+1 vind het ook jammer dat de meesten hier direct denken dat de relatie van ts niet goed is, omdat zij daar bang voor is (Hormonen!) en dat er wordt gedacht dat TS egoistisch is, en de seks voor de kinderen laat gaan. Ik geloof niet dat TS zo denkt, maar dat ze het gewoon erg moeilijk vind om deze maanden op relatiegebied op een prettige manier moet doorkomen, zonder seks. Ze wil advies, GEEN wijzende vingertjes
tja beide zwangerschappen op non actief gezet door overgevoelige baarmoeder, premature weeen. Bij Colin 3 mnd+ 1 na bevalling. bij Shannon 5 mnd( door vroeggeboorte eigenlijk 6 mnd) + 1 na bevalling. juist niet man bevredigen, echt geloof me dat werkt averechts voor jouw en daarbij gaat he baarmoeder daar waarschijnlijk ook op reageren. enn bang zijn dat je man het buiten de deur zoekt.. Hij wil ook kinderen toch.. Als hij door ziekte ook niet zou mogen, ziek jij dan iemand anders of sta he bij je man.. intiem zijn kan ook anders, masseer elkaar, lig tegen elkaar aan film te kijken. en verder tja het is niet permanent, dus over een maand of 8 kunnen jullie weet he gang gaan.
Ik heb niet alle reacties gelezen (alleen pagina 1). Ik had de vorige zwangerschap (en nu eigenlijk ook) echt helemaal geeeeen zin in 'gedoe aan mijn lijf'. Ik heb toen tegen mijn man gezegd dat als hij het nodig vond hij bij moest aangeven dat hij het niet meer trok en dan zouden we voor hem een oplossing zoeken(als in, een andere vrouw). Nu lachte hij mij vierkant uit, maar het was wel serieus van mij. En het gaf mij ook rust, ik hoefde mij niet opgelaten te voelen dat hij zo graag wilde en ik niet en ik wist dat als hij gek werd hij bij mij aan de bel zou trekken. Op basis van vertrouwen lijkt mij dat geen probleem, maar kan mij voorstellen dat anderen dat anders zien.
Dit dus! Geen tips maar kan begrijpen dat je dat moeilijk vind. Wbt je man, praat er met hem over, denk dat dat ook wel helpt
Nou inderdaad. Ik zou dan ook niks maar dan ook niks geen seksueel contact op zoeken met je vriend. Want voor je het weet ga je verder en is jullie kindje in gevaar! 6 maanden lijkt ontzettend lang. Gelukkig gaat die tijd snel, geniet van je zwangerschap en het voorbereiden op de komst van de kleine. Daarna kun je weer de beest uithangen in bed.[/QUOTE] klopt...daarom kies ik er liever voor om ook ook echt niets te doen. Ook geen zoenen want dat brengt ook al mijn hoofd op hol. Ik wil absoluut niet over de grens gaan. En juist door dus alle intimiteit min of meer te verbannen vind ik het zo moeilijk...
Nou, ik snap best dat je dit naar vindt. En dat wil niet zeggen dat je er aan toegeeft, want iedereen wil het beste voor zijn/haar kindje. Ik zou er ook heel veel moeite mee hebben.
Ja hij lijkt er tot nu toe minder moeite mee te hebben dan ik Maar er zijn nog maar vier weken voorbij. Hij kan het prima handelen. "Wat moet dat moet" zegt hij en heeft beloofd echt niet vreemd te gaan. Maar toch, je maakt je toch zorgen.
Nou, ik snap het als geen ander qua eigen prikkelingen, niet eens zozeer op seksueel gebied, hoe moeilijk het kan zijn. Het enige wat ik als tip kan geven is om zoveel mogelijk afleiding te zoeken op ander gebied. Dat is eerst moeilijk, maar het went en op een gegeven moment kun je dat gevoel van je afzetten. + je weet waarvoor je het doet en je man vast ook!
