Sterkte voor degene bij wie het anders loopt dan ze gehoopt hadden! Nog meer jonge mama's hier zeg! Had ik niet verwacht. Hier was ook alles op orde, waren toen bezig met ons eigen huisje op te knappen en te doen. En was van top tot teen in orde. Maar toch die vooroordelen, vervelend is dat. Maar ja uiteindelijk moet jezelf gelukkig zijn met je leven en hoe je dat indeelt (hopelijk). En je niets aantrekken van andere.
Bij de 1e net twee maand 19 toen ik beviel. Bij de 2e net twee maand 21 en bij de 3e net 1 maand 23 jaar. Dus ik had ook op me 23e 3 kinderen vind t heerlijk. Zou t zo weer overdoen als t kon!
36 jaar. Had altijd jong moeder willen worden, maar het leven loopt vaak niet zoals jij het wilt. Begin twintig was ik nog single. De ware heb ik pas ontmoet op mijn 30e. En dan ga je elkaar eerst goed leren kennen, eerst samenwonen, huisje gekocht, in ons huis eerst alles op orde gemaakt, gestopt met de pil, zwanger worden wilde niet lukken en voor je het weet, ben je 36 jaar.....maar heb je wel je eerste kindje op de wereld mogen zetten! Dit geluk gun ik iedereen die graag een kindje wil. Ik hoop dat ieders kinderwens gauw vervuld mag worden. Nu ben ik 37 jaar (in december 38 jaar) en proberen wij een tweede kindje te krijgen.
Ik was voor het eerst zwanger op m'n 32e (van m'n ex-man), maar had een hele vroege mk zodat ik eigenlijk niet eens wist dat ik zwanger was. Toen gebeurde er ineens heel veel in mijn leven waardoor de kinderwens op een 2e plan kwam (burn-out, overlijden vader, scheiding etc. etc. ) In 2006 mijn huidige vriend leren kennen en na 2 jaar samen geweest te zijn raakte ik - gepland - weer zwanger (ik was 36), dit eindigde in een (late) mk in aug. 2008, en een half jaar later weer zwanger en weer een late mk. Uiteindelijk in 2010 weer zwanger geraakt en in januari 2011 werd Dennis geboren!! Ik was inmiddels 39. Een tweede kindje zal er hier niet meer komen. (Vriend heeft nog een zoon van nu 12, mijn stiefzoon dus). Hier dus redelijk 'oud' (pff, zo'n relatief begrip!) met mijn eerste en tevens laatste zwangerschap, maar ik ben dolgelukkig met het feit dàt ik nog zwanger mocht worden en zo'n fantastisch zoontje heb mogen krijgen. Ik kan ook echt niet zeggen dat ik liever eerder een kind had gekregen want dan was het Dennis niet geweest... of van mijn ex-man... en achteraf gezien ben ik alleen maar blij dat het gelopen is zoals het is gelopen. Wat de leeftijd betreft vind ik het ook prima, ik voel me jong, ik oog nog jong (zegt men ) en hoef me niet meer te bewijzen in werk, relaties, vriendschappen e.d. Mijn moeder was zelf 41 toen ik werd geboren en ik heb echt een fantastische jeugd gehad omdat mijn ouders al 'verder' waren in hun leven. Ze hoefden niet persé meer carrière te maken, dat was al gebeurd, ze hadden tijd en geld om van hun leven en mij en m'n 11 jaar oudere zus ook natuurlijk, te kunnen genieten. Ik herken daar veel in nu en hoop alleen maar dat Dennis later net zo zal terugkijken op zijn jeugd met 'oudere' ouders als ik doe.
Ik weet het nog niet. Ik ben 17 september aanstaande jarig, en ik ben de 19e uitgeteld. Dus ik ben 27 of 28 wanneer onze eerste wordt geboren. Ik heb altijd geroepen dat ik geen kinderen wou, maar als we ervoor zouden kiezen dan voor mijn 25e. Nou, dat is dus niet gelukt. Maar wanneer je er niet klaar voor bent, dan ben je er niet klaar voor.
Hoopte altijd voor mijn 30ste moeder te worden. Dit is gelukt . Ik was 28 toen m'n dochter geboren werd en hoop dat er over anderhalf jaar nog een kleintje bij mag komen.
Ik vond 27 voor een eerste en 29 voor een tweede altijd wel mooie leeftijden. Mijn eerste is geboren toen ik nog net geen 27 was en de tweede wordt verwacht als ik net 30 ben.
Ik wou het met 19 al maar dat was toen niet het juiste moment. Dus is het 21 geworden. Wou sowieso graag voor mijn 25e moeder zijn
41. Ik was er vroeger van overtuigd dat ik geen kinderen wilde, heb dus ook nooit een 'ideale' leeftijd gehad. Kwam op mijn 35 tot inkeer, alleen heeft het toen nog 5 jaar en 4 MK geduurd voordat ik me eindelijk 'moeder' mocht noemen. Alhoewel er uiteraard nadelen kleven aan 'oud' moeder worden, weet ik niet of ik het uiteindelijk anders gedaan zou hebben. Ik heb in ieder geval geen 'had ik maar' gevoelens over mijn leven. Ik heb alles wat ik wilde al gedaan, dus heb nu alle tijd en aandacht voor het moederschap, en ben intens geukkig met ons zoontje...