 jaar geleden overleden. We waren allebei niet echt 'praters' en zo;n gesprek is ook wel heel heftig dus wist niet zo goed hoe of wat. Ben toch blij dat ik een soort van afscheidsgesprekje heb gehad. hij was ook terminaal ziek. Een paar dagen voordat hij stierf lag hij in het ziekenhuis en hoorde we dat hij naar huis mocht om thuis te sterven. Toen was ik bij hem en hij zei iets in de trant van dat ik goed voor mama moet zorgen, dat hij trots op me was en dat ik met school er niet met de pet naar moest gaan gooien . Ik heb niet zo heel veel gezegt, weet niet eens meer precies wat ik heb gezegt. Iets van dat we elkaar vast terugzien en dat ik van hem hield. Het was ook een raar gesprek omdat hij zoveel morfine had dat hij niet echt dingen goed meer kon zeggen en kon herinneren. Maar achteraf heeeeel heeeel heeeel fijn dat ik nog zo'n moment met hem samen heb gehad. Heel veel succes en sterkte de komende tijd
Wacht niet te lang met het gesprek. Als iemand veel medicijnen krijgt is die persoon vaak niet meer zo helder en dat gaat soms sneller dan je van te voren denkt. Heel veel succes met het gesprek en strekte voor de komende tijd. Groeten Pacific