Pfff wij mochyen ook 6 maanden niet, daarna alles stuk dus wilde ik niet. Ja leuk is anders maar een.vroeggeboorte voor onze bevrediging.... Nee
Ik zou het ook heel lastig vinden hoor TS ! Misschien kun je aan A-seksuele dingen denken als het voelt prikkelen? Je moeder, Sinterklaas, de bevalling, melk over de datum ? Succes en sterkte!
Ik denk echt dat dat gewoon je hormonen zijn, meid. Heb je ooit het idee gehad dat hij vreemd zou willen gaan? Een beetje vent die graag samen met zijn vrouw een kindje wil, doet zoiets niet. Je weet zelf wel of het normaal gesproken een fatsoenlijke vent is, of een lanterfanter. Bovendien, hij heeft een linker én een rechterhand en kan zichzelf prima helpen Denk daar maar aan! en probeer het van je af te zetten
Weet je, als hij het zo aangeeft, vertrouw hem dan hierin. Tsja hormonen kunnen heel vervelend zijn, vooral die zwangerschapshormonen. Geef dat nog aan bij je man. Dat je hem gelooft en vertrouwt maar dat die klerelijers van hormonen wel eens vervelend kunnen opspelen en dat dan niet aan hem ligt, maar dat je hem dan wel nodig hebt om je te steunen. Volgens mij als je alles hierin bespreekbaar houdt met je man, kom jij hier echt doorheen. En ik kan me vergissen maar ik heb wel eens gelezen dat hoe langer je zonder seks zit, hoe meer de behoefte verdwijnt. Zoek afleiding (koop een kleurboek en ga kleuren... is een serieuze tip) maar geen boeken lezen of films kijken met seks scenes erin (Fifty shades of Grey is dus echt verboden) want dan maak je het je alleen maar moeilijker.
Zou me daar echt geen zorgen over maken joh... Je schat hem toch wel beter in dan dat mag ik hopen. Kop op.. Lijkt me voor je man niet echt prettig als je er geen vertrouwen in hebt dat jullie hier niet doorkomen zonder dat hij het buitenshuis moet zoeken. Zoek inderdaad andere dingen om te doen...en dan niet de hele dag lopen denken ' ik mag niet, ik mag niet' want dan maak je jezelf echt gek.
Ik ben misschien 1 van de weinigen die wel snapt wat je bedoelt. Wij hebben ook graag seks en ik moet er niet aan denken om zo lang geen seks te hebben...en ik begrijp je angst voor je man zijn behoeften ook. Natuurlijk moet hij net als jij door de zure appel heen...en hij moet genoegen nemen met de alternatieven die jij ( of hij soms zelf) kan bieden Verder kun je eens gaan kijken naar Tantra...dat is veel meer op intimiteit en minder op penetratie et cetera...misschien kunnen jullie daar eerdst voldoening uithalen. Succes...want het lijkt me best pittig ( ook een risisco zwangerschap, sterkte)
Wat vervelend, (en hier vonden we 4 weken na de bevalling al moeilijk). Probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken,maar blijf ook samen dingen doen! Film kijken, samen babydingen doen enz.zodat jullie wel contact blijven houden. Verder vond ik de tip van shampool goed, aan andere dingen denken als je toch gevoelens krijgt.
Ik heb er geen ervaring mee, maar ik kan me voorstellen dat 6 maanden op 60 jaren lijken als je beiden een hoog libido hebt, en normaal gewend waren om dagelijks te vrijen. Misschien moeten jullie vormen van afleiding zoeken, sporten, een hobby? Jezelf op de een of andere manier wat onaantrekkelijker maken voor de ander. Als je partner bijvoorbeeld van een kale poes houdt, dan de komende maanden niet scheren. Of als jij van een glad geschoren gezicht houdt, dat hij zijn baard dan laat staan.
Idd...,en het is maar net hoe je het bekijk... Kom op zeg maanden zonder sex is toch ook zwaar? Vooral in een goede relatie.