Ik was 33 toen ik stopte met de pil. Mocht niet eerder van artsen, anders wel voor mijn 30st. Hoop nu wanneer ik 35 wordt ons eerste kindje te krijgen, ben nu zwanger na 2 mk 's
ik was net 21 toen we de pil eruit deden.gelijk zwanger dus ook op mijn 21ste bevallen.nu net 24 en de tweede is onderweg.
Ik was 28 toen we begonnen. Inmiddels 29, nog niet zwanger en ik hoop dat het voor m'n 30e nog lukt. Maar waar komt dat gemiddelde van 29,2 jaar (o.i.d) vandaan dat Nederlandse vrouwen hun eerste kind krijgen? Uit deze poll blijkt dat de meeste vrouwen jonger zijn...
Ik was 23 toen ik stopte met de pil, en 24 toen ik mn dochter kreeg. Ik ben nu 25, en zal nog net 25 zijn als kindje 2 komt Mijn man is wel 10 jaar ouder als ik
Bedankt voor alle reacties tot nu toe! Haha, het was niet mijn bedoeling om bijna 30'ers of 30+ zich oud te laten voelen.... alleen 30+ is voor mij niet zo van belang, vandaar dat er boven de 30 geen selectie mogelijk is Fijn, alle reacties! Voel me nu alleen wel jong!
Ik was 35 toen ik met de pil stopte. En ook 35 toen ik zwanger raakte. 23 zou voor mij veel te jong zijn geweest, ik moest nog afstuderen en wilde echt eerst een paar jaar werkervaring opdoen voordat ik aan kinderen zou beginnen.
Deze poll wordt niet ingevuld door een representatieve steekproef. De gemiddelde Nederlandse vrouw is blijkbaar heel iemand anders dan de gemiddelde ZP-deelneemster. Bovendien zit er een verschil tussen wanneer je eraan begint, en wanneer je eerste kind geboren wordt. Voor de meeste vrouwen zit daar ergens tussen de 1 en 2 jaar tijd tussen, voor sommige veel langer.
Ik was 22 toen we gingen klussen, en het was al in de 2e ronde raak, dus met 23 beviel ik. Toen had ik overigens wel al een zoontje maar die was door de pil heen gekomen.
Zo heb ik er ook altijd ingestaan. Maar heb ook altijd gezegd: vóór m'n 30e. M'n vriend ook, en die is 5 jr ouder . Vind het wel lastig. De twijfel slaat toe. Zou opzich eerst wel groter willen gaan wonen, maar we hebben een koopappartement wat we de komende jaren niet kwijtraken. Als we groter willen wonen, heb ik een baan + vast contract nodig om het huis te kunnen betalen. Dus ben je ook een paar jaar verder. Het huis kan alsnog niet te groot/duur zijn want op 1 salaris redden we dat niet. Terwijl we nu prima op 1 salaris rondkomen en wat ik dan werk is 'extra'. En als we later starten, over een jaar of 5 (vriendlief is dan 33), misschien lukt het dan wel niet? Dan ben je nog verder van huis. Denk dat ik er heel ongelukkig van zou worden, in je nieuwe huis, met je baan, maar zonder baby. Het lijkt zo ver weg, 'over een paar jaar'. Heb zelf het verhaal dat mijn verhaal niet helemaal 'klopt', beetje warrig is. Mijn hart spreekt, niet mijn hoofd hahaha. Vriendlief maakt zich zorgen om de mening van anderen (maar jullie hebben geen huis met tuin? je vriendin is jong? wil je niet eerst reizen? of inderdaad - die werkervaring opdoen?). Nee dus. En toch twijfel. Tips zijn welkom!
Voor m'n 30e, heb ik ook altijd gezegd. Mijn ouders waren 39 en 53 toen ik geboren werd, en ik wilde zelf liever een jonge moeder zijn. Dat is dus even anders gelopen.... al was ik nog steeds jonger dan mijn moeder was toen ze mij kreeg, bij allebei m'n kinderen. Ik raad overigens niemand aan om zo lang te wachten als ik gedaan heb hoor, het is bij mij prima gelopen maar als het eerder kan in je leven, zou ik de gok niet nemen dat het over een paar jaar ook nog wel zal lukken. Weet je, een baby heeft helemaal geen groot huis met een tuin nodig. En wat andere mensen er van vinden is hun zaak, niet die van jullie. Je moet het zelf willen en dan doet de rest er niet toe. Voor mij was (en is) economische zelfstandigheid enorm belangrijk, net zoals het hebben van mooie carriereperspectieven. Maar dat hoeft voor jou niet zo te zijn, of niet in dezelfde mate. Wat altijd moeilijk blijft, is dat mannen en vrouwen zo verschillend (kunnen) zijn waar het om een kinderwens gaat. Daar heb ik helaas geen tips voor. Ik heb zelf op m'n 35e de pil de deur uit gedaan. Vriendlief wist nog steeds niet of hij wel kinderen wilde. Dus ik zei: ik ga niet langer iets slikken wat iets voorkomt wat ik héél graag wil. En toen heb ik het verder aan hem overgelaten om z'n voorzorgsmaatregelen te nemen. Na 4 mnd zijn we 'onveilig' gaan vrijen en 2 mnd daarna was ik zwanger. Ik heb het vaker gehoord, dat vrouwen op die manier hun partner voor het blok zetten. Noooooit achter z'n rug om, stiekem stoppen met AC, dat vind ik zo vreselijk verkeerd. Maar de keuze echt bij hem neerleggen, omdat hij degene is die het tegenhoudt. Dan mag hij zich daar ook bewust van zijn, vind ik.
Ik stopt op mijn 21e met de pil, was 4 maanden later zwanger en beviel toen ik net nog 22 was tweede kindje: gestopt met de pil op 25, 2 maanden later zwanger en als ik 26 ben zal ik bevallen van meisje nr 2 Liefs!
Ik stopte met de pil toen ik 20 was, 21 toen ik zwanger werd en beviel. Nu ben ik 22, vorige maand met de nuvaring gestopt en zwanger
Ik ben vorig jaar gestopt.. Was toen 21 ben nu 22 en mijn vriend is 28! We zijn nu 8 maanden bezig ! X
Bedankt voor je reactie hierop, ik durfde het niet zo te stellen, maar vroeg het me wel af... Hoewel in mijn directe omgeving de meeste vrouwen op jongere leeftijd kinderen kregen dan ik (ik heb ze zelf nog niet eens), vond ik mezelf toen ik met 28 jaar begon nog jong zat. In een ander vriendinnenclubje, die ik van de middelbare school ken, maar minder vaak zie, heeft er nog maar 1 van de 8 meiden net een kindje gekregen. De rest is idd nog bezig met carriere maken. Maar in elk geval, ieder op haar moment! En ik hoop voor een ieder die de wens heeft dat deze ook uitkomt! (ik voel de 30 naderen en m'n klok tikt steeds harder, ik hoop dat het wondertje voor ons ook snel mag komen...)