Ik ben 21 en word in nov. 22 en mijn vriend is 23 jaar. Wij zijn bezig voor de eeste. We zijn in mei gestopt met de pil en toen gelijk na de 1e ronde was het raak alleen het liep uit op een vroege miskraam met 5 weken.
Toch nog best wat 19 jarige starters,, gelukkig reageert iedereen in mijn omgeving (die ik het heb verteld) ontzettend positief En bij jullie ????
Bij mij ook positief. me moeder die vind het juist hartstikke leuk omdat ze weet dat wij het kunnen kwa financieel etc. heb een vriendin raakte zwanger op dr 19e ook..en die reageert al helemaal dolblij hahaha.mja bij haar gaat t dus zoals t niet hor niet genoeg geld etc. dus kweet hoe t kan gaan als je niet alles op een rijtje heb, genoeg hierover. kwa vriendinnen tegen wie ik het verteld heb zijn allemaal blij..zelf ook allemaal al denkend aan kinderen enz. ben wel de jongste zijn allemaal ouder dan ik ben. het is gwn fijn erover te praten en dan nog zown forum als deze is helemaal geweldig nieuwe mensen ontmoeten die met dezelfde jonge leeftijd een kindje willen! ze adviseren altijd als je het kan,financieel dr goed voor sta, dak boven t hoofd etc. dat je er dan gwn voor moet gaan wat andere ook zeggen en daar ben ik het heeeeeeelemaal mee eens! lang verhaal, sorrie
Ik was nét 18 toen we de pil aan de kant smeten en mijn vriend 22. Inmiddels ben ik 22 en vriendlief 26 en nu mocht het eindelijk zo zijn. Moet wel zeggen, dit is ook wel de perfecte timing. Toen we stopten met de pil waren we er van overtuigd dat het toen goed was, maar achteraf gezien was het dat niet, er is daarna zoveel gebeurt (grote verhuizing, geldproblemen etc) wat nog veel moeilijker zou zijn met baby. Nu hebben we echt alles op een rijtje.
mijn omgevving weet nix en ookal zouden ze het niet goed vinden hun probleem ik leef me eigen leven !
ik 24, vriend 29. Maar bij ons was het meer het moment dan de leeftijd die speelde.. We hebben net een huis gekocht (eensgezins) en allebij een goeie/vaste baan. En we gaan trouwen volgend jaar.. ha ha alles ineens.. dat wel.. maar het voelt gewoon goed!
Ik was 25, mijn man 30...Zijn al bijna anderhalf jaar getrouwd maar zaten nog een beetje te twijfelen wanneer nou stoppen...Het overlijden van mijn vader heeft eigenlijk de doorslag gegeven - het leven is maar zo kort, dus laten we er van genieten en niet ons laten tegenhouden omdat we bang zijn voor kleinigheden zoals financieen of huisvesting. En het was meteen raak
Ik en mijn vriend kwamen pas samen toen ik 26 en hij 31 was..... We wisten al wel heel snel dat we samen kinderen wilde en we zijn nog binnen een jaar gaan klussen........toen nog steeds 26 en 31 Helaas is het niet gelopen als we zelf hadden gewild......maar nu verwachten we eindelijk ons 1ste kindje